Zondag 15 februari 2004

Vrijwel elke dag ontvang ik mailtjes van stadgenoten die zich verbazen of beklagen over een gebeurtenis of een situatie in onze stad of die met een suggestie komen om een probleem op te lossen. De waarheid gebied mij te zeggen: met een aantal van deze mailtjes kan ik niet direct iets beginnen, maar toch ben ik dankbaar dat ik ze krijg. Ik sla ze op, in mijn archief of in de eigen grijze massa. Menigmaal zijn ze in een later stadium van belang, als problemen structureel blijken te zijn of als een punt dat er mee in relatie staat, binnen de raad aan de orde komt. Als volksvertegenwoordiger moet je blij zijn met het fenomeen e-mail, het vergemakkelijkt de communicatie en je kunt uiteindelijk altijd zelf uitmaken wat je met de toegezonden berichten doet.

Regelmatig krijg ik ook mailtjes van Hein van Wegen, de broer van! Hein is een betrokken stadgenoot die we ook regelmatig op de publieke tribune zien zitten. Op heel wat punten is hij oor en ogen, ik zou zijn mailtjes niet graag willen missen. Uiteraard, soms kan ik er niets mee en heb ik er niets mee, maar dat doet niets af van de waarde van zijn regelmatige waarnemingen, adviezen en vragen.

Daar wordt dus verschillend over gedacht. Fleur Imming, mijn raadscollega uit de PvdA-fractie, heeft over de mailtjes van Hein (en waarschijnlijk dus ook over die van vele anderen) zo haar eigen mening. Die verwoorde ze in de richting van Hein van Wegen op niet mis te verstane wijze en per ommegaande mail: ‘Geachte heer Van Weegen, u bent net zo’n notoire zeikerd als uw broer, begiftigd met een absoluut gebrek aan fatsoen.’

Mag je als raadslid zo reageren op een betrokken stadgenoot? Dat staat in principe iedereen vrij. Is het verstandig? Nou, nee! Je zet jezelf met zo’n reactie nogal te kijk, los van de beledigende toon van zo’n reactie. Beledigend dus naar twee personen: Hein van Wegen net zo goed als diens broer Hans. Nu is Hans collega-raadslid. Dus als je tijdens een vergadering je eens laat ontvallen: ‘Zeikerd!’, dan duidt dat misschien niet op veel beschaving, maar in de hitte van het debat moet dat kunnen, vind ik (anderen denken daar misschien anders over). Maar zoiets op papier zetten, en dan niet alleen tegen een collega-raadslid maar vooral tegenover een stadgenoot die op de eerste plaats betrokken is, dat is onbeheerst, zelfs beledigend en het past in elk geval niet bij je rol als volksvertegenwoordiger.

Aan het geheel zit nog een bijzonder tintje. Het is een publiek geheim, en in elk geval bij alle raadsleden bekend, dat de broertjes Hein en Hans zwaar gebrouilleerd zijn. Ze mijden elkaar zoals de duivel het wijwater. Door Hein op onaangename wijze met diens broer te vergelijken, wordt nog meer peper in de wond gewreven. Ik weet echt niet wat Fleur Imming met haar actie – waarvan ze kon weten dat die de openbaarheid zou bereiken – heeft beoogd. Ik heb nog even naar het tijdstip van verzenden gekeken: 10.56 am. Dat is toch een tijdstip waarop je verstandiger zou moeten zijn!