Amersfoort op de kaart: het autodoolhof

Maandag 23 januari 2006

Het kruispunt Stichtse Rotonde Utrechtseweg was de afgelopen jaren een blackspot voor het passerende verkeer. De kruising scoorde hoog in de top tien van plekken met de meeste aanrijdingen. Afgelopen najaar is dit punt danig onder handen genomen. Het onoverzichtelijke kruispunt is vervangen door een rotonde. Sindsdien zie ik er minder vaak auto’s met blikschade staan – waarbij ik wel moet opmerken dat ik door mijn verhuizing ook minder vaak gebruik maak van de Stichtse Rotonde. Mijn bijdrage om het verkeer op dat punt veiliger te maken, zullen we maar zeggen!

Dan zal het wel afgelopen zijn met de klachten over de Stichtse Rotonde, zou je zo denken. Maar dat valt tegen. Nadat verschillende mensen mij er wezen dat er na de aanpassing van het kruispunt een min of meer banale situatie is ontstaan, ben ik er zelf enkele keren gaan kijken (en rijden). En ja: er is een heel eigenaardige situatie ontstaan waarmee vooral mensen die niet dagelijks langs dit punt komen, moeite mee kunnen hebben.
Bij de aanpassing van het kruispunt is gekozen voor een turbo-oplossing (of iets dergelijks, ook verkeerskundigen kiezen soms voor verwarringzaaiende omschrijvingen). De achterliggende gedachte is sympathiek: scheidt op de rotonde het verkeer per richting. Extra afscheidingen en doorsteken kenmerken de nieuwe rotonde op een manier die niet is te beschrijven, je moet het zien.
Het nieuwe probleem ontstaat vooral voor het verkeer dat vanaf de Daam Fockemalaan in de richting van de Utrechtseweg rijdt. Ik was gewaarschuwd door anderen, en toch overkwam het mij ook: ik kon ineens geen kant meer op en was verplicht een extra rondje rotonde te rijden. Toen ik daarna tussen de wirwar van wegscheidingen toch de Utrechtseweg wist te vinden, moest ik zo op de verwarrende structuur van de rotonde letten dat de aandacht voor het van rechts komende en al op de rotonde rijdende verkeer dreigde te verslappen.
De zogenaamde turbo-oplossing die onze stedelijke verkeerskundigen voor de vroeger zo gevaarlijke kruising hebben bedacht heb ik in ons land nog nooit eerder gezien, althans niet op deze kleine schaal. Ook niet in bijvoorbeeld Duitsland, waar ik nog wel eens kom en waar men nog fanatieker is met verkeersregelingen dan bij ons, heb ik nog nooit kennis mee gemaakt. Is het een uitvinding van een slimme ambtenaar op ons stadhuis?

Mijn eerste conclusie is: de rotonde is gewoon te klein voor de uitvoering van de gekozen gedachte. Daardoor liggen alle doorsteken en dergelijke te dicht achter elkaar en heeft een automobilist nauwelijks genoeg tijd om te overzien welke keuzes hij moet maken om te ontsnappen uit het gecreëerde doolhof. Eigenlijk is het een typische oplossing die aan de tekentafel is bedacht, zonder voldoende inzicht in de praktische uitwerking daarvan. Het wekt mijn nieuwsgierigheid op. Omdat in de nieuwe vergaderwijze van de raadscommissies de rondvraag is afgeschaft, probeer ik mijn nieuwsgierigheid maar via schriftelijke vragen te bevredigen.