Je hebt wethouders en wethouders

Maandag 7 maart 2005

Bij het volkshuisvestingsbeleid in onze stad zijn meerdere leden van het college betrokken. Dat maakt het mogelijk om een vergelijking te maken tussen de werkwijze van de collegeleden en de manier waarop zij de raad al dan niet serieus nemen. Gerda Eerdmans doet het volkshuisvestingsbeleid, de contacten met de corporaties, de toewijzing en dergelijke. Zij bereidt een nieuwe Woonvisie voor, waarbij een groot accent komt te liggen op de voorrangswijken Liendert-Rustenburg en Kruiskamp-Koppel. Deze avond vindt de kick-of-bijeenkomst plaats, de eerste gedachtevorming over de ontwikkeling van het nieuwe woonbeleid in onze stad. Er is een aantal deskundigen uitgenodigd die – nog in abstracte zin – bouwstenen aandragen voor de gedachtevorming. Er zijn voor deze bijeenkomst vertegenwoordigers van allerlei groeperingen (huurders, ouderen, gehandicapten, de VAC, enz.) uitgenodigd. Ook de raadsleden van de commissie SOC, waarbinnen dit beleid valt, zijn uitgenodigd en kunnen vanaf de eerste bijeenkomst de ideeënontwikkeling volgen.

Hoe anders Piet Jonkman dat doet. Hij is verantwoordelijk voor de stedelijke vernieuwing, een beleidsveld dat het werk van Gerda Eerdmans meer dan raakt, ja, zelfs overlapt. Vorige week presenteerde hij een nota over het omvormen van een dertigtal groene locaties in de vroegnaoorlogse wijken. Waar groen is, kan naar zijn visie worden gebouwd. Er werd een persconferentie aan gewijd en vooraf waren belangengroepen geïnformeerd. De discussie over dit onderwerp is direct losgebarsten, de plannen van de wethouder kunnen buiten het stadhuis op weinig steun rekenen
De maatschappelijke onrust over de plannen van Piet Jonkman leiden er toe dat je als raadslid door veel mensen wordt aangesproken. Een probleem daarbij is echter dat de wethouder zijn plannen nog niet onder de raadsleden heeft laten verspreiden. Tijdens het Zonnehofdebat zagen aanwezige raadsleden enkele plaatjes in snel tempo voorbijgaan. De wethouder is van plan de raadsleden pas op 29 maart te informeren. Uit het optreden van Piet Jonkman blijkt dat hij geen boodschap heeft aan de leden van de gemeenteraad. En deze politieke autist noemt zich openbaar bestuurder en krijgt daarvoor nog een vorstelijke vergoeding ook!

Weinig steun voor volbouwen groen

Zondag 6 maart 205

Het vandaag gehouden Zonnehofdebat over de omgang met de openbare ruimte in de stadsvernieuwingsgebieden maakte in elk geval één ding duidelijk:: het college kan met zijn plannen op weinig steun vanuit het maatschappelijke veld rekenen. Maar ook in de raad kan Piet Jonkman met zijn plannen behoorlijk de kerk uitschieten. Dat bleek na een inleiding van Frank de Josselin de Jong, een landschapdeskundige die de motivatie voor het nieuwe beleid mocht toelichten. Als je maar lang genoeg zoekt, vind je ook voor de meest verschrikkelijke plannen altijd wel een hooggeleerde die de aangeboden zegeningen heeft weten te prijzen. In zijn verhaal was overigens weinig logica te vinden, het bleef bij het poneren van niet-onderbouwde stellingen.

Ruud Luchtenveld, een van de mensen die commentaar gaf op de plannen, was klip en klaar. Net als enkele andere mensen rekende hij af met de slechte onderbouwing van het onzalige beleid en liet blijken dat, wat hem betreft, het college duidelijk een stap te ver is gegaan. Een mening die ook door verschillende bewoners werd geuit, waarbij tevens aan de orde kwam dat de raad onlangs beleid, zoals de groenblauwe structuur, heeft vastgesteld, waaraan de nieuwe plannen van het college voorbij lijken te gaan.

Twintig jaar CSG-beleid: voorzichtigheid kost tijd

Zaterdag 5 maart 2005

De gemeente en de OCA hebben samen een alleraardigst boekje uitgegeven: De Stad in de Steigers. Aanleiding is dat twintig jaar geleden de plannen voor het CSG-gebied vorm begonnen te krijgen en de gemeente besloot tot samenwerking met het bedrijfsleven, dat zich in de OCA had verenigd. Twintig jaar, en nog wordt er aan de plannen gewerkt! Dat lijkt lang, maar voor omvangrijke plannen in de bestaande stad is dat bijna normaal. Ik weet vrijwel zeker dat in 2010 er opnieuw een boekje uitkomt ter viering van 25 jaren samenwerking.
De lange doorlooptijd is mede veroorzaakt doordat de ondernemers een zeer voorzichtig beleid voeren. Over de grond zijn afspraken gemaakt, iedereen weet waar hij vroeg of laat mag gaan bouwen, dus kan ondernemersrisico worden geminimaliseerd. Bas van den Akker, algemeen directeur van Heijligers, is daarover duidelijk: ‘We zijn, denk ik, voorzichtiger geweest dan de gemeente had gewenst. Hadden we meer risico’s genomen, dan was de relatie ook wat meer ontspannen geweest’
Die relatie heeft inderdaad enkele keren danig onder druk gestaan. Roel Boer, jarenlang verantwoordelijk voor het CSG-beleid, heeft nog wel eens met de vuist op tafel geslagen, tijdens pittige bijeenkomsten in Den Treek en op andere locaties. Ook moet je je afvragen wat er terecht is gekomen van een van de afspraken waaraan de gemeenteraad twintig jaar geleden veel waarde hechtte: ontwikkelaars die op makkelijke, commercieel interessante plekken gingen bouwen, zouden parallel daaraan een moeilijker te ontwikkelen locatie voor hun rekening nemen. Van die belofte is niet zoveel overgebleven!