Donderdag 14 oktober 2004

Allereerst moet ik iets rechtzetten. In mijn dagboekaantekening van 11 oktober maakte ik een aantal kanttekeningen bij de Zo-werkt-inspraakkrant van de gemeente. Henriette Loogman, hoofd communicatie van de gemeente, attendeerde mij terecht op een onjuiste opmerking. Deze had betrekking op het ontbreken van een verschijningsdatum van de krant. Ik had die niet gevonden en vond dat nogal onprofessioneel van de makers van deze publicatie. Goed, hij stond niet in het colofon, maar wel duidelijk leesbaar onder de kop op de voorpagina. Dat mag ik stom van mezelf vinden, op dat punt moet ik de makers van de krant dus mijn excuses aanbieden. Bij deze!

In het colofon, dat ik daarvoor raadpleegde, stond vermeld dat de verspreiding plaatsvindt via De Observant, iets dat ik tamelijk mager vond. Uit een persbericht was te ontnemen dat de krant ook in de openbare bibliotheken en wijkmeldpunten is af te halen. De krant blijkt een – je zou kunnen zeggen: wat vertraagde – toelichting te zijn op het inspraakbeleid dat in het begin van dit jaar is vastgesteld. In mijn reactie op de mail van Henriette Loogman heb ik herhaald dat ik de informatie over de inspraak toch op een andere wijze zou hebben vorm gegeven, maar dat is uiteraard een vaktechnische zaak. Dat bijna de helft van de voorpagina door een foto van de burgemeester in beslag wordt genomen, blijf ik een onjuiste zaak vinden: het gaat om de inhoud van het onderwerp en niet om de presentatie van een bestuurder. Ik neem tenminste aan dat de campagne voor de verkiezing van de burgemeester nog niet van start is gegaan!

Een heel ander punt waarmee ik vandaag – opnieuw – werd geconfronteerd, is dat van de afvalcontainers in De Laak, het nieuwe stadsdeel in Vathorst. Nadat een centraal afvoersysteem, dat met de nodige poeha werd geïntroduceerd, financieel onhaalbaar bleek te zijn, is met minder ophef gewerkt aan een systeem van ondergrondse afvalcontainers. De stortkokers hiervoor blijken in een aantal gevallen tamelijk dicht bij woningen te staan. Bij verkoopbijeenkomsten voor de woningen in De Laak is aan dat punt onvoldoende aandacht besteed. Een aantal aspirant-bewoners (eind dit jaar vinden de eerste verhuizingen plaats) is daar pas onlangs achter gekomen en zij zijn, op z’n zachtst gezegd, not amused.

Intussen heeft de bewonersvereniging Vathorst zich over het probleem gebogen en is er een werkgroep van gedupeerde bewoners opgericht. Na aanvankelijke weigering heeft een informatief gesprek plaatsgevonden met het ontwikkelingsbedrijf OBV. Feitelijk heeft dit gesprek niets opgeleverd, ingaan op de wensen van de gedupeerde bewoners zou te grote investeringen vergen. Wel heeft de bewonersvereniging kenbaar gemaakt dat een betere communicatie wenselijk was geweest.

De gedupeerde bewoners hebben zich voorgenomen om hun actie voort te zetten, zij voelen zich – naar mijn mening terecht – door het OBV of in elk geval door de verkopende partijen op het verkeerde been gezet. Het is inderdaad geen pretje indien je tijdens de bouw van je huis ineens merkt dat op enkele meters voor je keukenraam een collectieve stortkoker komt te staan. De ervaringen in andere gemeenten op dit punt zijn uiteenlopend, dus voor een deel ook negatief.

Vandaag wees een toekomstige bewoners van De Laak mij er op dat bij de situering van de afvalcontainers waarschijnlijk wordt afgeweken van de Afvalstoffenverordening die enkele maanden geleden door de gemeente is vastgesteld. Ik voorzie de komende periode van oplevering in De Laak de nodige discussie over de wijze waarop het huisvuil wordt verzameld. Hopelijk komt de theorie (van de OBV) niet al te zeer in conflict met de praktijk (van de bewoners). Het zal in elk geval fout zijn als het gemeentebestuur zich op dit punt verschuilt achter het OBV. De nieuwe bewoners in Vathorst zijn er niet alleen voor de jubelverhalen!

Woensdag 13 oktober 2004

‘Ons beleid is goed geweest’ Met deze jubelkop in De Stad Amersfoort introduceert wethouder Jan de Wilde de gemeentebegroting 2005-2008. ‘We zijn op tijd van koers veranderd. Daardoor hebben we nu minder problemen dan collega-gemeenten.’ citeert de krant uit de mond van de zelfvoldane wethouder.

Dat je als wethouder jezelf in de maling neemt, is iets dat ik moeilijk kan verhinderen. Dat een van onze collegeleden ook de bewoners in onze stad voor gek houdt, vind ik daarentegen kwalijker. Allereerst blijkt uit de opmerkingen van de wethouder dat er in de begroting 2004 dus teveel is bezuinigd. Je kunt dat een tijdige koerswijziging noemen, je kunt ook zeggen dat de burgers in onze stad al te vroeg versoberingen hebben moeten accepteren, versoberingen die dusdanig dik zijn aangezet dat meteen de maatregelen voor de begroting 2005 zijn geïncasseerd.

De begroting 2005 die de komende maand moet worden vastgesteld, is gebaseerd op de zogenaamde ‘kadernota’ die in het voorjaar is besproken. Enkele punten uit de kadernota: rijksbezuinigingen in het onderwijs, bij de cultuur en de sport worden niet gecompenseerd, bij het realiseren van voorzieningen in Vathorst wordt voorlopig pas op de plaats gemaakt en de OZB wordt met 1 procent extra verhoogd. Een aantal voorstellen van het college werd door de raad afgeschoten, zoals de sluiting van So What, het beëindigen van de subsidie voor de Stadsomroep en het beperken van het aantal buitenkasten. Daar staat tegenover dat een groot aantal investeringen voorlopig is uitgesteld, wat op indirecte wijze natuurlijk ook een vorm van bezuinigen is.

Tijdens de behandeling van de Kadernota werd wel de vrees uitgesproken dat we bij de begroting nog drie miljoen extra zouden moeten bezuinigen. Duidelijkheid hierover zou pas na de presentatie van de Rijksbegroting ontstaan. Op dat punt blijkt de soep minder heet te zijn dan in het voorjaar opgediend. Zo gezien kan je dus zeggen dat de bezuinigingen achteraf beschouwd meevallen. Dat doet echter niets af van het feit dat er fors bezuinigd is. Het simpele feit dat schijnbaar in een eerdere fase een ruim voorschot is genomen, mag je niet presenteren op een wijze alsof de burgers en bedrijven in onze stad, in tegenstelling tot andere gemeenten, van een aantasting in hun portemonnee verschoond zijn gebleven. De greep in de beurs heeft eerder plaatsgevonden, andere gemeenten hebben tegenover hun inwoners een realistischer beleid gevoerd. Pro saldo is het vreugdegeschrei van de wethouder een misplaatste poging om zichzelf op te hemelen en de aandacht af te leiden van de negatieve kanten van zijn beleid.