Informatie rondom de Stovestraat

Donderdag 5 oktober 2006

Een ding staat vast: er moet zo spoedig mogelijk een vervanging komen voor de dagopvang aan de Stovestraat. Binnenstadbewoners in de omgeving van deze opvang ondervinden al jaren lang overlast, veroorzaakt door een deel van de bezoekers aan deze dagopvang. Vechten, schelpartijen, dealen, het komt allemaal voor. De opening van het zorgcentrum aan de Kleine Haag lijkt hierin nauwelijks verandering te hebben gebracht. Uiteraard veroorzaakt niet elke bezoeker aan de dagopvang overlast, maar een opvang als deze trekt wel veroorzakers van overlast aan.

De gemeenteraad heeft dinsdag gesproken over de zoektocht die van start moet gaan. Een zoektocht naar een alternatieve locatie voor de dagopvang aan de Stovestraat. Eigenlijk twee alternatieven: een voor alcoholverslaafden en een voor niet-verslaafde dak- en thuislozen. Er is een draaiboek ontwikkeld om de zoektocht te laten plaatsvinden in nauw overleg met iedereen die er bij is betrokken of betrokken kan worden. De ervaringen rondom de Kleine Haag – een regelrechte blamage voor de betrokken bestuurders en ambtenaren – hebben één ding duidelijk gemaakt: zo niet meer!
Een probleem voor de raadsleden ligt in de cijfers. Voor hoeveel mensen moet je opvang verzorgen, wat voor criteria moet je hanteren op het gebied van afstanden, bijvoorbeeld tot het centrum van de stad. In de notitie van het college worden getallen genoemd, maar deze zijn slechts matig of helemaal niet onderbouwd. Echter, als raadslid beschik ik niet over eigen getallen, zodat we het met de informatie van het college moeten doen. Wel zal een aantal raadsleden – ik heb mij ook opgegeven – binnenkort een aantal opvangvoorzieningen in andere steden bezoeken om kennis te nemen van ervaringen elders en daar mogelijkerwijze ons voordeel aan te doen.

Maar misschien kunnen we ook op andere wijze meer inzicht in de feiten krijgen. Vandaag kwam in de Amersfoortse Courant straatadvocaat René Slotboom aan het woord. Als er iemand op de hoogte is over het dagelijkse wel en wee onder de dak- en thuislozen in de binnenstad, dan is hij het wel. Zijn weten wordt door velen in en buiten het stadhuis op prijs gesteld.
René Slotboom stelt dat bij de zoektocht voor een alternatief voor de Stovestraat van verkeerde getallen wordt uitgegaan. ‘Foute cijfers gaan geld kosten’, is dan ook de kop boven het artikel waarin hij aan het woord komt. Samengevat stelt hij: veel van de mensen die de dagopvang in de Stovestraat bezoeken, horen er helemaal niet thuis. Het zijn mensen die een dak boven het hoofd hebben, voor wie de dagopvang niet primair is bedoeld en die de inloop aan de Stovestraat als een gezellig en goedkoop koffiehuis zien.

Als dat zo is, dan spelen er twee dingen. Ten eerste kan het aantal bezoekers aan de Stovestraat dan, door middel van een beter toelatingsbeleid, worden beperkt. Dit kan een deel van de overlast beperken. En de zoektocht naar een alternatief – want doe moet er hoe dan ook toch komen – kan minder belast plaatsvinden. Misschien kan er zelfs tijd worden gewonnen.
De opmerkingen van René Slotboom waren voor mij in elk geval aanleiding om via schriftelijke vragen het College van B en W om een standpunt te vragen. Indien het college weinig heeft tegen te werpen ten aanzien van de opmerkingen van René Slotboom, dan zal dat invloed hebben op de verdere discussie. En hopelijk hebben de binnenstadbewoners rondom de Stovestraat daar ook hun voordeel bij.

Het Eemplein in de moeilijkheden

Woensdag 4 oktober 2006

Een ingezonden brief in De Stad Amersfoort deze dag trok mijn aandacht. De brief was afkomstig van Hein van Wegen, een kritische burger die het gebeuren in de stad op de voet volgt. Het onderwerp was het Eemplein, de grote leegte tussen de spoorbaan en Zandvoort aan de Eem. Hein overvalt de raadsleden regelmatig met e-mails over misstanden in en rond de binnenstad. Ik ken hem al jaren en weet dat zijn bronnen vaak verrassend zijn. Zo ook nu, maar daar kan ik niet verder op ingaan.

In zijn ingezonden brief gaat Hein van Wegen in op de voortgang rond het Eemplein, of beter gezegd, het gebrek daaraan. Een onderwerp dat mijn grote belangstelling heeft en dat al verschillende keren tot vragen van mijn zijde in de richting van het college heeft geleid. Op 11 juli antwoordde het college mij op vragen over dit onderwerp en deelde daarbij mee dat er inderdaad enkele maanden vertraging was ontstaan, maar die kan tijdens de bouw worden ingehaald. Omdat er nog steeds niets is gebeurd, ga ik aan de bezwichtende opmerkingen van het college twijfelen.
Wat ik uit de brief van Hen van Wegen, en uit het gesprek dat ik daarna met hem had, in elk geval opmaak is dat de vertragingen tot problemen beginnen te leiden. Een van de gevolgen daarvan kan zijn dat de hele opzet van het ondergronds parkeren moet worden gewijzigd. De culturele voorzieningen die op initiatief van de gemeente in aan het Eemplein een plaats moeten krijgen, overkluizen ongeveer eenderde van de geplande ondergrondse garage. Maar de start van de bouw van deze garage lijken weer samen te hangen met de start van het commerciële gedeelte van het Eemplein. En daar liggen schijnbaar de problemen.

Omdat ik de laatste tijd ook andere signalen opving over de moeizame voortgang rondom het Eemplein, heb ik het college een serie vragen gesteld. De eerste is, wanneer het voorlopig ontwerp voor het Eemplein eindelijk wordt gepresenteerd. Volgens de meest recente planning had dat op dinsdag 30 mei moeten plaatsvinden. Omdat de presentatie niet in de termijnagenda van de raad is terug te vinden (deze loopt door tot december), kan worden gesteld dat de vertraging intussen al zeker een half jaar bedraagt. Of zoiets nog tijdens de bouw is in te halen, mag worden betwijfeld.
Een complicatie bij de realisatie van het Eemplein is de afspraak dat het culturele deel en het commerciële deel gelijktijdig moeten worden ontwikkeld, dit is ook contractueel vastgelegd. Hiermee moet worden voorkomen dat de bibliotheek, de Scholen in de Kunst, het regionale archief en het popcentrum jaren aan een Sahara komen te liggen. Maar nu de commerciële ontwikkelingen stagneren, komt ook de bouw van het culturele deel van het plein in gevaar. Wat daarvan de consequenties zijn, is een van mijn vragen.

De gemeente zet hoog in als het om architectonische kwaliteit van het Eemplein gaat. Voor het gemeentelijke deel is het architectenbureau Neutelings Riedijk benaderd. Over smaak valt te twisten, maar dit bureau komt ongetwijfeld met een spraakmakend ontwerp. In zijn brief suggereert Hein van Wegen dat de commerciële partners voor hun deel van het plein de ambities gaan afknijpen, om daardoor kosten te besparen. Dat zou indruisen tegen de afspraken die de gemeente heeft gemaakt.
In mijn vragen heb ik ook geïnformeerd naar de voortgang van het commerciële deel. Hoe staat het met de verhuur, met name ook van het filmzalencomplex. De berichten hierover in de wandelgangen geven weinig aanleiding tot vreugde. En hoe moeizamer het wordt om voldoende huurders voor de winkels en andere commerciële voorzieningen te vinden, hoe langer het duurt eer met de bouw van het Eemplein wordt begonnen. Er is alle rede voor zorg, maar het college laat niets van zich horen!