Politiek Dagboek

Beschouwingen van Raphael Smit over Politiek Amersfoort en Omstreken

leave a comment »

Voorspellingen en het PvdA-leiderschap

Woensdag 24 augustus 2005

Ruud Schulten waagt zich op zijn website aan een van de leukste spellen waarmee een politiek geïnteresseerde zich kan bezighouden: gokken op de verkiezingsuitslag. Zelf waag ik mij daar niet aan, maar met des te meer genoegen volg ik de gedachtegang die anderen ontwikkelen om de uitslag van de raadsverkiezingen op 7 maart volgende jaar te voorspellen. Dat daar moed voor nodig is bewijzen alleen al de ervaringen bij vorige verkiezingen: juist in het laatste half jaar vinden allerlei onverwachte zaken plaats: geforceerde voorstellen vanuit het college, domme besluiten van collegepartijen, de opkomst van nieuwe partijen, vreemde gebeurtenissen die het aanzien van deelnemende partijen schaden of juist opbeuren, en ga zo maar door.

Een aardig punt is bijvoorbeeld de voorspelling van Ruud over de PvdA. Landelijk ligt deze partij goed in de race, waarvan plaatselijke partijafdelingen in het algemeen profiteren. Ruud ziet de PvdA in Amersfoort desondanks niet groeien en houdt het er op dat deze partij wederom zes zetels weet te behalen. Hij memoreert daarbij onder meer de onduidelijkheid over het lijsttrekkerschap, waarvoor zich intussen vier kandidaten hebben gemeld: Ismail Parmaksiz, Fethi Killi, Ramon Smits Alvarez en (laatste nieuws!) Fleur Imming. Fleur is nog bezig vijftig handtekeningen te verzamelen, ik wens haar veel succes. Ach, hoe graag zou ik de vergadering willen bijwonen waar de achterbannen van deze drie kandidaten in vurige strijd tot een wijs besluit moeten komen – voor zover dat mogelijk is.
Ismail heeft verschillende ankers binnen zijn fractie. Maar of Jan de Wilde op deze potentiële wethouderskandidaat (die zijn ambities als lijsttrekker alleen maar kan versterken) zit te wachten, waag ik te betwijfelen. Fethi is eigenlijk de meest originele sociaal-democraat in de uitdijende groep van kandidaat-lijsttrekkers, maar door zijn vertrek uit de fractie heeft hij zijn basis binnen de plaatselijke partijafdeling verzwakt. Fleurs positie is nog niet zeker, zij moet haar achterban nog formeren.
Het gerucht gaat dat Ramon zich kandidaat heeft gesteld nadat partijgenoten van hem constateerden dat een keuze tussen twee allochtonen een verkeerde beeldvorming oplevert. Indien dat zo is, zou ik diegenen die dat menen, willen verwijzen naar de Utrechtse PvdA-fractie waar na 1994 een Marokkaanse fractievoorzitter tot de beste politici in zijn stad bleek te behoren. De charmantste ook, want hij wist kort na de verkiezingen een ambtenares dusdanig aan zich te binden dat zij vanuit de Keistad naar de provinciehoofdstad verhuisde, een raadszetel voor de PvdA-fractie achterlatend die daarop door mij mocht worden ingenomen. Ik bedoel maar!

Ramon heeft, hoorde ik in de wandelgangen, bij zijn kandidaatstelling voor het lijsttrekkerschap de meeste handtekeningen ingeleverd. Het is goed om terug te kijken naar de verkiezingen in 2002. De kandidatencommissie van de PvdA had Ramon op een volkomen onverkiesbare plaats gezet. Hij wist echter voor de vergadering waarin de lijst moest worden vastgesteld zoveel mensen te mobiliseren, dat hij als een komeet omhoog schoot – waardoor hij nu in de raad zit.
Ramon is een slimme jongen met een goed gevoel voor publiciteit en een stevig netwerk in de binnenstad. Van de andere kant: hij is ook een ongeleid projectiel die net zo goed lid had kunnen zijn van de VVD of de Burgerpartij. Voor de wat oudere PvdA-leden is hij in elk geval politiek onherkenbaar, wat zijn positie binnen de PvdA geen goed heeft gedaan. Gezien de stemprocedure binnen de PvdA gooit hij, naar ik vermoed, de hoogste ogen. Of daarmee de onderlinge cohesie binnen de PvdA is gediend, is natuurlijk een ander verhaal – mijn zorg kan dat niet zijn!

Terug naar Ruud’s voorspellingen. Ik ben het met hem eens dat het jammer zou zijn wanneer door fusies binnen klein-gristelijk Hetty het veld moet ruimen. Menigmaal is zij het sociale geweten binnen de raad. Al ben ik het met veel van haar opvattingen niet eens, ze is origineel en is het gezicht voor een groot aantal stadgenoten die rechtlijnig zijn in de leer.
Interessant is de voorspelling die Ruud geeft over Groen Links. Hij voorspelt dat Robin Tan lijsttrekker wordt. Ik weet dat nog niet: Groen Links bestaat uit vier fractieleden (met Ozcan er bij vijf, maar dat laat ik buiten beschouwing) die nauwelijks enige samenhang vertonen. Wat is Groen Links? Nu David Mol is uitgeschakeld, kan je in elk geval zeggen dat Robin de meeste politieke bagage heeft van de groep ongeregeld waarvoor hij mag optreden.

