Een poging om de raad buiten spel te zetten

Donderdag 24 augustus 2006

Woningbouwcorporatie Portaal wil aan het einde van Achter de Kamp, naast de lage huisjes tegenover het stukje gereconstrueerde stadsmuur, een appartementencomplex bouwen. Het complex moet vijf verdiepingen hoog worden en behoort daarmee tot de hoogste wooncomplexen in onze historische binnenstad. Het complex krijgt een plat dak, ondanks alle negatieve opmerkingen die de afgelopen jaren zijn gemaakt over wooncomplexen met platte daken in de binnenstad, zoals de woningen op het voormalige markthalterrein (Breestraat) en aan de Nieuwstraat. Dat Portaal deze schandvlek in de binnenstad wil realiseren, hangt vooral samen met geld.

Veelzeggend zijn de opmerkingen die werden gemaakt tijdens een gesprek tussen omwonenden van het nieuwe bouwplan (die zich tegen dit voornemen verzetten) en de welstandcommissie. Ik citeer er enkele:
‘Bij het ontwerpen van het nieuwe gebouw is niet geredeneerd vanuit de omgeving. Er is absoluut geen rekening gehouden met de vormgeving van de bestaande huizen en gebouwen.’
‘Na het bouwen van de appartementen nummer 43 t/m 63 is letterlijk gezegd dat met de bouw van deze appartementen de Beestenmarktontwikkeling compleet was.’
‘Als je aan het begin van Achter de Kamp staat en je kijkt richting muur, dan is de trend dat de bebouwing naar de muur steeds lager wordt. Het te bouwen nieuwe pand verstoort dit beeld. Het zou namelijk het hoogste pand uit de straat worden.’
‘Vertegenwoordiger welstandcommissie geeft aan dat het erg moeilijk is om sociale woningbouw in dit gebied betaalbaar te houden. Kortom, er mogen concessies gedaan worden aan het te bouwen pand (ook al misstaat het in de omgeving) want er is slechts beperkt budget beschikbaar.’

Vanuit de griffie wordt voorgesteld het bouwplan voor het woongebouw op 5 september als hamerstuk door de raad te laten behandelen. Een naïef en, politiek gezien, dom voorstel. In 2003 is het plan al een keer gestrand, er ligt een groot aantal bezwaarschriften van bewoners die je naar mijn mening niet ongemerkt langs de raad mag loodsen en ook bij een aantal raadsleden bestaan nog steeds bezwaren tegen dit bouwplan, dat immers een aantasting vormt van het stadsgezicht in onze historische kern.
Het argument dat mij vanuit de griffie werd aangereikt, was van een onverwachte onschuld: het gaat bij het voorstel slechts om een artikel 19-procedure, dus de raad krijgt nog een bestemmingsplan voorgeschoteld en tegen de bouwvergunning kan bezwaar worden gemaakt. De praktijk is natuurlijk dat, nadat de raad als hamerstuk een artikel 19-procedure heeft goedgekeurd, de bouwvergunning kan worden verstrekt. Met een bouwvergunning heeft de raad weinig te maken en als volgend jaar het bestemmingsplan aan de orde is, draaien de bouwkranen al op grond van een rechtsgeldige bouwvergunning!

Omdat in elk geval enkele fracties behandeling als hamerstuk niet zullen accepteren, lijkt mij het voorstel van de griffie een politieke kamikazeactie, waarschijnlijk ingegeven vanuit de ambtelijke organisatie. Want wat zou er mooier zijn voor Portaal en zijn ambtelijke vrienden dan een raad die door een simpele hamerslag buiten spel wordt gezet bij een discussie waarbij een grote groep binnenstadbewoners emotioneel, maar zeker ook op basis van steekhoudende argumenten, sterk is betrokken!

