‘Rotterdamwet’ lost de verpaupering niet op

Woensdag 17 mei 2006

Moet de zogenaamde ‘Rotterdamwet’ in Amersfoort worden ingevoerd? De nieuwe wethouder Wonen, VVD-er Ruud Luchtenveld, vindt dit het overwegen waard. Volgens de door hem ter discussie gestelde regeling worden aan mensen die zich in een probleemwijk willen vestigen, inkomenseisen gesteld. Mensen met een te laag inkomen mogen zich daarbij niet in een als probleemwijk bestempelde buurt vestigen. Daarmee moet verdergaande verpaupering worden voorkomen.

Laat ik voorop stellen: Amersfoort heeft geen echte probleemwijken, zoals die in grote steden als Amsterdam of Rotterdam, maar ook in provinciesteden als Almelo en Tilburg zijn te vinden. We hebben wel wijken waar zich problemen voordoen; de onlangs gesloopte woningen aan de Willem Barendsstraat in Kruiskamp waren daarvan een voorbeeld. En een aantal vroegnaoorlogse wijken in onze stad is nodig aan een opknapbeurt toe, zowel voor de woningen zelf als voor de woonomgeving.

Ik heb er problemen mee om een wijk waar veel allochtonen wonen, in algemene zin tot een probleemwijk te bestempelen, zoals ook in Amersfoort door velen maar al te gemakkelijk wordt gedaan. Er wordt vaak overdreven paniekerig gereageerd op de concentratie van allochtonen, zonder daarbij te nuanceren. Een wijk met veel allochtonen hoeft niet a-priori en juist daarom een verpauperde wijk te zijn. Integendeel, zou ik willen zeggen. Ik stel mij voor dat in een dergelijke wijk, waar allochtonen met elkaar optrekken, de sfeer onder bewoners uitstekend kan zijn, sociale controle uitwassen voorkomt en kleine zelfstandigen voor een levendig klimaat zorgen.
Daar staat natuurlijk tegenover dat concentratie van allochtonen integratie binnen onze samenleving in de weg staat. Ook zou een minderheid van autochtonen zich minder thuis kunnen voelen in de wijk waar zij al vele tientallen jaren hebben gewoond. En het is de vraag of elke allochtoon, wanneer hij over voldoende inkomen zou beschikken, het leven in een door allochtonen beheerste wijk de voorkeur blijft geven. Maar dit alles los je niet op met inkomenseisen.

Indien we vinden dat in bepaalden buurten verpaupering dreigt toe te slaan, dan zijn er hele andere middelen mogelijk en noodzakelijk om een dergelijke trend tegen te gaan. Omdat verpaupering vaak het gevolg is van verwaarlozing en veroudering, zou er in dergelijke wijken moeten worden geïnvesteerd – in woningen, in de woonomgeving en in voorzieningen. Met het stellen van een inkomenseis los je de fysieke verpaupering van een wijk niet op.
Het pleiten voor het invoeren van de zogenaamde ‘Rotterdamwet’ duidt eerder op bestuurlijke gemakzucht, zeker als je deze regeling op de Amersfoortse situatie loslaat. En niet alleen dat. Door een dergelijke regeling maak je het mensen met een krappe beurs nog moeilijker om betaalbare woonruimte te vinden. Eigenlijk jaag je mensen de stad uit, zonder hen een alternatief te bieden.

Een andere oorzaak van verpaupering, zoals in de discussie naar voren gebracht, is de overlast en vormen van criminaliteit die veroorzaakt worden door jongeren. Uit de statistieken blijkt dat allochtone jongeren hierbij zijn oververtegenwoordigd. Maar ook hierbij stel ik: met een inkomenstoets volgens de ‘Rotterdamwet’ los dit probleem ook niet op.
De overlast die jongeren veroorzaken, heeft in de meeste gevallen algemeen bekende oorzaken: gebrek aan passend werk, te weinig voorzieningen voor jongeren in de wijk, prioriteitstelling bij het handhavingsbeleid door de politie. Dit zijn allemaal zaken die om een politieke oplossing vragen en om een aangepaste prioriteitstellingbij het beschikbaar stellen van middelen. Daar liggen de oplossingen, en niet in het stellen van inkomenseisen aan de ouders van deze jongeren.

