Wonen aan de rand van de binnenstad is niet saai!

Woensdag 31 augustus 2005

Hein van Wegen stond deze ochtend bij mij aan de deur. Terecht, want hij wilde mij met eigen ogen laten zien wat de afgelopen dagen met Het Spijkertje lijkt te zijn gebeurd. Aan de zijkant van het gebouwtje is enkele dagen geleden een put gegraven. Deze is kort geleden onder water gelopen. Midden in de blubber steekt een aantal damwanden omhoog waarvan de zin en noodzaak mij niet zo duidelijk is. Ze staan op enkele meters van de fundering van Het Spijkertje. Uit ervaring kan ik zeggen dat dit met veel trillingen tot stand is gebracht.
Maar waar het om gaat is de staat van Het Spijkertje zelf. In de blootgelegde fundering zijn zeer recent grote scheuren ontstaan, langzaam lijkt de fundering weg te zakken. Tussen de fundering en de zijwand van Het Spijkertje is een meer dan vuistdikke ruimte ontstaan. De muur bolt, maar dat deed hij waarschijnlijk al. Zwaar bouwverkeer dendert langs, het kan niet lang meer duren. Af en toe lopen mensen zenuwachtig spiedend rondom het gebouw.

Na mijn noodkreet, drie weken geleden, is in opdracht van Paul Strengers een inspectie verricht door de afdeling Bouw- en Gebruikerskwaliteit. Inmiddels heb ik een reactie van de wethouder gekregen. ‘De staat van onderhoud is ronduit slecht te noemen,’ aldus Paul Strengers naar aanleiding van het onderzoek. ‘De zijgevel is zwaar ontzet, in de kap zit houtworm en de vloer is deels verrot.’ Het pannendak is ook slecht, maar kan nog wel een storm doorstaan.
Paul Strengers stelde voor om een persoonlijke bezichtiging voor raadsleden te organiseren. Op afstand ziet het er beter uit dan van dichtbij, constateert hij. Dit kan ik slechts bevestigen. Ik heb hem geantwoord dat ik zijn voorstel voor een bezichtiging een goed idee vind.

Wonen aan de rand van de binnenstad zit sowieso vol met verrassingen. Maandagochtend bleek ineens de brug over de Eem, bij de Brabantsestraat, voor twee weken te zijn afgesloten. Een mededeling hierover is mij ontgaan, net als mijn buren. Wel stond de afsluiting opgenomen in het lijstje van wegwerkzaamheden in de Stad Amersfoort, maar die werd toevallig de afgelopen week niet op zaterdag bezorgd maar op maandagochtend, wat wel een beetje mosterd na de maaltijd is. Omrijden dus via de Meridiaan: een aantal verkeersdrempels extra, zes stoplichten die altijd op rood staan en extra drukte op het gevaarlijke, onoverzichtelijke kruispunt Keerkring-Meridiaan, waar fietsers van alle kanten aanrijden, voorrang hebben maar pas laat kunnen worden opgemerkt. Het wachten is op het eerste ongeluk op dit ongelukkig ingerichte kruispunt.
Overigens ontvingen de bewoners in het Gildekwartier en De Koppel in juni wel een Extra Stadsbericht met een planningskaartje. Week 35 t/m 37, stond er bij een gekleurd vlakje bij de brug. Dat zou de gemiste informatie kunnen zijn! Wanneer, vraag ik mij bij het zien van zo’n kaartje af, leren de technici op het stadhuis het eens af om informatie aan bewoners van weeknummers te voorzien. Dat is zinvol voor de planning, maar gewone mensen hanteren in het dagelijkse verkeer gewone datums en geen weeknummers. Een aardig stukje huiswerk voor onze communicatieadviseurs.

Bij veel van mijn buren, die hun appartement hebben gekocht, neemt het ongenoegen toe. Bij de koop van hun woning is de indruk gewekt dat de Gildeplaats een vijver omringt door groen zou worden. Het wordt een speelplaats voor de oudere jeugd. Een hangplek, vrezen mijn buren met afgrijzen. Daarbij voelen zij zich, maak ik op uit briefjes in mijn brievenbus, al ongelukkig met Zandvoort aan de Eem, waar bij goed weer op het terras tot laat in de avond muziek wordt gespeeld waardoor van rustig wonen geen sprake is. Met die rust zal het sowieso slecht gesteld zijn: na het werk aan de kade en het herbouwen van Het Spijkertje barst het bouwgeweld op het Eemplein los.
Ik ben bij dat alles een eenvoudige passant te zijn die slechts huurt. Maar ik constateer wel: wonen aan de rand van de binnenstad is veel opwindender dan het wonen aan een laantje op De Berg, waar alleen langsrijdend verkeer de rust verstoort!

Kleine Haag: de bal ligt bij de coalitie

Dinsdag 30 augustus 2005

Het gedoe rondom de opvang van dakloze harddrugsverslaafden aan de Kleine Haag begint steeds grotere kringen te trekken. De landelijke media beginnen belangstelling te krijgen: zondag De Telegraaf, vandaag Trouw en vanavond SBS6. Ik vernam dat ook actualiteitenrubrieken belangstelling hebben getoond. Het is ons college maar weer eens mooi gelukt: Amersfoort staat weer op de kaart. Gefeliciteerd!

Ik waag mij aan een voorspelling: wanneer de publieke belangstelling voor de Kleine Haag nog een poos voortduurt en de verkiezingen steeds meer naderbij komen, verwacht ik een motie vanuit de coalitiepartijen die op een oplossing aandringt. Ik kan mij niet voorstellen dat de coalitiepartijen in verkiezingstijd de bal voor de voeten van de oppositie willen laten liggen.
Welnu, beste collega’s uit de coalitiehoek, ik speel de bal graag af. Het doel ligt open voor u. Hoofdzaak is dat een collegebesluit waarvan zelfs de fractievoorzitter van het CDA heeft laten blijken dat het etiket ‘geniepig’ op z’n plaats is, wordt teruggedraaid. Ik zie best het financiële probleem nu het college allerlei opdrachten heeft gegeven voor verbouwen en dergelijke. Maar als je als college bereid bent om elders in de stad een ondernemer van een douceurtje in een orde van grootte van 14 tot 19 miljoen euro te voorzien, mogen enkele tonnen nooit de hinderpaal zijn bij het corrigeren van een verkeerd genomen besluit!