Dinsdag 25 maart 2003

Ik lees graag de bladen die de politieke partijen in onze gemeente uitgeven. Je krijgt wat meer inzicht in de besluiten en opvattingen binnen de verschillende partijen en je proeft wat van hun cultuur. Het is soms verhelderend hoe leden van de raadsfracties hun standpunten en besluiten naar hun eigen achterban toelichten of verkopen.

Dus las ik met veel belangstelling de bijdrage die PvdA-bestuurslid Ben Philipsen in zijn partijblad schreef over de achtergronden bij het dualisme. Echt enthousiast over de nieuwe werkwijze van de raad is hij niet. Het laat de burger koud welke structuur de raad kiest, als de gemeente haar verplichtingen maar zo efficiënt mogelijk nakomt, schrijft hij. De nagel op zijn kop! Het is de vraag of de sfeerverandering binnen de gemeenteraad het gevolg is van de invoering van het dualisme. Het kan ook zijn dat de nieuwe partijen en het grote aantal nieuwe raadsleden, ook binnen de gevestigde partijen, de veranderde sfeer in de raad teweeg brengen.

Niet dat ik tegen het dualisme ben. Maar het zijn vooral de gevestigde partijen die hiermee worstelen. Die moeten de knop omdraaien en wennen aan de nieuwe verhoudingen. De nieuwe partijen voelen zich prima binnen het duale systeem, maar hadden hun ei ook wel binnen het vroegere systeem van werken kunnen leggen.

In zijn bijdrage is er één opmerking van Ben Philipsen die nader commentaar behoeft. Hij schrijft dat het raadsprogramma door alle partijen is onderschreven. Dat is vreemd, merkt hij op, omdat maar een deel van de partijen verantwoordelijk is voor de invulling van het college en dus voor de uitvoering van dat beleid. De denkfout die hij maakt kom ik vaker tegen: alsof alle partijen in de raad het raadsprogramma hebben ondertekend. Niets is minder waar.

Ik ben maar even in de notulen van de raadsvergadering gedoken waar het raadsprogramma werd vastgesteld, in april van het vorige jaar. Het raadsprogramma is per hoofdstuk besproken. Leefbaar Amersfoort maakte aan het begin van de discussie kenbaar zich in grote delen van het programma niet te kunnen vinden. Dat leverde een discussie op met David Mol van Groen Links. Hij vond dat Leefbaar Amersfoort, omdat die het programma niet wenste te ondersteunen, dus ook niet aan de discussie mocht meedoen. Zo proberen democraten hun politieke tegenstander monddood te maken! Terecht wees de voorzitter van de raad op de foute gedachtekronkel van de Groen Links-fractievoorzitter.

Leefbaar Amersfoort heeft alleen de hoofdstukken Onderwijs en Participatie en communicatie onderschreven. De overige hoofdstukken heeft zij afgewezen, meestal samen met de BPA, D66 of de SP. Het raadsprogramma is door een meerderheid van de raad in al zijn onderdelen vastgesteld, Leefbaar Amersfoort heeft de meeste onderdelen afgewezen en kan dus ook niet worden aangesproken op de blunders in dit programma.