De raad wikt, het ambtelijke apparaat beschikt

Zondag 29 januari 2006

Binnen het ambtelijk management, maar in het bijzonder binnen het niveau onder het managementteam, bestaat een grote onwil, zo niet afkeer als het gaat om het uitvoeren van raadsbesluiten die niet passen binnen het straatje van de dames en heren ambtenaren. Dat blijkt niet alleen uit de opmerkingen en de lichaamstaal van sommige ambtenaren die vanaf de publieke tribune de discussie binnen De Raad of De Ronde volgen. Ook de wijze waarop uitspraken worden uitgevoerd wijst regelmatig in die richting.

Het moet worden gezegd: het wordt voor het ambtelijke management ook wel erg gemakkelijk gemaakt. De leden van het college van B en W zijn in het algemeen niet meer dan gedoogde onderdelen van de bureaucratische machine. Het ontbreekt onze stad aan een college waarin bestuurders zitten die een eigen visie hebben en zich niet bij voortduring door de ambtelijke adviseurs aan de hand laten nemen. Wat dat betreft kan slechts worden gehoopt dat na de verkiezingen een nieuw college wordt gevormd dat iets meer ruggengraat heeft.
Klassiek is de wijze waarop ambtelijk Amersfoort probeert om het besluit van de gemeenteraad om na Vathorst niet verder uit te breiden, probeert te onderlopen. Een recent voorbeeld is het hele gedoe rondom het Huis voor de Watersport. Dat bepaalde ambtenaren hierin geen zin hadden, was al langere tijd duidelijk. Nadat de raad hierover toch een duidelijke uitspraak deed en de aangevoerde argumenten niet meer met goed fatsoen waren te weerleggen, blijken ineens allerlei externe invloeden de wil van de raad tegen te werken. Waar halen ze het vandaan!

De komende week mogen we ons wederom over een dergelijk geval buigen. De gemeenteraad heeft al twee keer – in 1997 en in 2002 – een uitspraak gedaan over de herinrichting van de Stichtse Rotonde. Maar ja, elk voorstel dat niet door de dames en heren ambtenaar zelf is bedacht, is natuurlijk bij voorbaat besmet. Dus ligt er nu een, uiteraard door het college overgenomen, voorstel om de uitspraak van de raad niet uit te voeren.
Het vermoeden in die richting ontstond al toen het plan werd gelanceerd om aan de oostzijde van de Stichtse Rotonde een apart, kostbaar verkeerspleintje aan te leggen. Een behoorlijke investering, maar in schriftelijke vragen hierover deelde het college mee dat dit een later besluit voor uitvoering van de raadsuitspraak niet in de weg zou staan.
Het verhaal over de zandhagedis, dat niet zo lang geleden ineens in de wereld kwam, was echter al een signaal dat het bepaalde mensen niet lekker zat om gehoor te geven aan een raadsuitspraak. En ja hoor, net als bij het Huis voor de Watersport moeten ineens milieuargumenten en opvattingen binnen het provinciehuis duidelijk maken dat de raad wel kan beslissen, maar dat hogere machten onze volksvertegenwoordiging degradeert tot een groep van stakkers die hun creativiteit beter kunnen beperken tot het oplossen van kruiswoordpuzzels achter de huiselijke haard.

De terechtwijzing die de raad op dit punt krijgt is vervat in het B en W-voorstel ‘Beleidskeuzes bestemmingsplan Utrechtseweg e.o.’ Het college besloot hierover op 17 januari. De besluitenlijst staat al weer tien dagen op het internet, maar het is juist dit voorstel dat niet toegankelijk is. Er staan meer interessante ideeën over de ontwikkeling van het gebied rondom de Utrechtseweg in het voorstel. Op 7 februari moet het voorstel in De Ronde worden besproken. De toezegging van het college dat stukken voor de raad die van enige betekenis zijn, tijdig voor de raad beschikbaar worden gesteld, blijkt soms maar moeilijk uitvoerbaar te zijn!

De zucht naar triomftochten binnen het Amersfoortse keizerrijk

Zaterdag 28 januari 2006

Prestigieuze projecten ontwikkelen, grootschalig bouwen, je territorium uitbreiden: dat is allemaal veel interessanter dan je te beperken tot het goede beheren van wat je hebt. Een wijsheid zo oud als de weg naar Rome, mag je letterlijk zeggen. Keizer Augustus en de vele Romeinse heersers in de aan zijn tijd voorafgaande republiek hadden meestal meer aanzien dan de opvolgers van Augustus, te beginnen bij Tiberius, die zich vooral toelegden op consolideren. In het kleine keizerrijkje binnen ons Amersfoortse stadhuis is het niet veel anders.

Wat is er mooier voor de vele Amersfoortse beleidsambtenaren, zo die daartoe de kans krijgen, om te bouwen, met projecten bezig te zijn, zich in te zetten voor de voortdurende groei van onze brave Keistad. Dat blijkt maar weer eens uit een vertrouwelijk voorontwerp voor het gebied rondom de Heiligerbergerbeek. Bewoners die er kennis van hebben genomen, zijn verbijsterd. Ik kan mij dat voorstellen, hoewel het mij nog meer zou hebben verbaasd wanneer onze ambtelijke beleidsvoorbereiders gepleit zouden hebben om de wensen van de bewoners te volgen en zich vooral in te zetten voor het verstevigen van de groene functie van het omstreden beekdal.