Zaterdag 24 april 2004

Om het vooraf duidelijk te stellen: Leefbaar Amersfoort vindt het gebruik van drugs een schadelijke zaak. Dit geldt vooral voor harddrugs, waarvan het gebruik tot grote fysieke en maatschappelijke schade kan leiden. Een belangrijk deel van de verstoring van de openbare orde is een direct of indirect gevolg van drugsgebruik. Maar er kan een duidelijk verschil worden gemaakt tussen het gebruik van softdrugs en harddrugs. Het gebruik van softdrugs is wijdverbreid en in belangrijke mate gelijk te stellen aan alcoholgebruik – voor beide geldt: overdaad schaadt, drugs- of alcoholverslaving kan mensen in de goot helpen.

Alcoholgebruik wordt maatschappelijk geaccepteerd, uiteraard binnen de grenzen van het betamelijke. Het gebruik van softdrugs wordt maatschappelijk getolereerd, hoewel deze tolerantie smal en broos is. In elk geval staat onze maatschappij in meerderheid toe dat de distributie van softdrugs – onder strikte voorwaarden – via een gedoogd circuit plaatsvindt: de coffeeshops. Net als in de meeste andere gemeenten heeft Amersfoort een aantal voorwaarden opgesteld waaraan coffeeshops in onze stad moeten voldoen. Eén daarvan betreft de vestiging in de omgeving van scholen voor basis- en voortgezet onderwijs. Vestiging van een coffeeshop mag niet plaatsvinden binnen een straal, hemelsbreed gemeten, van 250 meter van een basis- of vo-school.

Ook aan het aantal coffeeshops in onze stad is een grens gesteld. Het aantal is gefixeerd en mag niet worden uitgebreid. Inkrimping van het aantal mag uiteraard wel en zal door zeer velen zelfs worden toegejuicht. Je moet je echter afvragen of dat echt een goede zaak zou zijn. Vermindering van het aantal coffeeshops leidt niet automatisch tot minder gebruikers van softdrugs. Minder vestigingen levert eerder een hoger bezoek aan de overblijvende coffeeshops op, met het gevaar van toenemende overlast. Overigens: verbod van coffeeshops leidt eveneens niet tot beëindiging van softdruggebruik. Het drijft gebruikers het criminele circuit in, waardoor de drempel voor de overstap naar harddrugs wordt verlaagd.

Op dit moment zijn er problemen met de coffeeshop in de Pothstraat. De gemeente wenst vertrek van de coffeeshop op deze plek. De eigenaar wil hieraan meewerken, maar verbindt hieraan de wens om elders in onze stad zijn bedrijf voort te zetten. En daar beginnen dus de problemen: niemand heeft graag een coffeeshop in de buurt. Het belangrijkste bezwaar betreft de overlast. Je zou daarom de coffeeshop in elk geval niet in een rustige woonbuurt moeten vestigen, of op een andere plaats waar objectief gezien een coffeeshop het woongenot in de omgeving dreigt te verstoren. Wat niet afdoet van de legitimiteit van de zoektocht van de coffeeshopeigenaar om zijn vertrek uit de Pothstraat te compenseren.

Het gemeentebestuur moet alle activiteiten rondom deze zoektocht uiterst behoedzaam beoordelen. Dat geldt voor eventuele protesten van mogelijke toekomstige omwonenden even zo goed als voor de vestigingswensen van de eigenaar. Potentiële omwonenden kunnen op steun in de gemeenteraad rekenen, in elk geval van Leefbaar Amersfoort. Dat is onder meer gebleken bij de vorig jaar gevoerde acties in de omgeving van de Van Westreenenstraat.

Dat ontslaat het gemeentebestuur echter niet van de verplichting om aanvragen van de coffeeshopeigenaar serieus te nemen en eventuele afwijzingen goed en gedegen te motiveren. Bezwaarschriften van zijn kant moeten serieus worden afgedaan. Doet het gemeentebestuur dat niet, dan creëert het een rechtsgang waarvan de uitslag de belangen van potentiële omwonenden extra in gevaar brengt. En ook de belangen van de tienduizenden sofdrugsgebruikers in onze stad moeten serieus worden genomen, wat bij de hele discussie nauwelijks aan de orde komt.