Eind goed, al goed rondom de Wielewaalstraat?

Woensdag 3 mei 2006

De gemeente is bereid als mediator op te treden tussen de bewoners aan de Wielewaalstraat en de franchisenemer van Formido. Door een constructief gesprek tussen deze twee partijen, waarbij de gemeente als regisseur optreedt, zou het probleem kunnen worden opgelost dat de bewoners in de Wielewaalstraat ondervinden door de zonlichtweerkaatsing door de wand van de bouwmarkt.

In december van het vorige jaar stelde ik, samen met fractiegenoot Will Koet, schriftelijke vragen over de kwestie met de lichtoverlast. Aanleiding was een uitspraak van de Nationale Ombudsman, die een klacht van de bewoners tegen de gemeente op vier van de vijf punten gegrond verklaarde. De beantwoording van deze vragen heeft meer dan de normale tijd gevergd, iets waarover ik dit weekend op deze site schreef. Afgelopen dinsdag heeft het college de beantwoording op onze schriftelijke vragen vastgesteld. Mijn geïrriteerde opmerkingen (logisch na vier maanden wachten) en de afronding van de beantwoording hebben elkaar klaarblijkelijk gekruist.
Uit de beantwoording is op te maken dat er vorig jaar een behoorlijke ruis was opgetreden in de communicatie tussen de gemeente en de Nationale Ombudsman. Dat is jammer, want hierdoor nam de onzekerheid en het gevoel van onvrede onder de bewoners in de Wielewaalstraat toe. Maar gedane zaken nemen geen keer, het belangrijkste punt dat uit de beantwoording van onze vragen naar voren komt is dat de gemeente in de toekomst adequater met verzoeken en adviezen van de Nationale Ombudsman omgaat. En dat is winst.

Winst is ook dat het college positief is omgegaan met onze suggestie om te zien hoe het geschonden vertrouwen tussen de bewoners en de gemeente kan worden hersteld. De rol die het gemeentebestuur wil innemen als mediator in deze zaak, kan hierbij een belangrijke rol vervullen. Dit temeer omdat de franchisenemer van Formido formeel-juridisch niets valt voor te werpen. De echte oorzaak, en daar haakte de Nationale Ombudsman op in, ligt in de miscommunicatie tussen de bewoners en de gemeente. Hierdoor werden beroepstermijnen gemist, waardoor vergunningen onherroepelijk werden.
Belangrijk voor de verdere gang van zaken is dat de gemeente zich niet terugtrekt in het bastion van het juridische gelijk, maar uitgaat van het welzijn van een aantal bewoners in Liendert. Uiteindelijk is het openbaar bestuur er om de bewoners in onze stad te dienen. Het resultaat van de gesprekken die nu worden nagestreefd, kan dit bevestigen.

Overigens bewijst de hele gang van zaken naar mijn mening nog steeds dat het in het leven roepen van een stedelijke Ombudsman – een wens die de BPA al langere tijd naar voren brengt – een goede zaak zou zijn. Communicatieproblemen zoals die zich nu hebben voorgedaan, zouden daardoor naar alle waarschijnlijkheid zijn voorkomen.

Hans van Wegen heeft recht op onafhankelijke rehabilitatie

Dinsdag 2 mei 2006

De vreemde gang van zaken rondom VVD-fractievoorzitter René van der Borch, die persoonlijk op onderzoek uitging om te zien is zijn collega Hans van Wegen als volwaardige inwoners van onze stad is aan te merken, lijkt een einde te hebben gekregen. René van der Borch heeft schriftelijk en mondeling zijn excuses aangeboden aan Hans van Wegen. In een brief aan de buurman van Hans van Wegen heeft René van der Borch nog eens duidelijk gemaakt, dat hij de navraag over Hans Wegen heeft verricht en dat over de identiteit van de navrager niet geheimzinnig hoeft te worden gedaan.

Het beste wat er nu kan gebeuren is: het dossier sluiten en voor Hans van Wegen hopen dat op dit punt de kous is afgedaan. Uit alles blijkt dat René van der Borch zich niet heeft gerealiseerd dat zijn handelen niet overeenkomstig de geldende integriteitregels was. Dat is te betreuren, maar feitelijk kan dat iedereen overkomen. Belangrijk is, hoe je er daarna mee omgaat.
Voor Hans van Wegen was de zaak extra pijnlijk omdat hij eerder werd geconfronteerd met een smerige roddelcampagne, op initiatief van Ramon Smits Alvarez tijdens de verkiezingscampagne gestart. De officiële klacht tegen Smits wegens smaad loopt nog. Het interne rapport van de PvdA heeft in deze zaak onvoldoende licht verschaft.

Eigenlijk moet je je, achteraf gezien, afvragen of het wel zo verstandig was van de PvdA om het wangedrag van Smits af te handelen via een interne commissie. Het risico om van partijdigheid te worden beschuldigd, is bij zo’n gang van zaken groots aanwezig. Dat is in de praktijk dan ook gebleken.
Eigenlijk was een onafhankelijk onderzoek meer op zijn plaats geweest. Het initiatief hiertoe had naar mijn mening genomen moeten worden door onze burgemeester. Ik kan mij voorstellen dat zij hierop niet zit te wachten, maar de actie van Smits heeft zo basaal met het functioneren van raadsleden en van de raad te maken, dat zij als voorzitter van de raad zich moeilijk aan deze taak kan onttrekken.
Een onafhankelijk onderzoek, geïnitieerd door de voorzitter van de gemeenteraad, had Hans van Wegen van het gevoel kunnen bevrijden aangeschoten wild te zijn. Het ontevredenstellende rapport van de PvdA heeft dat gevoel bij hem alleen maar versterkt. En omdat nog steeds uit niets is gebleken dat de verhalen die Smits over de BPA-lijsttrekker in de wereld zette, ook maar op enig bewezen feit zijn gebaseerd, is een totale rehabilitatie vanuit een onpartijdig gremium het enige waardoor de ten onrechte aangebrachte schade aan Hans van Wegen zo goed als mogelijk kan worden goedgemaakt. Het kan nog altijd!