Gezellig op weg naar Harrogate

Woensdag 29 augustus 2007

De SP heeft antwoord gekregen op schriftelijke vragen over de reis van een gemeentelijke delegatie naar het Engelse Harrogate. Hier worden de prijzen uitgekeerd aan gemeenten die zijn genomineerd voor de Europese groenprijs, een initiatief van de Europese Competitie Entente Floriade. In principe zijn alle gemeenten genomineerd die als nationaal winnaar voor deze prijsvraag naar voren zijn getreden, dus ook Amersfoort.

De gemeente Amersfoort gaat met een delegatie van tien mensen naar Harrogate, kosten 4.600 euro. De delegatie bestaat uit de burgemeester, twee wethouders en zeven ambtenaren. Het gaat daarbij om ambtenaren die bij het groenbeheer in onze stad zijn betrokken en daarmee hebben bijgedragen aan het toekennen van de prijs ‘Groenste stad van Nederland’. De SP vraagt of het niet een onsje minder kan zijn en stelt voor de delegatie te beperken tot vier personen.
Zelf heb ik in het verleden, samen met de toenmalige SP-fractievoorzitter Wim van Gammeren, actie gevoerd tegen verschillende snoepreisjes van collegeleden en ambtenaren. Het ging daarbij om een snoepreisje van een uitgebreide delegatie naar Venetië (waarvan het nut mij nog altijd niet duidelijk is), reisjes naar de MIPIM in Cannes (een vreet- en zuippartij voor ontwikkelaars, aannemers en nauw bij hen betrokken bestuurders) en dergelijke. Het belangrijkste effect van de actie van Wim en mij was dat de afgelopen jaren vaak zinvolle verslagen werden gemaakt van gemeentelijke studiereizen. Dat was altijd al een regel, maar er werd in het verleden zelden de hand aan gehouden.

Een reis naar Harrogate bekijk ik met gemengde gevoelens. Wanneer Amersfoort de eerste prijs wint en er zit een bescheiden delegatie van vier mensen, dan roept iedereen dat onze stad wel erg behept is met goedkoop middenstandsdenken. Winnen we niets en zit er een delegatie van tien mensen, dan roept iedereen achteraf: zonde van het geld, en dat alles voor niets en lauloene!
Van het bedrag kan ik niet wakker liggen. Wanneer op het stadhuis één vacature ’n maand later wordt ingevuld dan gepland, dan hebben we het weer terugverdiend. Dat onze burgemeester met een of twee wethouders de stad vertegenwoordigen, vind ik terecht: het is een van hun taken. Moeten er zeven ambtenaren mee? Of misschien maar vijf, of drie, of elf? Ik weet het niet. Indien het criterium is dat de ambtenaren die deelnemen een bijzondere rol hebben gespeeld om de groenprijs binnen te halen, kan ik er best mee leven. Natuurlijk kan je dan nog zeggen: daar worden ze toch al voor betaald, maar een extra schouderklopje moet kunnen.

Ik heb geen idee welke ambtenaren meegaan en waarom. Eigenlijk wil ik dat ook niet weten, hetzij dat de indruk ontstaat dat er op onredelijke wijze wordt gesinterklaasd. Voor de rest ga ik er van uit dat ook deze delegatie, geheel volgens de regels, een verslag schrijft waarin ook de samenstelling van de delegatie een rol speelt. Ik weet zeker: als we de eerste prijs winnen, dan spreekt niemand meer over de omvang van de delegatie. Winnen we niet, dan moet je je misschien afvragen wat de waarde van een dergelijke wedstrijd is. Ik had tot voor kort nog nooit gehoord over Entente Floriade, dus eigenlijk weet ik niet eens wat de impact van een prijs van deze organisatie is!

De tunnel is klaar, gefeliciteerd!

Dinsdag 28 augustus 2007

Veel mensen die mij kennen zijn vaak verbaasd over mijn optreden in de raad. ‘Je bent zo’n vriendelijk iemand, waarom ben je dan altijd zo kritisch/verbeten/zuur/cynisch (aanstrepen wat van toepassing is)!’ Dat is een heel verhaal dat zich laat samenvatten in: ik heb een hekel aan bureaucratie, willekeur, ambtelijke of bestuurlijke zelfgenoegzaamheid en onnodig verkwanselen van gemeenschapsgeld. Maar ik wil best ook wel vriendelijk zijn. Bij deze:

We mogen wethouder Luchtenveld feliciteren met het feit dat de tunnel aan de Van Tuyllstraat in Hooglanderveen zaterdag feestelijk wordt geopend, op tijd en volgens planning. Het afgelopen voorjaar was er nogal wat kritiek op het afsluiten van deze tunnel, waardoor Hooglanderveen vier maanden lang moeilijk bereikbaar was. De bewoners in Hooglanderveen, toch al regelmatig geplaagd door de oprukkende Vathorstbebouwing, maakten zich grote zorgen. Deze zorgen werden door een deel van de raad gedeeld, waaronder ik.
Met velen anderen dacht ik: het gaat regelmatig fout met de planning van openbare werken in onze stad, het zal nu ook wel weer mis gaan. Daarin heb ik dus ongelijk gehad! En ik moet zeggen: gelukkig, want de bewoners in Hooglanderveen zijn er alleen maar mee gediend wanneer de raadsleden die nogal pessimistische waren, te voorbarig zijn geweest met hun zorg. Het kan dus, dat geeft hoop voor de toekomst.
Ik hoop dat het zaterdag een mooi feest wordt in Hooglanderveen.