De moeilijke positie van onze burgemeester

Vrijdag 29 april 2005

Er is een ‘uitspraak’ van burgemeester Van Vliet naar aanleiding van mijn klacht over het optreden van wethouder Paul Strengers. Ik heb begrepen dat gelijktijdig ook een uitspraak is afgekomen naar aanleiding van een klacht van Gerard van Vliet over dezelfde wethouder. Ter herinnering: Paul Strengers maakte tijdens een officieel overleg met de bewonersvereniging Vathorst Gerard en mij uit voor psychopaten. Naar mijn mening schaadde hij daardoor het aanzien van het openbare bestuur, in het bijzonder van de raad.

In haar uitspraak schrijft de burgemeester onder meer: ‘Ik vind deze kwalificatie ongepast en niet getuigen van respect. Bestuurders en raadsleden dienen zich met respect over elkaar uit te laten.’ Paul Strengers heeft tegenover de burgemeester verklaard dat de door hem gebezigde woorden niet zorgvuldig en verstandig zijn geweest.
Wat moet ik hiermee. Ik begrijp de moeilijke positie van de burgemeester ten opzichte van de wethouder, beide lid van het college. Kort door de bocht gesteld waren er voor de burgemeester twee uitersten. Ze had kunnen zeggen: het optreden van de wethouder is onaanvaardbaar, hij dient hier consequenties uit te trekken, tot: meneer Smit, u bent zelf ook niet altijd even simpel in uw opmerkingen, waar heeft u het over. Ze is daar zo’n beetje tussen in gaan zitten, wat ik mij vanuit haar positie kan voorstellen.
Ik kan natuurlijk zeggen: de reactie van de burgemeester vind ik volstrekt onvoldoende, ik zoek het hogerop, dus bij de Nationale Ombudsman. Maar ik moet wel een afweging maken. Dat Paul Strengers absoluut ongeschikt is voor zijn functie, is intussen algemeen bekend. Ik kan hooguit hopen dat de VVD hem tot lijsttrekker benoemd. Extra energie steken in het voorval – dat intussen al weer maanden achter ons ligt – lijkt mij zonde van de tijd. Misschien moet ik het maar doen met de constatering van de burgemeester, die in elk geval een inhoudelijke kwalificatie heeft gegeven, en voor de rest de uitspraak maar even aan het dossier toevoegen. Ik overleg dit weekend maar eens met Gerard van Vliet.

Tegelijkertijd met haar uitspraak heeft de burgemeester een brief gestuurd aan de leden van de commissie Bestuurlijke zaken. Kort gezegd stelt zij in de brief: de klachtenregeling kan eigenlijk niet door raadsleden worden aangesproken, want dat genereert altijd publiciteit en geeft de afhandeling van de klacht onvermijdelijk een politiek karakter. De raadsleden hebben volgens haar wel andere middelen om hun klacht ter discussie te stellen, met in laatste instantie de gemeenteraad.
Nu moet ik allereerst voorop stellen dat elke klacht, door wie dan ook tegen een wethouder ingediend, aanleiding kan geven tot publiciteit. Elke klacht tegen een wethouder, die wie dan ook ingediend, verkrijgt al heel spoedig een politiek karakter. Het enige verschil is dat een niet-raadslid iets gemakkelijker kan worden afgepoeierd, bij een klacht door een raadslid loopt de burgemeester het risico zelf onderdeel te worden van een politieke discussie. Wat dat betreft is haar positie natuurlijk niet te vermijden. Maar ja, dat hoort bij het vak.
Haar brief omvat echter nog een heel ander facet. Indien een wethouder zich tegenover een raadslid op een of andere wijze misdraagt, kan dat uiteraard in de raad aan de orde worden gesteld. Maar, zeker als het betreffende raadslid tot de oppositie behoort, de neiging van de coalitiepartijen zal dan in de meeste gevallen toch gaan in de richting van afdekken. Immers, als de coalitiepartijen zich in de raad achter een klacht over de wethouder scharen, dan wordt de positie van een wethouder zeer wankel, wat consequenties kan hebben voor de coalitie.

Dat betekent dat voor een raadslid, als hij niet alleen als politicus maar ook als burger van onze stad door een wethouder wordt gedesavoueerd, een oordeel over het misgedrag van de wethouder niet wordt beoordeeld op basis van objectieve feiten, maar op basis van politieke overwegingen. Vanuit deze gedachte en het recht dat elke burger in onze stad heeft om op te komen voor het beschermen van zijn aanzien, kan worden gesteld dat de brief van de burgemeester niet correct is en waarschijnlijk is ingegeven vanuit een poging om zelf niet in een discussie over het optreden van een collegegenoot te geraken. Dus: een foute brief!

Gebouw met allure: een dagopvang voor drugsverslaafden

Donderdag 28 april 2005

Het college, in het bijzonder wethouder Mirjam van der Weg, is opzoek naar een passende locatie voor een dagopvang voor drugsverslaafden. Dat er gezocht wordt naar een dergelijke locatie, heeft mijn steun – zeker wanneer hierdoor de overlast die binnenstadbewoners op dit moment ervaren zal afnemen. Het vinden van een passende locatie zal overigens geen gemakkelijke zaak worden, het zal een hele toer zijn om een plek te vinden waar geen omwonenden aanwezig zijn die een dergelijke vorm van overlast (want dat die kan ontstaan, kan niemand ontkennen) zonder protest accepteren.
Door toeval is bekend geworden dat het voormalige Groene Kruisgebouwtje aan de Kleine Haag een van de mogelijke locaties voor de dagopvang is. Volgens goed ingevoerde binnenstadbewoners is het zelfs de enige serieuze locatie tot nog toe, iets dat zal blijken als de wethouder met haar voorstel komt. Dat met deze locatie de overlast voor de binnenstadbewoners niet echt afneemt, is overduidelijk. Begrijpelijk is dus hun protest, ik geloof dat de wethouder met de keuze voor een binnenstadlocatie op de verkeerde weg is.

Naar vandaag bleek, is een eventuele keuze voor de Kleine Haag met een extra complicatie verbonden. De eigenaar van het gebouwtje heeft kenbaar gemaakt dat hij het pand wil slopen om op deze plaats een appartementengebouw met onderliggende parkeervoorziening te realiseren. Hij heeft hiervoor een plan ingediend bij de gemeente, maar dat plan is afgewezen. Het argument daarbij zou zijn dat het appartementengebouw te weinig allure zou hebben ten opzichte van de gebouwde omgeving, welke een belangrijke entree vormt voor de binnenstad.
Je gelooft je ogen niet wanneer je zoiets leest. We hebben dus te maken met een belangrijke entree van de binnenstad. Daar moet, volgens ons college, een gebouw met allure komen. Het ziet er naar uit dat de oplossing al is gevonden: een oud gebouw dat dienst doet als dagopvang voor drugsverslaafden. Over allure gesproken!
Ik heb het college om opheldering gevraagd. Daarbij heb ik ook gewezen op het gevoel dat bij velen kan ontstaan over het meten met twee maten door het gemeentebestuur, al naar gelang dat uitkomt in zijn politieke straatje. Er zijn subtielere methoden om de geloofwaardigheid van ons openbaar bestuur aan te tasten!

Belevenissen in het keizerrijk van het OBV

Woensdag 27 april 2005

Vandaag was een tiental raadsleden aanwezig bij een ontmoeting met de Kamer van Koophandel en enkele ondernemersverenigingen. Dit soort gesprekken , dat ongeveer een keer per jaar plaatsvindt, hebben een ronde-tafelkarakter en zijn er op gericht om wederzijds begrip te ontwikkelen. Een goed initiatief, zeker in een tijd waar de meerderheid van de raad een belangrijke wens van ondernemerszijde (de Westtangent) in de ijskast heeft gezet.
De georganiseerde ondernemers in onze stad worden regelmatig betrokken bij de beleidsvoorbereiding voor dingen die de stad aangaan, zeker wanneer daarbij het bedrijfsleven zichtbaar is betrokken, bijvoorbeeld wegens de planning van winkels of winkelcentra.

Het gesprek leverde een onverwachte mededeling op die tot grote verbazing bij de aanwezige raadsleden leidde. Uit de informatie van ondernemerszijde blijkt dat noch de Kamer van Koophandel, noch de ondernemersverenigingen uit de mkb-sector op fatsoenlijke wijze worden betrokken bij de ontwikkeling van Vathorst. Informatie over winkelplanning en de inrichting van bedrijfsterreinen ervaren de ondernemers uit tweede hand, meestal in een laat stadium en zonder zelf nog enige invloed te kunnen uitoefenen.
Het is een nieuw bewijs dat de directie van het Ontwikkelings Bedrijf Vathorst OVB op zelfheerlijke wijze zijn eigen agenda tracht uit te voeren en belangengroepen bij voorbaat buiten de deur houdt. Het OBV is rijp voor een discussie in de raad.