Zaterdag 19 juli 2003

De winkeliers rondom het Julianaplein zijn ten einde raad. Vooral de ondernemers die tussen het Julianaplein en de Stadsring zijn gevestigd, staat het water tot aan de lippen. De oorzaak: al vele, vele maanden ligt de Arnhemseweg open, en nu gaat ook het Julianaplein op de schop. Noch de gemeente, noch de aannemers maken enige vorm van haast. Integendeel, de bouwvak is begonnen en de winkeliers kijken vanuit hun zaak drie weken uit op een open bouwplaats waar helemaal niets gebeurt. Dat wijkt overigens niet veel af van de voorafgaande maanden.

We liggen op schema, jubelen de woordvoerders van de gemeente. Is dat een prestatie? Het komt er op aan hoe je je schema’s opstelt. Als je voor een werk in de weg vier maanden of meer reserveert, is het geen kunst om binnen het schema te blijven! Dat betekent natuurlijk nog niet dat je als gemeente je taak naar behoren uitvoert.

Ik had al zo mijn bedenkingen bij het verkeersbeleid in Amersfoort. Hoeveel wegen lagen er de afgelopen jaren niet lang, heel lang open. Voorbeelden: de Utrechtseweg (twee keer binnen enkele jaren) en de Zevenhuizerstraat. Het meest opvallende bij grootschalige werkzaamheden in de Amersfoortse wegen is de provinciale rust. Af en toe komen er eens enkele stratenmakers langs, schijnbaar even beschikbaar tussen twee werken voor particuliere opdrachtgevers door. Van een grootse aanpak is geen sprake.

Op mijn netvlies heb ik nog steeds de herbestrating van de Utrechtseweg, tussen Emmalaan en P.C.Hooftlaan, zo’n zes, zeven jaar geleden. Twee, drie stratenmakers werkten deze doorgaande hoofdroute van boven naar beneden af. Als het weer meezat, uiteraard. En als het goed weer was, heerste er ook vaak kerkhofrust. Gemeentelijke opzichters kwamen een enkele keer langs om een vriendelijk praatje met de uitvoerders van het werk te maken. Ons kent ons. En enkele jaren later ging de straat opnieuw open voor de herprofilering, aansluitend op de rotonde voor De Lichtenberg.

Ik begin steeds meer te twijfelen aan de deskundigheid en het gevoel van medeleven bij de ambtenaren die al de ingrepen in de openbare weg voorbereiden. Worden er bestekken gemaakt waarin de scherpste eisen worden gesteld over inzet van straatpersoneel- en materieel? Wordt er gekeken of aannemers die het wekt gegund krijgen ook in staat zijn omvangrijk werk in een noodzakelijk hoog tempo uit te voeren? Wordt de planning afgestemd op de behoefte in de stad of op de capaciteit van beoogde aannemers? Ons kent ons!

Je zou na de noodkreet van de ondernemers rond om het Julianaplein verwachten dat de VVD-fractie – dé natuurlijke bondgenoot van onze middenstand – in de pen kruipt. Maar de ondernemers hebben pech, de verantwoordelijke wethouder is van de VVD! Vragen die door Leefbaar Amersfoort zijn gesteld, werden met een plichtsmatigheid afgedaan die ver af staat van de werkelijkheid. Het werk verloopt in het algemeen sneller dan aanvankelijk gepland, is de dooddoener. Dus klopt er iets niet aan de planning!

Wanneer ondernemers door maandenlange onbereikbaarheid hun deur voorgoed moeten sluiten, zal er wel ergens op het stadhuis iemand roepen: wir haben es nicht gewusst!