Zaterdag 20 september 2003

Je hoeft niet steeds het wiel opnieuw uit te vinden. Daarom even een blik terug.

In 1968 behoorde ik tot een van de eerste bewoners in de Bijlmermeer, in het verre barre Hoogoord. Ik zat al spoedig in verschillende commissies en werd bestuurslid van de OBO, de Onafhankelijke Bewoners Organisatie, een soort SGLA. Die jaren in de Bijlmermeer scoorden we regelmatig. De Bijlmer werd in het nachtbusnet opgenomen, nadat de OBO met succes enkele zaterdagavonden zelf een bus had laten rijden. Leegstaande ruimten aan de binnenstraten kwamen beschikbaar voor bewonersactiviteiten. De OBO was oprichter van de eerste lokale omroep in ons land, nadat we zelf met kabels de cai-systemen van verschillende woonblokken hadden doorverbonden. We nekten het betaalde parkeren door, gesteund door honderden bewoners, systematisch net zo lang slagbomen te demonteren tot de gemeente het vervangen er van op gaf. Het is slechts een greep.

Er werd ook actie gevoerd voor een warenmarkt in de Bijlmermeer. Dat was een van onze moeilijkste acties. Vooral het gebrek aan medewerking van de ambulante handel speelde ons parten. Pas nadat de wethouder economische zaken Heerma voor het idee was gewonnen, kwam er enige schot in het initiatief. Belangrijkste grief bij de georganiseerde ambulante handel was de zakelijke onzekerheid, het onbekende nieuwe en angst voor versnippering van markten in de stad.

Ik moest daar aan denken toen ik deze week een brief ontving die de Bewonersvereniging Vathorst aan de commissie Economische Zaken stuurde. Daarin werd gepleit voor warenmarkt in Vathorst. Een zinvolle vraag: er zijn in Vathorst nog maar weinig voorzieningen en de dichtstbijzijnde markten liggen beslist niet naast de deur. Daar komt bij dat in Vathorst veel tweeverdieners wonen, zodat een ‘vliegende’ aanvulling van het warenaanbod op zaterdag beslist op zijn plaats is. Terecht verzoekt de bewonersvereniging als eerste punt om de mogelijkheid voor een warenmarkt te onderzoeken.

Ik vind het logisch dat de bewonersvereniging zich tot de raadsleden wendt. De raad kan het college een kaderstellende opdracht geven om onderzoek te verrichten, in overleg te treden met betrokken partijen, zoals de Vereniging van Ambulante Handel en het OBV, en een actieplan voor het vestigen van een warenmarkt in Vathorst op te stellen. Leefbaar Amersfoort zal in de commissie het initiatiefvoorstel van de bewonersvereniging zeker steunen, ook al weten we dat het vestigen van een markt in een nieuwbouwgebied een aanloop vergt met vele hindernissen. Onze steun is logisch, want Leefbaar Amersfoort stelt bij dergelijke initiatieven de belangen van de burgers voorop.

Eigenaardig overigens dat Hans van Wegen van de Burgerpartij in een verwijtende mail aan de voorzitter van de Bewonersvereniging Vathorst stelt dat de Vereniging voor Ambulante Handel nog niet is benaderd, ook niet door de wethouder. Dat de bewoners dat nog niet hebben gedaan vind ik logisch, zij hebben de weg gekozen om eerst de raad achter zich te krijgen. Hierdoor kunnen noodzakelijke randvoorwaarden worden gecreëerd voor het overleg met de ambulante handel. De wethouder kan ook weinig worden verweten, want zij heeft de brief niet ontvangen, althans niet formeel. Het woord is eerst aan de raadsleden.

De wat eigenaardige opstelling van de Burgerpartij verbaast mij overigens niet. Bij een eerder bewonersinitiatief voor een markt in Zielhorst bleek ook al dat deze partij vooral spreekbuis is voor de marktkooplieden en het belang van de burgers op de tweede plaats stelt. Waaruit maar weer blijkt: je moet mensen beoordelen op wat ze doen, en niet alleen op wat ze kraaien!