Onderzoek naar vestiging coffeeshops is nuttig

Dinsdag 16 mei 2006

De fractie van Jouw Amersfoort behoorde tot de grote meerderheid in de raad die instemde met de motie over de coffeeshop Alem in de Schimmelpanninckstraat. Niet omdat we, zoals sommige van de steunende fracties, ons verzetten tegen het fenomeen ‘coffeeshop’ – hoe jammer ook, maar het bestaan van coffeeshops is een gegeven waarvan, uit het oogpunt van overlastbeheersing, de noodzaak herkenbaar is. Wat voor ons geldt is het grote aantal bezwaren tegen verlenging van de vergunningen voor deze coffeeshop, die nota bene recht tegenover een school is gevestigd. En mijn eigen waarneming is dat er in de tunnel om de hoek van Alem, buiten het zicht van toezichthouders, regelmatig jongeren staan te blowen die bij de supermarkt nog geen alcoholische dranken mogen kopen en dat er nogal eens agressief rijgedrag plaatsvindt door runners.

De oorspronkelijke motie, zoals opgesteld door Roland Offereins van de CDA-fractie, kwam nog het meest aan deze punten tegemoet. Sommige overwegingen waren wel wat kort door de bocht, maar die kwamen in de uiteindelijk tekst niet voor en het gaat tenslotte om de opdracht die aan het einde van een motie staat. Daar staat tegenover dat in de uiteindelijke tekst van de motie, die deze dag dus brede steun kreeg, een aantal nieuwe punten stond die onder druk van enkele coalitiepartijen waren toegevoegd. De meest in het oog springende was wel het gevraagde onderzoek om Alem, en andere coffeeshops die in de buurt van scholen liggen, te verplaatsen naar bedrijfsterrein.
Daaraan kleven voor- en nadelen. Het voordeel is in elk geval dat overlast in woonwijken wordt voorkomen. Er zijn positieve ervaringen met dergelijke verplaatsingen opgedaan, denk maar aan Venlo waar tientallen coffeeshops in het centrum zijn gesloten en zijn verplaatst naar een voormalige grensovergang buiten de stad. Maar daar gelden specifieke plaatselijke omstandigheden, het zou daarom zinvol zijn om de gang van zaken in Venlo – en misschien ook in andere steden met soortgelijke ervaringen – nader te bestuderen.

Groen Links wees ook op enkele nadelen die er kleven aan het verplaatsen van coffeeshops naar een bedrijvengebied. Een aantal van de argumenten van Groen Links tégen verplaatsen naar een bedrijfsterrein, sneden best hout. Maar de motie is op dit punt boterzacht: er moet een onderzoek plaatsvinden naar verplaatsing van Alem en andere coffeeshops, mogelijk naar een bedrijventerrein. Bij dat onderzoek zullen de bezwaren van Groen Links ongetwijfeld ook aandacht krijgen. Dus laten we dat onderzoek eerst maar eens afwachten. Stilzitten en niets doen is ook geen alternatief.

Provincie blijft zeuren over woningtoewijzing

Maandag 15 mei 2006

De provincie blijft bij haar plannen om bij de woningtoewijzing binnen onze provincie de bindingseis te versoepelen. Hierdoor zouden woningzoekenden uit de hele provincie kunnen meedingen naar vrijkomende woonruimte in de sociale sector. Terecht blijft het gewest Eemland zich hiertegen verzetten. Amersfoort blijkt een populaire vestigingsplaats te zijn. Met de plannen van de provincie zou de druk op de woningmarkt in onze stad alleen maar toenemen. Woningzoekenden uit onze eigen gemeente zouden hiervan de dupe worden, temeer omdat gemeenten als Utrecht, Zeist en Veenendaal voor de meeste woningzoekenden in Amersfoort nauwelijks een alternatief vormen.
Uiteraard, door de regels voor de woningtoewijzing op een provinciaal niveau te brengen, versterk je de invloed van de provincie op het plaatselijke volkshuisvestingsbeleid. Voor een bestuursorgaan met ernstige identiteitsproblemen is dit een welkome aanvulling op haar magere profilering. Maar om dit over de ruggen van onze woningzoekenden te doen, gaat mij toch echt een stap te ver!