Kerstverlichting

Zaterdag 16 december 2006

Precies een week geleden, op zaterdagochtend, arriveerde er een auto met aanhanger aan de Grote Koppel en werden de tenten op de Sasjesbrug verwijderd. Ik heb nog even gewacht, maar het lijkt mij nu wel zeker: de Sasjesbrug is klaar, en daarmee is het nieuwe havenproject aan de Grote en Kleine Koppel definitief afgerond. Het wachten is nu op het voorjaar, wanneer tientallen schepen moeten gaan aanmeren, permanent of als passant, en er aantrekkelijke nautische activiteiten rondom de nieuwe haven worden georganiseerd.
Een van de kenmerken van de Sasjesbrug is de speciale verlichting, een trots punt bij de ontwerpers. Maar een deel hiervan is al enkele dagen gedoofd, naar ik aanneem door een technische storing. Hoewel de Sasjesbrug ook vanuit een deel van het stadhuis (nog) is te zien, is dit euvel nog steeds niet opgelost. Maandag maar eens bellen.
Ik noem de brug in de nieuwe haven, waar ik recht op uitlijk, gemakshalve maar ‘Sasjesbrug’, hoewel het mij niet bekend is of de brug al een officiële naam heeft. Als dat niet zo is, dan is mijn suggestie duidelijk!

Bewondering voor volhouders

Vrijdag 15 december 2006

De familie De Vries aan de Kleine Haag, heeft van de rechter gelijk gekregen. De gemeente, steeds uiterst formeel wanneer de bewoners rondom de Kleine Haag verzet aantekenden tegen initiatieven zoals het zorgcentrum, heeft ten onrechte nagelaten om op te treden tegen het gebruik van de Mariënhof als partycentrum. Ik ben er van overtuigd dat deze procedure nooit had gelopen wanneer ons gemeentebestuur het afgelopen jaar iets meer tact en compassie had getoond tegenover de omwonenden van het vermaledijde zorgcentrum. Met het rollen van de spierballen heeft de gemeentelijke bureaucratie zaken als het proces tegen Mariënhof in feite geprovoceerd.
Ik heb vooral bewondering voor de vasthoudendheid van de familie De Vries en hun buren. Er lijkt kans te bestaan op een deal met de eigenaar van Mariënhof. Je moet sterk gemotiveerd zijn om daar niet op in te gaan. Gemotiveerd in de zin dat je je niet laat wegjagen door een stadhuisbureaucratie die hoe dan ook zijn eigen agenda blijft volgen, om het even of burgers daar het slachtoffer worden.

Start van het Eemplein

Donderdag 14 december 2006

We hebben het nu formeel kunnen vernemen: de werkzaamheden aan het Eemplein starten in het najaar van 2007. Dat is een half jaar later dan gepland. Lang is er volgehouden dat alles naar planning verliep en er geen problemen waren. Onlangs merkte wethouder Luchterveld echter al op: de kwaliteit van het Eemplein mag niet lijden onder een te grote tijdsdruk.
Voor alle duidelijkheid: afgelopen week is het voorlopige ontwerp gepresenteerd, een half jaar na de geplande termijn. Het definitieve ontwerp had volgens planning vorige maand al vastgesteld moeten worden. De start van de bouw, in dit geval de parkeergarage, stond voor woensdag 21 februari 2007 gepland. Dat dit nu een half jaar later het geval zal zijn, kan niemand meer verbazen.
Het wachten is nog wanneer mijn schriftelijke vragen over dit onderwerp – ruim twee maanden geleden gesteld – worden beantwoord.

Jericho-Jeruzalem

Woensdag 13 december 2006

Er wordt niet gesloopt in de wijkjes Jericho en Jeruzalem in De Koppel. Technisch gezien lag sloop voor de hand. De woningen zijn ooit als voorlopige voorziening in een tijd van grote woningnood gebouwd. Ze zijn, naar onze huidige maatstaven, klein en ontberen een aantal technische kwaliteiten die de afgelopen decennia norm zijn geworden. In financieel-technische zin is ingrijpende renovatie ondoenlijk.
Maar de mensen die er wonen, zweren bij hun wijkjes. Los van de lage huren: er heerst een hecht buurtgevoel, het is er groen en de woningen staan dicht bij het centrum. Veel bewoners hebben het een en ander aan hun woningen verspijkerd en op eigen initiatief en met eigen middelen hun woongenot verbeterd.

Je kunt, technisch gezien, heel wat afdoen aan de woonkwaliteit in Jericho en Jeruzalem. Maar uiteindelijk gaat het er om dat de mensen zich er senang voelen. En extra voordeel: de stad blijft in het bezit van enkele honderden zeer goedkope woningen waaraan altijd behoefte zal blijven bestaan. Over tien jaar zien we wel verder.

