Politiek Dagboek

Beschouwingen van Raphael Smit over Politiek Amersfoort en Omstreken

leave a comment »

Woensdag 3 maart 2004

De aanleg van de Schammerplas is in strijd met de historie. Dat is althans de mening van de Leusdense monumentencommissie, en ik heb geen reden daaraan te twijfelen. Voor de inwoners van Amersfoort is de aanleg van de Schammerplas niet zonder belang: tussen Schuilenburg en Stoutenburg, aan de oostkant van de A28, wil de provincie een recreatiegebied ontwikkelen waarvan de nieuwe plas het kernstuk wordt. Waar nu nog weilanden liggen, moet een volkomen nieuw landschap ontstaan, grotendeels op Leusder grondgebied maar vooral bestemd voor de Amersfoorters.

Het is niet alleen de monumentencommissie die zo zijn bedenkingen heeft. Als je raadscollega’s uit Leusden spreekt, hoor je ook heel wat reserves. Men is in Leusden niet echt tégen, maar echt vóór: nou nee. Het is een idee van de provincie, reden tot verzet is er niet, hetzij er meer protesten zouden komen zoals die van de monumentencommissie. Deze redeneert heel logisch: ten oosten van Amersfoort ligt een bekengebied, een plas past niet in het landschap, en je moet je er voor inzetten om het oorspronkelijke landschap zoveel mogelijk blijft behouden. Er wordt al genoeg gebouwd. En Leusdense raadsleden vinden het provinciale plan niet echt adequaat. Op de plas is geen plaats voor watersport, zwemmen mag je er niet, er ontstaat alleen maar een gebied met enkele wandel- en fietspaden. Daar hoef je de hele zaak niet voor overhoop te halen.

Maar er zijn ook fans. Ongetwijfeld behoort de firma Smink tot die groep. Smink heeft in het gebied al de nodige grondopties genomen. Niet omdat dit bedrijf als recreatie-exploitant wil optreden, er zijn geheel andere redenen. Over een aantal jaren worden de A2 en de A28 bij Amersfoort verbreed en wordt het kruispunt Hoevelaken gereconstrueerd. Daar is veel zand voor nodig. En als het om de levering van zand en grond gaat, is Smink een gewaardeerde specialist. Omdat we hier met een slim bedrijf hebben te maken, is het niet zo verbazingwekkend dat door het aankopen van grond op de toekomstige ontwikkelingen wordt geanticipeerd.

Rijkswaterstaat zal al het grondwerk voor de rijkswegen en het kruispunt moeten aanbesteden. Het bedrijf dat het grondmateriaal van dichtbij weet aan te voeren, kan scherp calculeren. Een probleem is natuurlijk: hoe kan je met zo min mogelijk bestuurlijke en maatschappelijke weerstand toestemming krijgen voor het noodzakelijk ontgronden, wat het ontstaan van zandputten tot gevolg heeft?

Daar mag de firma Smink de provincie heel dankbaar zijn. Met het initiatief van de provincie wordt het nuttige met het aangename gecombineerd. De provincie wil een mooi plassengebied, maar waarheen met het vrijkomende grondmateriaal? Smink wil graag graven, maar hoe kom je gemakkelijk aan de noodzakelijke ontgrondingvergunningen. Juist, daar hebben twee partijen elkaar gevonden, de ene hand wast de andere en uiteindelijk wordt iedereen gelukkig. Nou ja, niet de monumentencommissie en alle anderen die het huidige weidegebied een goed hart toedragen. Maar hoe zwaar weegt hun belang?

Dinsdag 2 maart 2004

Deze dag vindt er een raadsvergadering plaats met een opvallend karakter. Er staat een groot aantal punten op de agenda. Maar tegen de gebruikelijke gang van zaken in: er staan alleen maar bespreekpunten op de agenda die door raadsleden zijn aangedragen. Geen punten van het college, of het moeten de hamerstukken zijn. Dat het college, zo kort na zijn installatie, niet direct met omvangrijke voorstellen zou komen, was te verwachten. Dat de fracties de ontstane leemte schijnbaar moeiteloos hebben opgevuld, is wel opmerkelijk.

Dat wil overigens niet zeggen dat er veel besluiten zijn genomen. Goed beschouwd is er veel uitgesteld of worden besproken punten nader uitgediept. Dat is overigens geen kwalijke zaak, integendeel, het is goed dat de raad eens heeft kunnen praten over een aantal zaken dat zij zelf belangrijk vindt. De raad heeft wel een aantal signalen afgegeven waarmee het college verder kan.

Zo is de sluiting van het tienercentrum So What in elk geval uitgesteld. Over de toekomst bestaat nog geen echte duidelijkheid, de raad gaat er in het voorjaar opnieuw over praten, dit in relatie met de kadernota. In mei moet duidelijk worden hoe hoog de prioriteit is die de meerderheid van de raad toekent aan het jongerenwerk in Zielhorst. Tot aan deze discussie blijft het tienercentrum in elk geval open, en met alle termijnen die daarna aan de orde komen (ambtelijke uitwerking van de besluiten, ontslag van medewerkers, etc.) zal het nog wel tot het najaar duren voor een eventuele sluiting plaatsvindt. Of niet, want uit de discussie in de raad bleek in elk geval dat er heel wat fracties zijn die grote waarde hechten aan het tienerwerk en zich verzetten tegen het op straat jagen van jongeren.

De discussie over een fonds voor de sport komt terug. Als een konijn uit de hoed kwam de wethouder sportzaken met de mededeling dat er op het punt van financiering van sportvoorzieningen al allerlei regels bestaan. Je zou dus kunnen spreken van een communicatieprobleem want enkele weken geleden bleek, tijdens een bijeenkomst van de Amersfoortse Sport Federatie, dat de door de wethouder aangehaalde regels bij het sportleven niet bekend zijn. De raadsleden hadden er ook niet eerder over gehoord. Eigenlijk kan je zeggen: als regels niet bekend zijn en schijnbaar onvoldoende worden gehanteerd, kan je niet van beleid spreken. Beleid bestaat bij de gratie van de toepassing. De komende tijd krijgen de raadsleden extra informatie over het nog onbekende beleid, waarna de discussie over de financiering van nieuwe sportvoorzieningen kan worden voortgezet.

Voor veel bewoners aan de Daam Fockemalaan heeft deze avond meer duidelijkheid opgeleverd over een ergerlijke situatie: een woning die tegen de wil van de omwonenden in is omgetoverd in een kapsalon. Zolang er sprake is van bedrijf aan huis, is er geen vuiltje in de lucht. Dat wordt anders indien er personeel wordt aangenomen, de voortuin wordt gewijzigd in een parkeerterrein en er een opvallend reclamebord wordt neergezet. Dan kan dus niet, en daar gaat de gemeente strak tegen optreden. Niet alleen tegen het bedrijfsmatig gebruik van de woning – wat in strijd is met het bestemmingsplan – maar ook tegen de aanleg van het parkeerterrein en de uitbundige reclame. Hopelijk keert daarmee de rust in de buurt weer terug.

Written by raphaelsmit

04/03/2004 bij 16:33

Geplaatst in Uncategorized

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: