Wethouder Strengers kan geen verslag geven van zijn snoepreisje

Dinsdag 10 mei 2005

Het college blijft er bij dat over het snoepreisje naar Cannes, dat wethouder Paul Strengers begin maart maakte, geen verslag hoeft te worden gemaakt. De integriteitregels die de raad heeft opgesteld ten aanzien van buitenlandse reizen, werden op openlijke wijze door het college ten grave gedragen. Het was niet Paul Strengers zelf die dit deze avond aan de raad meedeelde, maar een soortgelijk politiek kleinlicht, wethouder Piet Jonkman. Namens het college, dat dus collectief de integriteitregels aan zijn laars lapt. Als deze zaak, naast andere voorvallen, over een maand of negen wederom ter discussie staat, kan geen van de collegeleden zeggen: Wir haben es nicht gewusst.

Als bewoners van deze stad, en zeker als raadslid, ontstaat er een gevoel van gene als je zoiets meemaakt. Natuurlijk, een cynicus zou kunnen zeggen: onze politieke brekebenen kunnen beter enkele dagen buiten onze landsgrenzen hun treurige capriolen verrichten dan binnen het stadhuis, maar tegenover de kiezer maakt dit toch wel een beetje vreemde indruk. Het doet het aanzien van het openbare bestuur ook geen goed, maar Paul Strengers heeft de afgelopen tijd bewezen dat hij daaraan ook niet veel waarde hecht.
Persoonlijk zou ik de hele zaak ook opportunistisch kunnen beoordelen. Dan kom ik tot de conclusie dat de weigering van deze avond mij veel meer oplevert dan een weinig zeggend verslag. We starten binnen afzienbare tijd met de verkiezingscampagne, optredens van de collegeleden, zoals vandaag weer vertoont, zijn dan koren op de molen voor elke oppositiepartij.

En dan wat de zaak zelf aangaat. Je kunt de MIPIM, de vastgoedbeurs in Cannes, op twee manieren bezoeken. Doe je het serieus, dan bezoek je de beurs en volg je een aantal van de seminars en conferenties. Dat is dan drie dagen hard werken want dit jaar presenteerden zich op de ruim 18.000 m2 beursvloer meer dan 2.000 exploitanten, waaronder 43 uit ons eigen land. Daarnaast stonden er nog 66 seminars, conferenties en officiële presentaties op het programma, dus een beetje belangstellende kwam nauwelijks aan slapen toe en liep scheef van het aangeboden documentatiemateriaal. Een conditieslag!
Maar daarnaast organiseren, traditiegetrouw tijdens de MIPIM, talloze bedrijven in de tientallen hotelzalen en –lounges ontvangsten waar bezoekers zich eindeloos kunnen voeden en vooral hun dorst kunnen lessen. Veel bedrijven zien dat als het belangrijkste middel om relaties, waaronder politieke bestuurders, te beïnvloeden. De actualiteitenrubriek Zembla vertoonde daarover vorige maand een aardige, maar ook ontluisterende impressie. Een deel van de bezoekers in Cannes ziet het beursgebouw nauwelijks van binnen maar loopt vooral de recepties af om zich professioneel te laten vollopen. Die ontmoeten daarbij in hoofdzaak bekenden die ze elders ook al vaak genoeg zien, maar nu eens aan de oever van de zonnige Méditerranée.

Ik deel Paul Strengers in bij de tweede groep. Dat lijkt mij de enige oorzaak van het feit dat onze collegevertegenwoordiger eenvoudigweg geen verslag kan, en dus ook niet wil, maken. Het ging bij het, met gemeenschapsgeld gefinancierde, tripje van Paul Strengers gewoon om een ordinair snoep(resp. drink)reisje. In zo’n geval heb je weinig aan integriteitregels en laat je het antwoord op de vraag of onze collegevertegenwoordiger zich als integere bestuurder opstelt, over aan anderen. We zullen de kiezers op het gepaste moment daarop attenderen.
(de tekst van de inteprellatie staat onder de knop ‘achtergronden’)

Hoorzitting kadernota: weinig nieuws maar toch nuttig

Maandag 9 mei 2005

Deze avond vond de hoorzitting plaats voor de kadernota. Veertien insprekers hadden zich gemeld, allen sprekend namens organisaties die op de een of andere wijze de kwaliteit van onze Amersfoortse samenleving positief beïnvloeden. Als raadslid, bekend met het wel en wee in onze stad, waren de meeste naar voren gebrachte kwesties niet nieuw, maar het is nuttig dat organisaties nog eens hun argumenten presenteren. Met hun inbreng benadrukken zij dat het verdelen van de schaarse middelen in onze stad een zaak is die met de nodige zorgvuldigheid moet gebeuren – achter elke beslissing van de raad verbergt zich een maatschappelijk nut waarvoor stadgenoten zich met veel creativiteit en zorg voor inzetten.

Daarbij ging het bij een aantal zaken die naar voren werden gebracht niet eens alleen om geld, maar vooral ook om noodzakelijke politieke aandacht. Dat geldt bijvoorbeeld voor de inspreker namens het Gehandicapten Patiënten Platform Amersfoort. Hij wees de raad onder meer op de noodzaak om in rampenplannen rekening te houden met de gehandicapten in onze stad. Zijn verzoek om de culturele onderdelen van het Eemcentrum en het te verbouwen Lieve Vrouwetheater toegankelijk te maken voor de gehandicapten, levert ook nauwelijks extra gemeentelijke uitgaven op, maar is wel een oproep aan de raadsleden om bij de beoordeling van gemeentelijke plannen attent te zijn en de belangen van onze gehandicapte stadgenoten niet uit het oog te verliezen.
Ik ben er nog niet helemaal uit wanneer de directeur van de openbare bibliotheek extra geld vraagt voor de exploitatie van de nieuwe vestiging in het Eemcentrum. Dit geld zou bestemd zijn voor openstelling van de bibliotheek op zondag. Op zich geen gek idee, maar het gaat de gemeente ongeveer een ton per jaar extra kosten. Ik vrees dat na de opening van het Eemcentrum de te subsidiëren exploitatielasten voor de nieuw gevestigde culturele voorzieningen bovenmatig zullen stijgen. Maar dat weten we als raad, in elk geval vanaf het moment dat het groene licht voor de ontwikkeling van het Eemcentrum werd gegeven. We moeten vooral voorzichtig zijn en voorkomen dat de opening van het Eemcentrum geen nadelige gevolgen heeft voor culturele uitgaven elders in de stad, met name voor wijkactiviteiten en de amateuristische kunstbeoefening.
Het argument dat zondagse opening van de bibliotheek de levendigheid van het Eemcentrum stimuleert, vind ik niet zo overtuigend. Het plein is groot, het aantal bezoekers aan de bibliotheek moet wel erg massaal zijn, wil je naar voren gebrachte effect bereiken. Ik vermoed dat de bibliotheek meer en overtuigender argumenten heeft, maar die zullen ons ongetwijfeld nog bereiken.