Vrijdag 25 april 2003

Omroep Amersfoort heeft even lucht gekregen. Het college van B en W stelde voor om de subsidie voor deze omroep stap voor stap te reduceren tot nul euro. De redenering die werd gevolgd, was: waar twee gelijke voorzieningen bestaan, kan er één worden opgeheven. Tegen deze gedachte is weinig in te brengen, al moet je je wel steeds afvragen waaróm er twee gelijke voorzieningen bestaan. Soms is dat noodzakelijk, vanuit capaciteitsoogpunt, om geografische redenen en dergelijke. Het argument dat het college voor Omroep Amersfoort hanteerde, blijkt een drogreden te zijn, een niet houdbaar argument.

We hebben Omroep Amersfoort en de regionale omroep voor Utrecht. Beide brengen Amersfoorts nieuws, dus waarom zullen wij dan nog subsidie geven, is een van de argumenten van B en W. Dat is opnieuw een bewijs dat de collegeleden het zicht op de dagelijkse ontwikkeling binnen de stad nog nauwelijks overzien. Kijk een avond naar Omroep Amersfoort en kijk naar de provinciale zender, en bekijk het verschil in aandacht voor onze Keistad. Er zijn dagen genoeg dat het Amersfoortse gebeuren via de regionale zender gen enkele aandacht krijgt. Dat is logisch, want de redacteuren in Utrecht moeten een keuze maken uit nieuws in de hele provincie. Dat de regionale zender zich in zekere mate als een stadszender voor Utrecht ontpopt, maakt het probleem extra ingewikkeld. Omroep Amersfoort ontkomt er als lokale zender niet aan om dagelijks ruimschoots aandacht te besteden aan het wel en wee in onze stad, ook wanneer dat een dag niet zo schokkend is. Er gebeurt onder die 130.000 inwoners natuurlijk altijd wel wat.

Maar, betoogt het college, Omroep Amersfoort kon enkele jaren een samenwerking aangaan met de regionale zender en heeft dat nagelaten. Een gemiste kans, jammer, maar dan moeten ze nu maar op de blaren zitten. Ik weet het, het interesseert de collegeleden in feite geen jota hoe de zaak werkelijk in elkaar stak – ze kunnen bij mij aankloppen voor de achtergronden. In elk geval zou de samenwerking tot gevolg hebben gehad dat de programmaproductie in Utrecht moest plaatsvinden, uitsluitend door professionals en niet met hulp van tientallen vrijwilligers, zoals nu het geval is. Door de forse overhead, de kosten van dure investeringen en ruime huisvesting, zou Omroep Amersfoort jaarlijks binnen vier maanden door zijn budget heen zijn geweest. En acht maanden de buis op zwart, daarvoor wil je je toch ook niet inzetten.

Ik heb steeds gemerkt dat collegeleden inhoudelijke discussie over de functie en het wel en wee van Omroep Amersfoort uit de weg gaan. Ze snappen het niet en zijn bang dat als ze het beginnen te snappen, het ze geld kost. Dus worden er in grootst mogelijke domheid voorstellen gedaan op basis van kulargumenten.

Maar Gerard van Vliet had gelijk met zijn opmerkingen, deze week op zijn website: Omroep Amersfoort communiceert zelf heel slecht in de richting van het gemeentebestuur. De wijze van verdediging van eigen belangen en de verslaggeving over het verloop van de discussie blinken niet uit door intelligentie. Je kunt de problemen ook over jezelf afroepen.