Lakerjollen: de weg naar de vrijheid

Woensdag 23 augustus 2006

Vathorst Nu is weer verschenen. Ongeveer een keer per maand verschijnt deze krant van en voor Vathorstbewoners. Het is een uniek mediaproject, gevuld met veel informatie en weetjes over het wel en wee in ons nieuwste stadsdeel. Het nieuwsblad, deze maand veertig pagina’s dik, oogt professioneel maar kan op deze wijze verschijnen omdat een groep bewoners uit Vathorst als vrijwilliger veel tijd en kennis steekt in Vathorst Nu.

In de nieuwste ‘Vathorst Nu’ wordt onder meer aandacht besteed aan de nieuwe watersportvereniging De Laak. Deze vereniging is opgericht door de tientallen bewoners uit De Laak die gebruik hebben gemaakt van de mogelijkheid om tegen gereduceerde kosten een zogenaamde Laakjol te bouwen. Voor het bouwen is een loods beschikbaar gesteld, waar nodig helpen de schepenbouwers elkaar. Met deze jollen kunnen de bewoners varen over de grachten die kenmerkend zijn voor het meest noordelijke deel van onze stad.
Het initiatief voor het jollenproject stamt van het ontwikkelingsbedrijf OBV en de Stichting Vario Mundo. De achterliggende gedachte was zo gek nog niet: door nieuwe bewoners gezamenlijk aan het bouwen van de jollen te zetten, leren mensen elkaar beter kennen. Tevens wordt met het fenomeen ‘Lakerjol’ iets geïntroduceerd dat je als typisch voor de nieuwste wijk van onze stad mag bestempelen.

Het initiatief is prachtig, maar er is waarschijnlijk onvoldoende nagedacht over het feit dat de bewoners na vele maanden bouwen ook wel willen varen. En dan niet alleen op de honderd meter gracht voor de deur, maar ook verder. Bij de presentatie van de plannen voor Vathorst werd gesproken over een verbinding vanuit dit stadsdeel naar de Randmeren, via een verbrede Laak. Met de verbreding van de Laak – in oorsprong nauwelijks meer dan een greppel – is een begin gemaakt.
Maar de verbreding beperkt zich tot nog toe tot het deel van de Laak dat grenst aan de nieuwe woonbebouwing. De verbreding vanaf Vathorst, door de polders, naar het randmeer is een ingrijpende en kostbare zaak waarvoor geen geld beschikbaar is. Daarbij komt dat de Laak voor een belangrijk deel over het grondgebied van Bunschoten loopt, en daar blijkt men niet op het creëren van een nieuwe waterloop te zitten wachten.

De nieuwe watersportvereniging wacht dus een schone taak: lobbyen voor het bevaarbaar maken van de Laak, zodat de eigenaren van de nieuwe boten er op uit kunnen trekken. Ik zou ze in elk geval de antwoorden onder de aandacht willen brengen die het college op 23 mei 2003 publiceerde op mijn vragen over de waterstructuur in het woongebied De Laak. Het gaat daarbij onder meer om peilverschillen en milieueisen (vraag 2).
Er is een peilverschil van bijna één meter tussen Laak I (dat nu in aanbouw is) en Laak II. Tussen deze twee gebieden moet dus een sluisje komen, maar daarvoor is geen financiering voorzien. Deze financiering is gekoppeld aan het bevaarbaar maken van de Laak tot aan het Randmeer, een plan dat nog lang niet zeker is. Omdat het relatief vuile water in de Laak – een afvoergoot uit de sterk verontreinigde Gelderse Vallei – niet in de woongebieden terecht mag komen, is een mogelijke verbinding vanuit het grachtenstelsel van het woongebied met de Laak in de uiterste noordpunt, stroomafwaarts, van Laak II gepland. Het zal nog even duren voor Laak II zover is ontwikkeld dat de noordelijkste gracht bevaarbaar is.

De initiatiefnemers voor de Lakerjollen hadden nobele gedachten. Dat de bewoners ook nog willen varen en daarvoor ook een belangenvereniging zouden oprichten, was waarschijnlijk niet gepland. Ik voorzie de komende jaren een boeiende discussie!