Een nieuw station in Amersfoort-West

Zaterdag 19 mei 2007

In de provincie Utrecht bestaan uitgebreide plannen voor een stelsel van Randstadspoor. Nieuwe vinexlocaties zoals Leidsche Rijn, Houten-Zuid en Vathorst moeten met dit vervoersysteem, dat een kruising is tussen tram en trein, optimaal worden ontsloten. Behalve deze vinexlocaties moeten ook andere plekken in de provincie waar veel reizigersverkeer is te verwachten, een optimale verbinding krijgen. Invoeren van dit systeem van Randstadspoor is geen sinecure. Er moeten talloze nieuwe stations en halten worden gebouwd en de spoorwegverbindingen tussen Utrecht en Woerden en Utrecht en Amersfoort moeten worden verdubbeld.

Toch is het goed om nu al rekening te houden met de nieuwe railverbindingen in onze provincie en in onze regio. Randstadspoor maakt het mogelijk om een aantal plekken aan de westkant van de stad, waar steeds meer mensen verkeren, beter te ontsluiten. Daarbij denk ik aan de dierentuin en aan de Prins Bernhardkazerne. De dierentuin is nu al een van de belangrijke recreatievoorzieningen in onze provincie. Er ligt een aantal plannen gereed om de dierentuin verder uit te breiden en aantrekkelijker te maken. Het nieuwe bestemmingsplan Birkhoven-Bokkenduinen maakt dit mogelijk, ook al is dat misschien niet in een omvang zoals de directie van de dierentuin zich dat wenst. Immerhin!
De Prins Bernhardkazerne is al lang niet meer een defensielocatie zoals wij die uit het verleden kennen. De cavalerie, met zijn honderden tanks en andere rupsvoertuigen, neemt binnen de kazerne niet meer de belangrijkste plaats in. Binnen de Landmacht heeft men er voor gekozen van de Prins Bernardkazerne een complex te maken voor logistieke dienstverlening, opleiding en dergelijke. Het aantal arbeidsplaatsen binnen dit terrein neemt daardoor met duizenden toe. En daarmee ook het aantal verkeersbewegingen.

Wat is er logischer dan binnen het stelsel van Randstadvervoer een halte te creëren ter hoogte van de – tegenover elkaar liggende – dierentuin en Prins Bernhardkazerne. Een dergelijk station kan er toe bijdragen dat de toenemende verkeersdruk aan de westelijke rand van onze stad enigszins wordt getemperd. De politiek geeft regelmatig hoog op over het bevorderen van het openbaar vervoer om daardoor een totale verkeerscollaps tegen te gaan. Een Randstadspoorhalte tussen de dierentuin en de Prins Bernhardkazerne kan daarin een bijdrage leveren. Een motie op dit punt komt aan de orde tijdens de behandeling van de Kaderbrief.

Het mooiste plein van Nederland

Vrijdag 18 mei 2007

Tijdens Proef Amersfoort ontmoette ik een bekende Amersfoorter. Hij is betrokken bij de vernieuwing van de binnenstad en bij de organisatie van verschillende festivals en andere activiteiten in ons stadscentrum. Tegenover mij spreekt hij zijn verbazing uit. Ongeveer anderhalf jaar geleden heeft hij, samen met een van de ondernemers die als sponsor of medeorganisator bij veel activiteiten in de binnenstad is betrokken, een notitie opgesteld. Doel van de notitie is om van De Hof een van de mooiste pleinen van ons land te maken, wat ook zo ongeveer de titel van de notitie is. Aan de notitie liggen tientallen gesprekken met de horeca, met de marktkooplui, met binnenstadondernemers en organisatoren van festivals en dergelijke ten grondslag. De notitie is aan het gemeentebestuur, of in elk geval de afdeling Economische Zaken, aangeboden.
De nota heeft allerlei wensen in kaart gebracht en oplossingen voor problemen opgesomd. ‘Het oplossen van veel problemen kost nauwelijks geld, hooguit de kosten van een kop koffie,’ vertelt mijn gesprekspartner. De omvangrijke en ruimschoots onderbouwde notitie heeft echter tot geen enkele actie vanuit het stadhuis geleid. Schijnbaar is dit initiatief ergens in een la terecht gekomen of ligt onder in een zeer hoge stapel dossiers, zo vreest mijn gesprekspartner. Dat zou echter mee kunnen vallen.