Vathorst-West

Dinsdag 12 december 2006

Hoewel sommige fracties nog wat vaag zijn, het is nu wel duidelijk: een royale meerderheid van de raad is vóór de verstedelijking van Vathorst-West. Alleen Jouw Amersfoort en de SP hebben bedenkingen, van de Burgerpartij is het standpunt nog niet bekend want deze partij was afwezig tijdens de discussie over dit onderwerp, vandaag in De Ronde.

Er zal de komende weken nog wat worden gesparteld in de zin van: moet de dekking van de afkoop van Smink echt door woningbouw in Vathorst-West worden gerealiseerd, of is er elders in de begroting geen ruimte. Het zijn rituele dansen waarvan de uitslag is te voorspellen. Welke partij neemt het voor zijn rekening om te zeggen: bouw toch maar geen zwembad in Vathorst of vergeet de ijsbaan maar.
Dat het zo zou lopen als het nu loopt, was te voorspellen. Ambtenaren en collegeleden hadden in het overleg met de provincie en binnen Utrecht BV de 2.200 woningen in Vathorst-West al ingeboekt. Dat die woningen nu in de provinciale plannen staat, wordt als argument gebruikt hoewel iedereen weet dat zonder signalen vanuit het stadhuis de provincie dit aantal woningen nooit in de plannen zou hebben opgenomen. De provincie verdedigde tot voor kort haar opvatting dat Vathorst-West in reserve moest worden gehouden voor eventuele baggerberging.

Ik weet het bijna zeker: als we over tien jaar door Vathorst-West rijden is er niet alleen gebouwd, maar is het aantal van 2.200 woningen met minstens vijftig procent overschreden!

Een verlaten dogma

Maandag 11 december 2006

Het is niet eens zo lang geleden dat er binnen de gemeenteraad danig werd gekermd wanneer bouwplannen werden gepresenteerd die door hun hoogte in het oog vielen. Over de acties die ooit tegen het gebouw van de SNS-bank aan de Stadsring werden gevoerd, heb ik het niet eens. Gezien de architectonische kwaliteit van dat gebouw had dié actie wat mij betreft wel wat succesvoller mogen verlopen.

Veel recenter was de actie tegen het appartementen gebouw op de hoek van de Bunschoterweg en de A-1. Volgens de oorspronkelijke plannen zou dit gebouw nog enkele verdiepingen hoger zijn geworden. Een meerderheid in de raad was daar op tegen, met als belangrijkste argument dat hierdoor concurrentie zou worden aangedaan ten opzichte van het hoogste bouwwerk in onze stad: de historische OLV-toren. Een fantasievol argument, beide bouwwerken staan ruim vijf kilometer van elkaar. Ik had betere argumenten kunnen verzinnen, maar politieke opvattingen zijn wel vaker voer voor cabaretiers.
Gelukkig leven we in andere tijden. Dat is in elk geval mijn opvatting, nadat vrijwel alle fracties aanwezig waren bij een bijeenkomst over de ontwikkeling van de Hogeweg. Bijna alle fracties, één was afwezig – ik val niet in herhalingen. De aanwezige leden van de gemeenteraad werden op de hoogte gesteld over de discussies die binnen de projectgroep en de participatiegroep voor de ontwikkeling van het Hogeweggebied worden gevoerd. Een nieuwe aanpak voor de stadsvernieuwing, waarbij met succes is gepoogd om bewoners en belangenverenigingen vroegtijdig bij de discussie over omvangrijke nieuwbouwplannen te betrekken.

Er zijn enkele modellen in gesprek waarvoor ook twee maquettes zijn gemaakt. Het is allemaal nog in studie, nog lang niet alles ligt vast, maar het was uiterst interessant om als raadslid te zien welke kant het opgaat.
Ik, en naar ik meen ook mijn raadscollega’s, waren onder de indruk. Er liggen twee aansprekende plannen. De discussie tussen de projectgroep en de participatiegroep over beide plannen is nog niet afgerond, dus ik houd mijn mening nog maar even voor mij, eerst zijn anderen aan de beurt. Maar wat mij in beide plannen opviel was, dat het item ‘hoogbouw’ in de vorm van enkele opvallende gebouwen niet uit de weg is gegaan.
Mijn instemming heeft het. Ik vind de vraag niet relevant of een gebouw, buiten ons stadscentrum gepland, twintig of dertig verdiepingen gaat tellen. Veel belangrijker is of de gemeente of de woningcorporaties de moed hebben om een goede architect, wat mij betreft met internationale faam, aan te trekken. Liever een mooi gebouw van dertig verdiepingen, dan een saai en weinig overtuigend ontwerp van vier of vijf etages. Hopelijk schrikken mijn raadscollega’s niet over hun eigen enthousiasme!