De noodkreet van Hein

Dinsdag 23 augustus 2005

Hein van Wegen is een broer van Hans, de voorman van de Burgerpartij. Het gezamenlijke ouderhuis is zo ongeveer het enige dat de broers bindt, want voor de rest is het een openbaar geheim dat beiden elkaar mijden zoals de duivel het wijwater. Wat zij ook gemeen hebben, is de ijver waarmee mailtjes worden gestuurd. Ik lees de e-mails van Hein graag: hij observeert de stad en trekt aan de bel zodra hem iets opvalt dat duidt op falen van ons gemeentebestuur. Inderdaad, hij zou er een dagtaak aan kunnen hebben!

Hein heeft – naar mijn weten – een bouwkundige achtergrond. In elk geval: op momenten dat bouwkunde in zijn meldingen een rol speelt, is er extra aanleiding om alert te zijn. Zijn melding over de door hem geconstateerde stille moord op Het Spijkertje, is de moeite waard om serieus te nemen. Vooral op het moment dat ik zijn waarnemingen per ommegaande op hun juistheid kan controleren. Mijn conclusies zijn misschien iets minder onrustbarend, maar ja, ik ben ook geen bouwkundige.
Volgens Hein wordt er momenteel aan Het Spijkertje funderingsonderzoek verricht op een wijze die fnuikend kan zijn voor het voortbestaan van het oude pakhuisje aan de oever van de Eem. Zijn conclusie dat politiek en bestuurlijk Amersfoort slechts toekijkt, deel ik niet. Twee weken geleden heb ik Paul Strengers gevraagd om met spoed Bouwtoezicht naar de staat van het gebouwtje te laten kijken. Ik kreeg hierop bijna per ommegaande een toezegging en enkele dagen later zag ik enkele speurende lieden rond het gebouwtje lopen. Voor het gemak ga ik er maar van uit dat de toezegging en de speurders iets met elkaar hebben te maken. Uiteraard: of dat wat oplevert, moet ik afwachten, maar daarover verwacht ik spoedig bericht.
De vrees van Hein wordt ook gelogenstraft door het initiatiefvoorstel van Liedeke Willenborg, mijn VVD-collega in de raad. Zij pleit voor behoud van Het Spijkertje en vraagt om actie. Mijn steun heeft ze. Over twee weken praten we hierover in de raad. Ik ga er vanuit dat Het Spijkertje deze twee weken nog doorstaat. Wel vind ik dat zo spoedig mogelijk iets met Het Spijkertje moet gebeuren. Niet alleen omwille van het behoud, maar ook omdat het van de gekke zou zijn indien in het voorjaar 2006 het totaal vernieuwde kadegebied rondom Het Spijkertje feestelijk wordt opgeleverd en er daarna weer bouwverkeer moet worden toegelaten om iets aan Het Spijkertje te doen. Toegegeven, bij de planning van het werken in de openbare ruimte heeft ons ambtelijke apparaat niet altijd een gelukkige hand, maar dat hoeft niet bij voortduring onder bewijs te worden gesteld!

Het democratische gehalte van de NV Utrecht

Maandag 22 augustus 2005

Wethouder Strengers heeft deze avond nog steeds niet kunnen uitleggen waar na 2015 in het Eemland 14.000 woningen moeten worden gebouwd. Ik twijfel er niet aan: hij weet het zelf ook niet. Dat hij desondanks toezeggingen in deze richting dreigt te doen, past wel bij onze wethouder Ruimtelijke Ordening. Kort voor de verkiezingen 2002 is het politieke licht voor hem geopenbaard en is hij lid geworden van de VVD. Dat hij daarmee ook meteen het gedrag van een openbare bestuurder tot het zijne heeft gemaakt, kan ik makkelijk betwijfelen: hij bewijst regelmatig dat dit niet zo is. Dus heeft hij er ook geen enkele pijn aan om, zonder enige terugkoppeling op de raad, binnen een niet-gekozen overlegorgaan vergaande toezeggingen te doen. Laten we niet uit het oog verliezen: niet de wethouder heeft dit punt voor deze avond op de agenda gezet, de initiatiefnemer was schrijver dezes!

Mijn fractiegenote Miriam Barendregt wist op goed gedocumenteerde wijze duidelijk te maken dat de NV Utrecht, die de wilde plannen voor Amersfoort na 2015 aan het voorbereiden is, het minst geëigende orgaan daartoe is. Wat een informele lobbyclub voor een betere verkeersafwikkeling in de provincie was, heeft zichzelf ontwikkeld tot een nieuwe bestuurslaag, zonder democratische legitimatie maar met onfortuinlijke ambities.

De praktijk van het CDA-verkiezingsprogramma

Zondag 21 augustus 2005

Nog even een opmerking over de CDA-fractievoorzitter Jan Cees Salverda, die rondom de opvang voor dakloze drugsverslaafden aan de Kleine Haag heeft verklaard dat het heel logisch is dat de gemeente informatie achterhoud en de openbare discussie vermijdt. Een geïnteresseerde stadsgenoot – geen direct-belanghebbende bij deze zaak – stuurde mij een uitspraak uit het CDA-programma toe: ‘Politiek is niet voor bange mensen en wie niets te verbergen heeft is bereid om in alle openheid verantwoording af te leggen.’
Ik controleer het niet, ik vaar even blind op mijn informant. Wie het wel even moet naslaan is onze CDA-fractievoorzitter. Ik neem aan dat je politici op basis van hun programma mag beoordelen, zeker in zaken waar het om ethiek en moraal gaat. De spreekwoordelijke bijbelvastheid in christelijk-politieke kring lijkt niet te gelden voor programma’s waarop mensen zijn gekozen. Of toch?

Written by raphaelsmit

24/08/2005 bij 13:55

Geplaatst in Uncategorized

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: