Dinsdag 28 januari 2003

De riolering in onze stad krijgt weinig aandacht. Het ligt er, het werkt, dus wat moet je er verder nog van zeggen. Voor stadsbestuurders is het veel aantrekkelijker om geld uit te geven aan dingen die je ziet of waarvan je eventuele storingen direct ervaart. Als de stroomkabel, de waterleiding of gasbuis breekt, heb je geen stroom, water of warmte meer. Maar als de riolering lekt, ach dat merk je minder snel. Onderzoek heeft dan ook uitgewezen dat er in ons land een miljardeneuro grote achterstand is in het onderhoud van het rioleringstelsel.

In Amersfoort zal dat niet anders zijn. Reken maar uit. We hebben 782 kilometer riolering in de gemeente. Die moet, volgens de rioleringsnota, elke zestig jaar worden vernieuwd of gerenoveerd. Maar de komende jaren wordt er niet meer dan 7,3 kilometer per jaar gerenoveerd of vervangen. Alle cijfers stammen uit het rioleringsplan tot 2006. Natuurlijk: een heel groot deel van de riolering is na 1950 aangelegd. Maar volgens B en W hebben we pas in 2050 een piek in het onderhoud te verwachten. Daar klopt iets niet.

En dat blijkt uit de feiten. Om het achterstallig onderhoud in het groen – jawel, dat is zichtbaar – in te halen heeft de vorige gemeenteraad besloten om tien jaar lang 2 miljoen gulden (0,91 miljoen euro) te bezuinigen op het onderhoud van het riool. Merken we daar iets van? Zeker weten. In het rioleringsplan wordt geconstateerd dat er meer water bij de zuivering binnenkomt dan door bedrijven en huishoudens wordt aangeleverd. Het extra aanbod ontstaat doordat het rioolstelsel in de vochtige bodem als drainage werkt. Dus moet de riolering lek zijn. Dat betekent overigens dat bij droog weer in het droge (zand)deel van de stad vocht uit de riolering ontsnapt, wat ten koste gaat van de kwaliteit van het bodemwater. Lekke riolering houdt ook in: wortelgroei, verstoppingen en daardoor onvoldoende afvoer bij gietbuien en uiteindelijk: schade aan de volksgezondheid. Een onderwerp voor april, als de voorbereiding van de begroting begint.