In de Kaderbrief die we deze maand behandelen en waarover 29 mei besluiten moeten vallen, heeft het college een aanvullende begrotingswens opgenomen. Volgens dit voorstel is van ondernemerszijde een voorzet gedaan om van De Hof het prettigste plein van Nederland te maken. Dat moet een bemoedigend iets zijn voor de ondernemers – het was een goede zaak geweest ze over het collegevoorstel in kennis te stellen.
Heb ik kritiek op dit collegevoorstel? Ja! Het college stelt de gemeenteraad namelijk voor om een ton (100.000 euro) beschikbaar te stellen om in kaart te brengen welke voorstellen wenselijk en haalbaar zijn om vervolgens een start te kunnen maken met de uitvoering daarvan. Omdat er het een en ander nog in kaart moet worden gebracht en de haalbaarheid van voorstellen moet worden onderzocht, ga ik er van uit dat we later nog een voorstel krijgen voor de uitvoeringskosten. Blijft bij mij dus de vraag hangen: 100.000 euro voor het in kaart brengen van wensen terwijl er al een gedegen nota ligt die bijna twee jaar geleden door de ondernemers is ingediend? Het stadhuis is toch geen sociale werkplaats voor beter-geschoolden, waag ik te hopen!

Dienstverlening volgens Casema

Donderdag 17 mei 2007

Deze week kreeg ik een simpel briefje van Casema, de kabelexploitant die zorgt dat ik radio en televisie kan ontvangen. Nee, dit keer niet opnieuw een wijziging in de zenderindeling, waarbij de consument de eventuele kosten voor programmeringschulp zelf mag ophoesten. Casema deelt mij mee dat zij met twee andere maatschappijen haar krachten gaat bundelen binnen een nieuw kabelbedrijf. Ik begrijp uit de brief dat door deze bundeling de service ten aanzien van het producten- en dienstenaanbod zal worden verbeterd.

Beter service door schaalvergroting. Dat hoor je vaker. Je mag er van uitgaan dat door bundeling van krachten kostenbesparingen worden bereikt en de concurrentiepositie, in de vorm van tariefstelling, wordt verbeterd. Bij Casema heeft de klant echter een geheel andere positie dan je van een dienstverlener zou kunnen verwachten – iets dat we sinds de Blitzaktie rondom de nieuwe zenderindeling kunnen weten. Ik behoud, zo wordt in de brief gemeld, het brede pakket aan zenders en de hoge kwaliteit zoals ik die – naar de mening van Casema – gewend ben. Niets extra’s dus. Ondanks dat moet ik als consument boeten voor de schaalvergroting en bundeling van krachten die Casema zonder verdere informatie aankondigt: de tarieven worden verhoogd.
Oké, de verhoging bedraagt 11 eurocenten per maand, nog geen procent van het bestaande tarief. Desondanks blijf ik het een gotspe vinden. Als troost wordt in de brief vermeld dat ik, omdat er een eenzijdig opgelegde wijziging in de afgesproken tarieven ontstaat, binnen vier weken mijn abonnement mag opzeggen. Da’s aardig. Ik wacht maar eens af of er andere aanbieders zijn die zich de komende weken melden.

Meer woningen in Vathorst-West

Woensdag 16 mei 2007

Uit reacties maak ik op dat velen verrast (in de meeste gevallen blij-verrast) zijn met de motie die mijn fractie heeft ingediend over Vathorst-West. Een jaar geleden stelde het college voor om Vathorst-West te verstedelijken en met de opbrengst van de bouw van zo’n 2.000 woningen de twintig miljoen euro te bekostigen voor de afkoop van de baggerstort van Smink. Op de onzinnigheid van dat voorstel ga ik nu niet in, de meerderheid van de raad steunde het voorstel, gedane zaken nemen geen keer. Naast de opbrengst ten behoeve van Smink zou uit de bouw van de ongeveer 2.000 woningen ook nog wat opbrengsten moeten vloeien om in Vathorst-Noord een mooi recreatiegebied aan te leggen.

De motie over Vathorst-West hebben we ingediend naar aanleiding van de Kaderbrief, de voorbereiding op de begroting 2008-2011. In de kaderbrief wordt onder meer opgemerkt dat de luxe van de lucratieve exploitatiegebieden vrijwel voorbij is. In het verleden heeft de gemeente vele tientallen miljoenen euro’s verdiend op het in exploitatie brengen van Schothorst-Noord, Zielhort, Kattenbroek en Nieuwland. Met deze winsten zijn onder meer de forse tekorten op de CSG-plannen, de vernieuwing en uitbreiding van onze binnenstad en omgeving, gedekt. In de Kaderbrief staat dat we nog maar twee exploitatiegebieden hebben waar nog enige opbrengst uit te verwachten is: de laatste afrekening van Nieuwland en het bedrijvengebied van Vathorst. Daarna is het Schluss, uit en over.
Dat is te betreuren. Na de inspanningen in het CSG-gebied, die de komende jaren worden afgerond, krijgen we de komende jaren te maken met Amersfoort Vernieuwd, de stadsvernieuwing in de vroegnaoorlogse wijken zoals Kruiskamp-Koppel, Lienderd-Rustenburg en Randenbroek-Schuilenburg. Ook in de Kop van Isselt, het Oliemolenkwartier en de Wagenwerkplaatsen gaat de gemeente nieuwe plannen ontwikkelen. Dat de gemeente in deze gebieden moet gaan toeleggen, is de afgelopen maanden al duidelijk geworden. Er liggen plannen voor de omgeving van de Hogeweg die financieel nog niet rond zijn. Ook bij de discussie over het Waterwingebied speelde een tekort aan middelen een rol. En in de raad is de afgelopen week al opgemerkt dat we bij de stadsvernieuwing moeten streven naar het behoud van voldoende openbare ruimte. De discussie die onlangs werd gevoerd over het Beekdal maakt eveneens duidelijk dat de financiële mogelijkheden voor ontwikkelingen binnen de bestaande stad meer dan beperkt zijn.

Eigenlijk is het meer dan jammer dat we Vathorst-West gaan verstedelijken, alleen maar om de firma Smink te kunnen betalen en om in Vathorst-Noord grond terug te kopen van projectontwikkelaars die in dit gebied posities hebben ingenomen. Jouw Amersfoort vindt dat, als we dan al gaan verstedelijken in Vathorst-West, we dat ook maar optimaal moeten doen. Dat betekent: benut de aanwezige ruimte dusdanig dat er veel meer dan de 2.000 woningen ten behoeve van Smink en enkele projectontwikkelaars gebouwd kunnen worden. Laat ook zoveel mogelijk inwoners in de rest van de stad profiteren, met name in de stadsvernieuwingsgebieden. Dat betekent dus: bouw meer woningen en zorg daarbij voor een hogere opbrengt uit de grondexploitatie in Vathorst-West.
Voor mij had het bouwen ten westen van Vathorst niet gehoeven, laat het maar groen. Maar nu de raad heeft besloten, dit gebied toch te verstedelijken, laten we het dan ook optimaal doen zodat zoveel mogelijk mensen in de bestaande stad er ook iets aan hebben!

Kostbaar parkje in Puntenburg

Dinsdag 15 mei 2007

In de kaderbrief vaagt het college aan de raad om één miljoen extra beschikbaar te stellen om de kwaliteit van Puntenburg te verbeteren. Voor het goede begrip: het gaat hierbij om het gebied ten noorden van de spoorlijn dat nu nog grotendeels wordt bepaald door zand en onkruid. Alle mooie plannen uit het verleden stranden omdat de geplande woningen te duur zijn en de kantorenmarkt voorlopig op z’n gat ligt.Voor veel geld zijn de plannen al aangepast, maar ook dit heeft weinig opgeleverd. De meeste woningen die tot nog toe tussen de Eem en het Soesterkwartier zijn gebouwd, betreffen huurprojecten van de corporaties, voor de rest heerst er een kerkhofstilte.
Maar we moeten dus één miljoen euro beschikbaar stellen voor kwaliteitsverbetering. De helft hiervan is voor het verbeteren van het geplande park. Dat is dus geld boven de al goedgekeurde kosten voor de aanleg van dit park. Het park moet, zo schrijven B en W, een pareltjes in de wijk worden. Dit begrip wordt overigens ook gehanteerd voor het verbeteren van 17 andere parkjes in de stad. De kosten voor al die andere pareltjes komen nauwelijks boven de 30.000 euro per pareltje. Waarom dat in Puntenburg ineens meer dan tien keer zoveel moet kosten, vertelt het college niet, elke nadere toelichting ontbreekt. Dan is het voor Jouw Amersfoort ook moeilijk om zo maar 500.000 euro extra beschikbaar te stellen voor iets dat dus geen pareltje is, maar een kostbare parelcollier.

Vage extra kosten voor Plantsoen West

Maandag 14 mei 2007

Plantsoen West is het groengebied tussen de Koppelpoort en Stadsring, globaal dus het groen achter het stadhuis. Momenteel wordt er gebouwd, aan waar eens het Smalle Pad lag wordt het nieuwe gebouw voor de Rijksdiensten neergezet. Het Rijk is opdrachtgever, de gemeente heeft zich enkele jaren geleden verplicht om bij de hoofdingang van het nieuwe gebouw, dus in het Plantsoen West, een grote vijver aan te leggen – een door de architect gewenst ‘reflectionpoint’. Knarsetandend stelde de raad hiervoor al enkele jaren geleden een fiks bedrag beschikbaar.

Maar het college heeft verkeerd gerekend, of de plannen zijn nog pretentievoller geworden dan ze al waren. Hoe dan ook, in de kaderbrief vraagt het college nog eens 750.000 euro extra beschikbaar te stellen voor het Plantsoen West. Daarvan moet 350.000 euro al beschikbaar zijn in 2008, het jaar waarin het nieuwe kantoorgebouw naast de Koppelpoort wordt opgeleverd. Waarom het ineens allemaal zoveel duurder moet zijn en wie het initiatief daartoe heeft genomen, dat wordt niet nader toegelicht. Of de raad maar even wil dokken! Dat gaat Jouw Amersfoort toch wel iets te ver. Wat meer toelichting is wel het minste wat je van het college mag eisen. Over subsidieaanvragen van verenigingen van nog geen 7.500 euro wordt uiterst moeilijk gedaan, maar een honderd keer zo groot bedrag moet er maar even worden doorgejast!

Een eeuw parlementaire geschiedenis

Zondag 13 mei 2007

De afgelopen maand is een uiterst interessant boek verschenen: ‘Onze premiers (1901-2002), hun weg naar de top’ Het omvangrijke werk is geschreven door de historicus Han van der Horst, van wie al meer boeiende boeken over de historie van ons land zijn verschenen. Wie ook maar een beetje geïnteresseerd is in de parlementaire geschiedenis van het land, mag dit boek niet missen.

Han van der Horst besteed relatief weinig aandacht aan de daden die 21 premiers gedurende de twintigste eeuw hebben verricht. Hij beschrijft vooral de stappen die deze politici hebben gezet om tot premier te worden benoemd. Er wordt aandacht besteed aan hun jeugd en opleiding, hun maatschappelijke en politieke carrière. En daarbij beschrijft Han van der Horst steeds een stukje parlementaire geschiedenis, naast de maatschappelijke ontwikkelingen die in elke periode plaatsvonden. Uiteraard komt daarbij ook het ontstaan en de ontwikkeling aan de orde van alle partijen die een premier hebben geleverd, van Abraham Kuyper’s ARP tot de PvdA van Wim Kok. Alles bij elkaar bijna 500 pagina’s maatschappelijke geschiedenis gedurende in een bewogen eeuw.
En wat belangrijk is: Han van der Horst is een boeiend verteller. Het boek is net iets te omvangrijk om het in een adem uit te lezen, maar het kost moeite om het halfweg even terzijde te leggen. Daarbij komt dat de lessen die uit deze geschiedenisbeschrijving zijn te trekken, niet alleen betrekking hebben op het Haagse gebeuren, maar ook op veel werk dat binnen gemeenteraden wordt verricht. Immers, voor veel premiers begon de politieke carrière op lokaal niveau. Ook ontwikkelingen op dat niveau laat Han van der Horst niet onbesproken.