Hoera voor het particulier opdrachtgeverschap

Donderdag 15 juni 2006

In De Ronde van dinsdag aanstaande wordt een motie besproken, opgesteld door Margot Cooijmans van de VVD-fractie. Onderwerp is het bevorderen van het particulier opdrachtgeverschap in onze stad. In de praktijk houdt dat in dat de gemeente voor de woningbouw in onze stad niet alle grond beschikbaar stelt aan projectontwikkelaars, maar – meer dan tot nog toe het geval is – kavels uitgeeft waar particuliere opdrachtgevers woningen kunnen bouwen naar eigen inzicht en mogelijkheden.

De motie past geheel binnen het – door VVD-ministers ontwikkelde – het Rijksbeleid op dit punt. Dat is er op gericht dertig procent van alle woningen in ons land in particulier opdrachtgeverschap te laten ontwikkelen. In enkele delen van ons land – Overijssel, het noorden en het zuiden van ons land – wordt dat percentage wel zo ongeveer gehaald. In het midden van het land en in de Randstad zijn het echter de projectontwikkelaars die het voor het zeggen hebben. Daar haalt het particulier opdrachtgeverschap nauwelijks de vijf procent van de woningproductie.
Dat in het midden en westen van het land, en dan met name in de grotere gemeenten, het particuliere opdrachtgeverschap nauwelijks van de grond komt, heeft niet alleen te maken met de beschikbaarheid van grond. Heel vaak ontbreekt het aan de beleidscultuur binnen het ambtelijke apparaat. Bestaande relaties met projectontwikkelaars hebben daarmee te maken. Het is voor het ambtelijke apparaat ook veel gemakkelijker om zaken te doen met geroutineerde ontwikkelaars die grote aantallen woningen ontwikkelen, dan met particulieren waarvoor meer tijd moet worden vrijgemaakt.

Met het particulier opdrachtgeverschap in onze stad is het slecht gesteld. Daarop aangesproken verwijzen ambtelijke medewerkers graag naar projecten als park Zielhorst, kavels in Kattenbroek en op het RIJ-terrein boven op de Berg. Maar ten eerste gaat het daarbij om projecten die al vele jaren geleden, toen het Rijk nog niet was begonnen met het stimuleren van het particuliere opdrachtgeverschap, zijn gerealiseerd. En op de totale bouwproductie die de afgelopen vijftien jaar in Amersfoort heeft plaatsgevonden, stellen de aantallen uitgegeven kavels voor particulieren nauwelijks iets voor.
Toch zijn er kansen genoeg. De gemeente heeft onlangs voor vele miljoenen grond gekocht in Vathorst-West. Indien een meerderheid van de raad besluit in dit gebied woningbouw toe te staan, ligt hier een goede mogelijkheid tot het uitgeven van kavels aan particulieren. Iets dergelijks zou ook kunnen gebeuren op de twee ziekenhuisterreinen. Een groene strook kleinschalige woningbouw langs de Heiligerbergerweg past beter binnen het streven naar groen houden van het beekdal dan de geplande, hoge appartementsgebouwen. Het stedenbouwkundig plan voor het Lichtenbergterrein is bij uitstek geschikt voor het uitgeven van kavels aan particulieren. Ook in de stadsvernieuwingsgebieden, waar menging van verschillende soorten woningen tot de doelstellingen behoort, zou meer moeten worden gedaan op het gebied van het particuliere opdrachtgeverschap.

Margot Cooijmans heeft met haar motie mijn steun. Dit te meer omdat ik gedurende de voorgaande raadsperiode al vaker op dit punt heb gehamerd. Het waren altijd VVD-wethouders die de boot vervolgens afhielden, daarbij ongetwijfeld ingefluisterd door hun ambtenaren. Wanneer de motie van Margot Cooijmans duidt in een wijziging van opvattingen binnen haar partij, dan is dat alleen maar toe te juichen. Het is immers ook nu weer een VVD-wethouder (Ruud Luchtenveld) die op dit punt actief zou kunnen worden. Graag, zou ik zo zeggen!

Klein nieuws a sortie

Woensdag 14 juni 2006

Er ligt weer een nieuwe uitgave van Vathorst Nu op de deurmat. Het is het veertiende exemplaar van de, in steeds hogere frequentie verschijnende, krant die door de bewonersvereniging van Vathorst wordt uitgegeven. Een doorslaggevend succes en een bron van informatie voor iedereen die in de ontwikkeling van Vathorst is geïnteresseerd. En voor de Vathorstbewoners, uiteraard.

