De shortlist voor opvanglocaties moet van tafel!

Dinsdag 2 oktober 2007

Een van de meest in het ooglopende onderwerpen deze avond vormde de zoektocht naar opvanglocaties. Het college heeft twaalf mogelijke locaties geselecteerd voor de opvang van harddrugsverslaafden, alcoholverslaafden, dak- en thuislozen en voor een vijftal woningen voor moeilijk plaatsbare huurders (ook wel genoemd asowoningen of hufterhutten). De twaalf locaties betreffen een shortlist, opgesteld vanuit een longlist van meer dan honderd gesuggereerde plekken. In de Ronde moeten de fracties meedelen of zij instemmen met de opgestelde shortlist.

Er had zich een groot aantal insprekers gemeld, zodat alle tijd werd besteed aan het horen van belanghebbenden. Het ontbrak daardoor aan tijd voor een bespreking door de raadsleden, zodat de behandeling van het onderwerp is verschoven naar dinsdag 16 oktober. Dat beloofd dus weer een drukbezochte bijeenkomst te worden.
Los van de rij van insprekers: binnen onze fractie hebben we ons maandagavond over de shortlist gebogen – we hebben tenslotte ook wel een eigen mening. Over de procedure hebben we niet veel opmerkingen, wethouder Van Daalen heeft zich ingespannen en de raadsmotie over het organiseren van een zoektocht zo goed mogelijk uitgevoerd. Opmerkingen zijn te maken over de communicatie. Lang niet iedereen is tijdig bereikt, mede omdat de bezorging van Amersfoort Nu, waarin de gemeentelijke pagina’s zijn opgenomen, niet in alle gevallen optimaal is. Daarnaast hebben veel mensen de impact van de mededelingen over de zoektocht niet direct begrepen. Maar op dit punt is de wethouder niet veel te verwijten.

De procedure was dus goed, maar met het resultaat zijn we rondweg ontevreden. Binnen de fractie werden maximaal vier aanvaardbare locaties gevonden, ikzelf zie er nauwelijks één. En ik heb ook wel een mening over het resultaat van de zoektocht: wanneer deze geen locaties oplevert die aanvaardbaar zijn, dan moet je dat als gemeenteraad accepteren. We willen wel vaker iets dat in de praktijk niet realiseerbaar blijkt te zijn. Ik vind wel dat er in elk geval één locatie moet worden gevonden, want de dagopvang in de Stovestraat moet daar weg.
Erg veel kanttekeningen heb ik bij de zoektocht naar de woningen voor moeilijk plaatsbare huurders. Deze zoektocht moeten we gewoon staken. Uit de documentatie die we hebben ontvangen is mij in elk geval één ding duidelijk geworden: wanneer je de moeilijke weg van zo’n zoektocht inslaat, moet je als gemeente eerst je algemene beleid ten aanzien moeilijk plaatsbare huurders goed formuleren.
Dat laatste is al met al extra moeilijk geworden. Nu bewoners in de stad hebben gezien wat de uiteindelijke gevolgen van het formuleren van goed beleid op dit punt kan zijn (er zouden overigens ook nog andere oplossingen uit kunnen rollen), zal de discussie over dit onderdeel van het volkshuisvestingsbeleid alleen maar moeilijker worden. Noodzakelijk is het echter wel. In elk geval is een zoektocht naar de plek voor vijf containerwoningen op dit moment meer dan voorbarig.

Een klein incident deze avond: van de tientallen insprekers was er één die niet zozeer over de locaties maar vooral over de op te vangen verslaafden, daklozen en a-socialen sprak. Niet onbelangrijk natuurlijk. Daarbij memoreerde hij dat we in het verleden veel discussie hebben gevoerd over de opvang aan de Kleine Haag, maar dat hier uiteindelijk nauwelijks van overlast sprake is. Raadsleden weten beter, maar hij werd ook meteen vanaf de publieke tribune gecorrigeerd door een van de omwonenden. Dit pleidooi had dus een averechts effect.
Hoe dan ook, de hoorzitting van deze avond heeft mijn mening alleen maar versterkt: de shortlist moet van tafel. Van de gepresenteerde alternatieven op de shortlist mogen er wat mij betreft elf in de prullenbak verdwijnen!

De inrichting van het Eemplein

Maandag 1 oktober 2007

Er lijkt enige schot te zitten in de ontwikkeling van het Eemplein. De afgelopen weken vernam ik dat de eerste paal waarschijnlijk het komende voorjaar (2008) wordt geslagen. Dat is één jaar later dan de meest actuele planning die ik op het prikbord boven mijn bureau heb hangen, maar laten we vooral onze zegeningen tellen en alle tegenvallers in de planning zo spoedig mogelijk vergeten. Overigens blijf ik enig reserve houden: in het komende voorjaar kunnen alle bouwvergunningen wel gereed zijn, maar dat is nog geen garantie dat de geselecteerde aannemer(s) ook direct van start gaan. Er heersen op dit moment grote capaciteitsproblemen in de bouw, wat bij het Eemplein wel eens kan gaan opbreken.

De afgelopen week ontvingen de raadsleden een brief van een groep organisaties die het hele jaar door in het centrum van de stad festivals en andere activiteiten organiseren, zoals Etcetera, Dias Latinos, Proef Amersfoort en de Keistadfeesten. Verschillende organisaties zouden het nieuwe Eemplein graag tot nieuw terrein voor hun evenementen maken. Een voordeel zou in elk geval zijn dat de regelmatig terugkerende discussie met de marktkooplui daarmee tot het verleden zouden behoren. Een goede gedachte.
De festivalorganisatoren schrijven echter dat de tot nog toe gepresenteerde inrichting van het Eemplein het organiseren van festivals op deze plaats bemoeilijkt. Er komen brede boombakken te staan, fietsenrekken en ander straatmeubilair wordt verankerd aangebracht en het ontbreekt aan aansluitingen voor allerlei nutsvoorzieningen. Er worden ook vraagtekens gezet bij de draagkracht van het dek van de parkeergarage die onder het Eemplein is gepland. Hierdoor kan het moeilijk worden om zware podia te plaatsen en kan de aan- en afvoer met zwaar materieel worden bemoeilijkt. Daar zit wel wat in.

Toch vind ik dat de plannen zoals die nu op tafel liggen voor het plein, optimaal moeten worden gerealiseerd. We willen een mooi plein en geen kale vlakte. Desondanks zou het nuttig zijn indien de ontwikkelaar van het Eemplein samen met de festivalorganisatoren rond de tafel gaat zitten. Straatmeubilair hoeft misschien helemaal niet te worden verankerd en het aanleggen van aansluitingen voor nutsvoorzieningen is goedkoper tijdens de bouw dan wanneer je dat achteraf nog eens een keer moet doen. Het is goed om problemen te constateren, het is nog beter wanneer alle betrokken partijen bereid zijn om over oplossingen te praten. In de Ronde zal ik daarnaar vragen.