Toonzeting bij een nieuw college

Dinsdag 18 april 2006

De benoeming van de leden van het nieuwe college deze avond is eigenlijk een formaliteit. Dit wordt ongetwijfeld het beste getypeerd door een van de leden van de fractie van de Burgerpartij, die niet eens een stembriefje inleverde. Met een voorstel, gesteund door vijf partijen met 28 leden, is weinig soep te koken. Verrassend zijn drie stemmen die op mijn naam zijn uitgebracht – ik weet dat ze niet uit mijn fractie afkomstig zijn.

Ondanks de voorspelbare uitslag blijft het natuurlijk interessant welke toon de oppositie zet. Anja Wiersma, fractievoorzitter van de SP en redelijk groen in het raadswerk, zet het beste verhaal neer. Hans van Wegen is nu voorzitter van de grootste oppositiepartij en daarmee de belangrijkste woordvoerder vanuit de oppositie. Hans zijn kracht ligt echter niet bij het debat in de raad, zijn partij overtuigt vooral in de buitenparlementaire actie en het vertolken van de mening van de man van de straat – en die is niet parlementair.
Welke mening je ook over de leden van het college hebt, een inhoudelijke beoordeling is op dit moment nog niet mogelijk. Ze hebben recht op de bekende eerste honderd dagen om zich een bedding in te slijpen. Het is ontegenzeggelijk waar: de vier heren die nieuw zijn in het college zijn van een ander kaliber dan hun voorgangers in het vorige college. Van de twee leden die uit het vorige college zijn blijven zitten, mag je slechts hopen dat zij niet toonzettend worden voor de kwaliteit van de nieuwe ploeg.

Opmerkelijk is het interview met Ruud Luchtenveld dat de Amersfoortse Courant deze dag afdrukte. De belangrijkste en meest opmerkelijke uitlatingen van Ruud Luchtenveld betreffen punten die niets met zijn eigen portefeuille hebben te maken. Ze gaan over pure volkshuisvestelijke zaken, zoals het toelatingsbeleid bij de woningtoewijzing; een duidelijk punt uit de portefeuille van Gerda Eerdmans. En ze gaan over de menselijke aspecten bij de binnenstedelijke vernieuwing, waarbij vooral het werkveld van Jelle Hekman en, in afgeleide mate, van Mirjam van ’t Veld wordt betreden. Als dit de toonzetting voor het nieuwe college wordt, gaan we nog boeiende tijden tegemoet.

Kanttekeningen bij de overname van Smink

Maandag 17 april 2006

Per sms-je verneem ik deze dag dat de firma Smink is verkocht. Nadere informatie leert dat de koper een Brits bedrijf is binnen de milieusector. Engelse bedrijven zijn de afgelopen jaren bijzonder ijverig geweest met acquisities op het Europese continent. Een voorbeeld is bijvoorbeeld de mediasector, waar Engelse investeerders van zich hebben laten horen. De Berliner Zeitung en onze vaderlandse PCM zijn voorbeelden daarvan. In Berlijn leidde dat tot grote arbeidsonrust, wat dat voor PCM voor gevolgen heeft gehad was afgelopen weekend onder meer in de NRC te lezen. Samengevat: een hard, Angelsaksisch beleid, gericht op het winstbelang van de aandeelhouder.

Aan te nemen is dat de nieuwe eigenaar van de firma Smink het bedrijf overneemt met alle lusten en lasten, dus met het bestaande management en inclusief de lopende contracten. Dat zou inhouden dat er voor de relatie tussen de gemeente en de firma Smink niet veel verandert.
Wat de nieuwe eigenaar overneemt, is een gezond en innovatief bedrijf, dat slim wordt geleid. Een bedrijf dat de afgelopen jaren regelmatig nieuws heeft gegenereerd door tactische posities, handige contracten en activiteiten die de maatschappelijke discussie op hoge toeren bracht. Voorbeelden hiervan zijn de uitbreiding van de vuilstortberg en de perikelen rondom de baggerstort. Dat ook bij de discussie rondom de Schammerplas Smink een rol speelt, is velen tot nog toe ontgaan.

Maar wat er ook gebeurde, op de achtergrond speelde de invloed van de eigenaar, de familie Smink, een familie die zich sterk verbonden voelt met de regio waarbinnen het bedrijf actief is. Op momenten dat de maatschappelijke discussie vinnige kantjes kreeg, raakte dit ook de familie. De nieuwe eigenaar zal zich minder gelegen laten liggen hoe de maatschappelijke discussie rondom het bedrijf zich voltrekt, zakelijke belangen en rendement zullen vooral de boventoon voeren. In die zin is de verkoop van het bedrijf zorgwekkend.