Maandag 21 juli 2003

In mei 1997 werd het Masterplan voor Vathorst gepresenteerd. Het plan was opgesteld door Adriaan Geuze en Ashok Bhalotra, twee stedenbouwkundigen met breed aanzien. De laatste pagina van het Masterplan bevatte een visie van de stedenbouwkundigen over de mogelijk doorgroei van Vathorst. Hun ideeën gingen uit van twee ontwikkelingen: de werkstad rondom het klaverblad Hoevelaken en de bouw van 3000 woningen ten noorden van De Laak. De werkstadgedachte heeft vorm gekregen in het bestemmingsplan Wieken-Vinkenhoef. Over de woningbouw heeft de gemeenteraad besloten dat de Laak de uiterste noordgrens van de stad vormt en dat Laak-Noord een groene bestemming moet houden.

Het besluit over het behoud van het groen over de Laak werd vastgesteld tijdens de discussie in de gemeenteraad over de Toekomstvisie 2015 voor de stad. Dat was jammer voor een aantal ondernemers: kort na het vaststellen van het Masterplan werden ontwikkelaars op strategische plaatsen over de Laak grondstukken verworden. Dat is ondernemersrisico – in Vathorst ging het goed, over de Laak dus niet.

Door de samenwerking tussen de gemeente en de bouwondernemingen bij de ontwikkeling van Vathorst binnen het OBV, de pps-constructie waarin Amersfoort zich heeft gestort, werden de zorgen van de ontwikkelaars in zekere mate ook de zorgen van de gemeente. Dat wil zeggen, voor diegenen binnen het stadhuis die in verband met de ontwikkeling van Vathorst regelmatig met de ontwikkelaars hebben te maken. Deze samenwerking is overigens al veel ouder: ontstaan bij de ontwikkeling van Kattenbroek en verdiept bij de ontwikkeling van Nieuwland.

Vathorst-Noord moet dus groen blijven. Dat is niet zo moeilijk, want het is al groen, dus zoveel hoef je er niet aan te veranderen. Dat is één van de mogelijkheden. De tweede is dat je als gemeenteraad een bestemmingsplan voor dat gebied maakt waarbinnen groene recreatie een rol krijgt. Je zou bijvoorbeeld de aanleg van een golfbaan kunnen toestaan. Als een leisuremaatschappij daar dan brood in ziet, kan een deel van de weilanden worden omgetoverd in een golfbaan. Dat hoeft de gemeente dan geen geld te kosten en maakt menigeen gelukkig.

Een derde mogelijkheid is dat de gemeente er gaat investeren. In de Visie op de groen-blauwe structuur van de stad worden daarvoor suggesties gedaan. Er zou een stadspark moeten komen met natuurontwikkeling en landgoederen. Landgoederen moeten in dit geval vooral worden opgevat als woningbouw in het duurdere segment binnen een royale groene omgeving. Een tweede Berggebeid, als het ware, maar dan vlak. Het voordeel van die landgoederen is evident: de bouwondernemingen die op eigen risico grond hebben verworven, kunnen alsnog door de gemeente worden bediend. Dat dit niet helemaal overeen komt met een eerder genomen raadsbesluit, is iets waarvan niet iedereen op het stadhuis een verstoorde nachtrust oploopt.

Nou ja, zullen sommigen denken, als dat zo is dan kan de gemeente er met een koopje vanaf komen. Wie dat roept, kent ons gemeentebestuur niet. Om het groene gebied ten noorden van de Laak een groene recreatieve functie te geven, moet een bedrag van 60 tot 65 miljoen euro worden opgehoest. Eventuele verbazing bij de lezer zulks wordt door mij gedeeld.

En hoe wordt dat dan gedekt, is natuurlijk de volgende vraag. Een klein door subsidies. De rest moet worden betaald door woningbouw in Vathorst-West. Ja maar, zullen sommigen roepen, daar moet toch een baggerstort komen, en er zou na Vathorst toch geen grootschalige woningbouw meer plaatsvinden.!Correct, maar binnen besloten inrichtingen gelden soms andere wetten dan die van de logica.