Rob van Meulekom, nieuw lid van de PvdA-fractie, mocht deze week zijn zegje doen in De Stad Amersfoort. Meest opvallende opvatting die hij naar voren brengt, is zijn pleidooi voor het loslaten van het dogma betreffende de budgetneutraliteit bij de ontwikkeling van groene gebieden in onze stad. Hij noemt daarbij Vathorst-Noord en het Heiligerbergerbeekdal als voorbeelden. Opvallende uitspraken van dit PvdA-raadslid, want juist binnen zijn partij is het budgetneutraal ontwikkelen van deze groengebieden de afgelopen jaren krachtig bepleit. Duiden zijn opmerkingen op een verandering in het denken binnen zijn fractie? Of is Rob van Meulekom net zo’n politicus als jongetje Pechtold: grote gedachten tegenover de media, maar 180 graden draaien als het op daden aankomt. Ik vrees het laatste, maar we zullen dat het komende half jaar zien.

De discussiekaravaan ‘Amersfoort Vernieuwt’ is gisteren van start gegaan. Plaats van handeling: het Operaplein in Schuilenburg. Er waren zo’n 130 buurtbewoners aanwezig, er ontsponnen zich heftige taferelen. Een avond die ongetwijfeld invloed moet krijgen op de stadsvernieuwingsplannen die de gemeente voor de wijken Schuilenburg-Randenbroek gaat ontwikkelen. Vanavond waren de tenten opgeslagen bij de Undineflat. Hier namen zo’n dertig bewoners deel aan de discussie, maar in dit deel van Schuilenburg zijn de problemen ook minder scherp en is het stadsvernieuwingsproces minder ingrijpend. Er staan de komende tien dagen nog vier van deze bijeenkomsten op het programma: aan het Schuilenburgerplein, bij de Willem III-flat, op het Euterperplein en in de Verdistraat. Een zinvol initiatief.

Op de stadspagina’s in de Stad Amersfoort krijgen alle wethouders de kans om zich voor te stellen. De redactionele inhoud van deze pagina’s worden door de PR-afdeling van de gemeente verzorgd, dus spanend zijn ze niet. Toch leveren deze bijdragen vanuit het college nog wel eens verrassingen op. Zo worden de wethouders gevraagd waar zij wonen. Mirjam van ’t Veld antwoord geheel naar waarheid dat zij in Nieuwland woont. Wethouder Arriën Kruyt is wat minder duidelijk. ‘Vlak bij het station,’ luidt zijn antwoord. Dat kan dus bij de Soesterweg zijn of ergens achter de Puntenburgerlaan, in elk geval daar waar ook zijn achterban is gehuisvest. Zoiets doet het altijd goed. De realiteit is minder prozarisch, de wethouder woont aan het Da Costaplein, hoog boven op De Berg. Een buurt waarvoor je je overigens niet hoeft te schamen, hetzij dat je je als PvdA-wethouder wat geneert tegenover je eigen achterban. Lijkt mij niet noodzakelijk!

Het gaat goed met de woonruimteverdeling

Dinsdag 13 juni 2006

Er is opvallend weinig aandacht besteed aan de jaarrapportage van de Klachtencommissie Woonruimteverdeling 2005. Woningzoekenden die via het gemeentelijke toewijzingsbeleid op zoek zijn naar woonruimte, kunnen met klachten bij deze commissie terecht. Voor het volkshuisvestingsbeleid in onze stad is deze commissie niet zonder betekenis. De jaarrapportage verleent een blik op de kwaliteit van de woningtoewijzing en op het werk van Woonkompas.

De jaarrapportage 2005 is het lezen waard. En dat vooral omdat het een verslag is dat valt onder de noemer ‘goed nieuws’, iets dat ook best aandacht mag krijgen. De commissie constateert dat het aantal klachten dat in 2005 is ingediend, nog nooit zo laag is geweest. Het aantal klachten lag 21 procent onder het aantal in 2004, als je naar de ontvankelijke klachten kijkt zelfs 54 procent. Het aantal mensen dat in 2005 een klacht indiende, is gedaald tot slechts één promille van alle woningzoekenden. In 1995 was dat nog bijna acht promille. Er kan dus terecht van ene omvangrijke positieve verbetering worden gesproken.
In harde getallen: het aantal klachten dat in 2005 bij de commissie binnenkwam, bedroeg nog maar vijftien stuks. Hiervan was ongeveer zestig procent niet ontvankelijk. Van de ontvankelijke klachten betroffen er twee een benadeling van de woningzoekende doordat gegevens niet correct of niet tijdig waren verwerkt. Twee klachten betroffen het niet goed hanteren van de regels van toewijzing. Elk een klacht had betrekking op een onjuiste leegmelding en advertentierectificatie daarvan en op benadeling door verkeerde voorlichting.

De klachtencommissie heeft zich in elk geval uitvoerig van zijn taken gekweten. Dat alles is neergelegd in een uitgebreid en helder rapport. De vraag die echter opdoemt is: hoe gaat dat alles in zijn werk wanneer onder druk van de provincie de woningtoewijzing geen stedelijke zaak meer is, maar zich richt op alle inwoners van onze provincie. Hopelijk blijft ook in dat geval het aantal klachten van woningzoekende stadgenoten beperkt tot het peil waarop het in 2005 is beland. Of nog lager, natuurlijk!