Voorkomen is beter dan genezen

Donderdag 1 december 2005

De heftige regenbuien van afgelopen vrijdag hebben in verschillende media de nodige aandacht gehad. Als bewoner van de Grote Koppel heb ik de gevolgen van de regenhoos met eigen ogen kunnen aanschouwen. Het waterpeil van de Eem stond bijna een meter hoger dan normaal. Naast de heftige regenval was ook de ongunstige wind boosdoener: de noordwester wind belemmerde een snelle afvoer vanuit de Eem in de Randmeren. Een geluk bij dit alles was dat er de afgelopen weken geen grote sneeuwval in onze regio plaatsvond. Regenval in combinatie met overtollig smeltwater zou de overlast hebben versterkt.

Deskundigen hebben dergelijke regenbuien al enkele jaren geleden voorspeld. Het broeikaseffect beïnvloedt ons klimaat in steeds sterkere mate. Wat tot voor kort nog tot een uitzonderlijke situatie kon worden gerekend, kan de komende decennia steeds vaker plaatsvinden. Misschien is de snelle toename van het waterpeil in de beken en in de Eem slechts een voorbode van wat ons in de toekomst staat te wachten. Uitsluiten mag je het niet.
Constateren is één, maar wat doe je er mee. Ons stadsbestuur doet er goed aan zich met mogelijke knelpunten tijdens overtollige waterval bezig te houden. Hoe voorkomen we overlast, welke extra maatregelen zijn er noodzakelijk. Uiteraard moet een antwoord hierop worden gevonden in samenspraak met het waterschap en de buurgemeenten. Stilzitten en alleen maar constateren dat de weervoorspellers, bij het wijzen op de broeikaseffecten voor ons weer, steeds vaker gelijk hebben, is niet genoeg. Reden voor mij om het college via schriftelijke vragen te informeren naar een standpunt hierop.

Ombudsman tikt college op de vingers

Woensdag 30 november 2005

Wie in onze stad klachten heeft over het gemeentebestuur moet zich tot de Nationale Ombudsman wenden. Een mijl op zeven en een extra drempel voor stadgenoten die klachten hebben, maar ons gemeentebestuur is niet bereid om binnen onze eigen gemeente een ombudsman aan te stellen.

Toch zijn er mensen die de omweg via de Nationale Ombudsman wagen. De bewoners in de Kruiskamp behoorden daartoe, zij zijn door de Nationale Ombudsman in het gelijk gesteld. Het gemeentebestuur heeft zich bij een klacht van de bewoners niet gehouden aan de wettelijke voorschriften.
Als raadslid vernam ik dit via de media. Eigenlijk een vreemde situatie. De raad is er mede om het college te controleren bij diens uitvoering van het beleid. Als het college daarbij in de fout gaat, zouden de raadsleden daarover op normale wijze moeten worden geïnformeerd. Hallelujaberichten van het college krijg ik voldoende, ik wil ook weten wanneer er minder reden voor halleluja bestaat. Uitspraken van de Nationale Ombudsman zijn een belangrijk hulpmiddel voor raadsleden om hun controlerende taak uit te oefenen.
Via schriftelijke vragen heb ik het college verzocht om voortaan de raad direct te informeren over uitspraken van de Nationale Ombudsman. Bij die informatie moet het college uiteraard ook aangeven hoe het in het vervolg klachten die aanleiding gaven tot de uitspraak denkt te voorkomen. Uiteraard heb ik ook gevraagd hoe het college met de uitspraak over de afdoening van klachten uit de Kruiskamp omgaat.

Tachtig kilometer voor beter milieu en veilig verkeer

Dinsdag 29 november 2005

De raad heeft een motie aangenomen over snelheidsbeperking op de snelwegen rondom onze stad. Hierdoor moet een bijdrage worden geleverd in het oplossen van de fijnstofproblematiek in onze regio. Het college is gevraagd om er bij staatssecretaris Van Geel, verantwoordelijk voor het milieubeleid in ons land, aan te dringen op een snelheidbeperking op onze omringende snelwegen tot 80 kilometer per uur.
Alleen Groen Links en het CDA stemden tegen. Van het CDA is dat niet verwonderlijk, maar raadscollega’s uit andere gemeenten waren verbaasd dat een dergelijke motie in onze stad wel door de VVD maar niet door Groen Links wordt gesteund. De wereld op zijn kop, aldus geluiden uit bijvoorbeeld Nijmegen. Maar dan kennen de collega’s van buiten de verhoudingen in onze stad niet, waar Groen Links met de regelmaat van de klok optreedt als meest behoudende steunpilaar van het politiek kleurloze college in onze stad.

Of het voorstel in de motie dé oplossing voor het fijnstofprobleem is, waag ik te betwijfelen – er zijn veel grotere vervuilers. Maar elke maatregel is er een. Wat voor mij ook sterk een rol speelt is de verkeersveiligheid. Bij 80 kilometer per uur is er een meer gelijkmatige verkeersstroom, mede door het vele vrachtverkeer op de ons omringende snelwegen. Vooral de A28 heeft bij onze stad een groot aantal op- en afritten, oorzaken van heel wat gevaarlijke situaties. Tachtig kilometer heeft dus meerdere voordelen.

Worden de nutsvoorzieningen vergeten?

Maandag 28 november 2005

Binnenstadbewoners die eens een kijkje namen in de omgeving van Zandfoort aan de Eem, luisterden verbaasd. In gesprek met de mensen die de Kleine Koppel een ingrijpende facelift bezorgen, kwamen twee zaken aan de orde die mijn stadgenoten in hoge staat van verbazing brachten. Zo blijkt het werk in heel veel deeltjes te zijn geknipt, met voor elk onderdeel een aparte uitvoerder. Deze versnippering (geen Europese aanbesteding?) leidt tot coördinatieproblemen bij de uitvoering van het werk.

Met dit probleem kan ik niet meteen wat, ik ben ook maar een leek. Een andere opmerking bracht mij wel op draf. De Kleine Koppel wordt de plek waar vanaf het voorjaar een tiental historische schepen wordt afgemeerd. Een aantal van deze schepen krijgt een horecafunctie, bijvoorbeeld als pannenkoekenboot. Creatieve schippers zullen ook de andere boten wel openstellen voor publiek, bijvoorbeeld door het inrichten van exposities en dergelijke.
Dat de schepen er komen weten we. Dat dergelijke schepen, die lang liggen en een min of meer publieke functie krijgen, ook moeten worden aangesloten op de nutsvoorzieningen, is evident. Maar in het bestek voor het werk aan de Kleine Koppel blijkt met deze nutsvoorzieningen geen rekening te zijn gehouden. Er worden voor de schepen geen aansluitingen aangelegd voor water en elektriciteit en voor de afvoer van vuilwater.
Dat houdt in dat de schepen, nadat die zijn afgemeerd, alsnog van aansluitingen moeten worden voorzien. Dat betekent dus: straten weer openbreken en op bestaande leidingen nieuwe aansluitingen maken. Veel dubbel werk, extra kosten en opnieuw overlast. Ik weet het: planning is niet de sterkste kant binnen onze ambtelijke organisatie (hoe vaak liggen wegen onnodig lang open!), maar bij deze informatie stond ik toch weer opnieuw verbaasd. Via schriftelijke vragen mag het college hierin duidelijkheid verschaffen