Het sportcafé en het Lichtenberggebied

Woensdag 18 april 2007

De afgelopen dinsdagavond was een avond vol keuze. Voor de meeste raadsleden lagen de volgende uitnodigingen op tafel: om zes uur het Sportcafé in restaurant De Olifant, zeven uur een inloopinformatieavond over de nieuwbouwplannen voor het Lichtenbergterrein en een discussie over communicatiebeleid op het stadhuis en om acht uur een zogenaamd stadsdebat over integratie. Vanuit het standpunt dat je als volksvertegenwoordiger vooral de stad in moet trekken, viel de bijeenkomst op het stadhuis voor mij direct af. Op het terrein van de sport ben ik jarenlang actief dus het sportcafé was mijn eerste date. Een stadsdebat over integratie is voorspelbaar: een stroom van politiek verantwoorde opvattingen zonder wezenlijke conclusies, dus lag voor mij de avond over de Lichtenberglocatie meer voor de hand.

Het sportcafé is meer dan de naam doet vermoeden. Ruim honderd aanwezigen uit de sportwereld, het bedrijfsleden, de media en een achttal raadsleden van vijf fracties spraken over de toekomst van de sport in onze stad. In het najaar moet hierover een nota worden gepresenteerd. De goed opgezette discussie is moeilijk in enkele woorden samen te vatten. Een van de belangrijkste conclusies was wel dat vrijwel iedereen, ook de raadsleden en sportwethouder Ariën Kruyt, voor topsport een belangrijke plaats wil inruimen.
Binnen de Amersfoortse politiek werd je de afgelopen decennia met pek en veren ingesmeerd wanneer je verklaarde dat topsport net zo belangrijk is als breedtesport en daarom evenveel aandacht vanuit het gemeentebestuur verdiend. Die tijd lijkt voorbij te zijn. Er werd daarnaast een belangrijke rol toegekend aan het verenigingsleven. Iedereen was het er over eens dat twintig jaar groei in de stad niet was vertaald in een even sterke groei op het gebied van sportaccommodaties. Op dit punt is een inhaalslag noodzakelijk. Het wachten is op de vertaling van deze opvatting in concrete plannen.

De avond over de Lichtenberg trok zo’n honderd belangstellenden. Er vonden intensieve discussie plaats en een groot aantal misverstanden kon worden opgeruimd, bijvoorbeeld over de omvang van het appartementencomplex in het centrum van het nieuw te ontwikkelen woongebied. Nieuw voor mij was de lobby van Humanitas. Deze stichting pleit er voor om het appartementencomplex te wijzigen in een woonzorgcomplex. Dat zou in elk geval meer woningen met een kleiner oppervlakte opleveren. De bijgeleverde schets van het complex, met de naam ‘Akropolis Amersfoort’ detoneerde behoorlijk binnen de plannen die tot nog toe zijn besproken. Laten we die kant niét opgaan!
Tijdens de discussie tussen bewoners en gemeente, zoals die de afgelopen jaren is gevoerd, had het appartementencomplex al een duidelijke functie. Het gebouw zou zelfstandige woonruimte moeten bieden voor mensen uit Amersfoort-Zuid, voor wie door leeftijd de huizen met royale tuinen niet meer te onderhouden zijn. Door de bouw van het wooncomplex zou een doorstroming tot stand komen waardoor een groot aantal huizen in de betere prijsklasse op de markt vrijkomen. Hiernaar bestaat behoefte, het zou ook een bijdrage kunnen leveren bij het aantrekken van nieuwe bedrijven in onze stad.
Het gebouw ‘Akropolis Amersfoort’, zoals door Humanitas voorgesteld, is van een – overigens goede – architectonische kwaliteit die in elke nieuwbouwwijk past. De wens van Humanitas om in onze stad een woonzorgcentrum op humanistische grondslag te bouwen, verdient zeker steun. Maar of het Lichtenberggebied daar de beste plek voor is, waag ik te betwijfelen.