Wethouder loopt wat hard van stapel

Donderdag 31 januari 2008

In de wijkkrant van Hoogland schrijft wijkwethouder Arrien Kruyt zijn column over de ontwikkelingen die naar zijn mening in 2008 in Hoogland-West gaat plaatsvinden. Twee zaken krijgen bijzondere aandacht: sport en de fietsverbinding via de nieuwe brug over de Eem tussen Hoogland en Soest. Dat tweede punt zal weinig commentaar opleveren, integendeel, naar ik verwacht.
Wat de sport betreft schetst de wethouder een beeld zoals dat hem voor ogen staat. Het manegegebouw aan de Bunschoterstraat zou het nieuwe home kunnen zijn voor de gymnastiekvereniging GymXL. En er komt, zo kondigt de wethouder aan, een golfbaan in Hoogland-West. Zijn argumenten klinken logisch, maar ik zie toch een probleem. In Hoogland bestaat de nodige weerstand tegen de aanleg van de beoogde golfbaan. Terecht of onterecht, dat moet de komende maanden blijken. Maar ik vermoed dat de stelligheid waarmee de wethouder de aanleg van de golfbaan aankondigt, de discussie tussen de bewoners in Hoogland en onze sportwethouder er niet makkelijker op zal maken.
Misschien zou het verstandiger zijn geweest om de mogelijke aanleg van de golfbaan wat minder nadrukkelijk aan te kondigen. De wethouder moet eerst nog zien dat hij de meerderheid van de raad achter zijn plannen krijgt.

Op weg naar een nieuw ziekenhuis

Woensdag 30 januari 2008

In het Elisabethziekenhuis werd deze avond de actuele stand van zaken toegelicht over de ontwikkeling van het nieuwe Meanderziekenhuis aan de Maatweg. Omwonenden waren uitgenodigd, evenals de raadsleden. Er waren zo’n acht raadsleden aanwezig, waaronder twee van de BPA. Van de ongeveer dertig omwonenden hebben de meeste al heel wat discussies over het nieuwe ziekenhuis meegemaakt, de projectleider kent ze vrijwel allen bij naam.

Voor de goede orde: het Meanderziekenhuis is geen gemeentelijke instelling. Er gelden voor het Meanderziekenhuis dus minder stringente regels ten aanzien van het overleg en de informatie. De formele inspraak over het bestemmingsplan en dergelijke is sowieso een gemeentelijke taak. Desondanks heeft het ziekenhuis de afgelopen jaren veel aandacht besteed aan het informeren van de omwonenden, wat direct of indirect tot een aantal aanpassingen van het nieuwe gebouw en zijn bereikbaarheid heeft geleid.
Dat de omwonenden op sommige punten meer overleg in plaats van alleen maar informatie hadden gewenst, ligt voor de hand. Het feit dat er een ziekenhuis aan de Maatweg komt is een besluit van de gemeenteraad, de mensen uit de buurt hebben daarbij niet staan te juichen. Toen zo’n tien jaar geleden het locatiebesluit viel, lag mijn voorkeur ook bij een andere locatie – ik was toen overigens geen raadslid. Nu het besluit is genomen, moeten we er ook het beste van maken.
Daarin is de ziekenhuisdirectie naar mijn mening behoorlijk geslaagd. Er zijn nog best wat punten waarover de omwonenden – al dan niet terecht – nog zorgen hebben: geluidsoverlast, meer verkeer. Voor het opheffen van deze zorgen heeft het ziekenhuis al heel wat inspanning verricht. Hopelijk weet men ook de laatste zorgen weg te nemen. Voor de stad is het van belang dat het ziekenhuis zo spoedig mogelijk wordt gebouwd en een modern ziekenhuis de twee bestaande, versleten locaties kan vervangen.

Slappe hap rondom een toekomstvisie

Dinsdag 29 januari 2008

De avond over de toekomst van onze stad, gevoerd onder het motto GA2030, mondde in mijn ogen uit in een deceptie. Alle raadsleden waren uitgenodigd, evenals zo’n 75 stedelijke organisaties en verder iedere burger in onze stad die aan de discussie wenst deel te nemen. Wat dat betreft was de opkomst mager, alle peptalk van de organisatoren ten spijt.
Ook inhoudelijk was de avond een afknapper. Er lag een uiterst magere discussienota op tafel waarin vrijwel alle problemen waarmee de stad de komende 22 jaar kan worden geconfronteerd, werden verzwegen. Discussie vond er nauwelijks plaats: de nota werd nog eens toegelicht en alle aanwezigen mochten vervolgens de meest uiteenlopende (en vaak tegengestelde) gedachten op papier zetten en aangeven welke van de aangedragen prioriteiten in hun ogen bijzondere aandacht verdienen. Iedereen werd opgeroepen zoveel mogelijk opmerkingen op papier te zetten, want wat niet op papier staat zou niet in de eindversie van de visie GA2030 worden meegenomen.

Indien de projectgroep alle input van deze avond net zo behandelt als ze met de inbreng uit de afgelopen maanden heeft gedaan, dan houd ik mijn hart vast. We krijgen dan een vlotte babbel op papier waarbij aan de essenties voorbij wordt gegaan, enige diepgang ontbreekt en in feite alleen maar – deels onuitvoerbare – ideetjes voor de komende collegeperiode worden opgesomd.
Voor het college en het ambtelijke apparaat moet de discussie GA2030 een vreugdevolle gebeurtenis zijn. De raad toont zich tandloos, wordt verstrikt in enkele modieuze gedachten en is, nadat zij 150.000 euro beschikbaar heeft gesteld voor het hele gedoe, moreel verplicht om te doen alsof er iets wezenlijks is gepresteerd. Nou ja: ‘de raad’ is hierbij natuurlijk een relatief begrip. De BPA zal met een tegenstuk komen waarin de toon niet wordt bepaald door de taal van gladde, duur betaalde marketingjongens maar waarin zoveel mogelijk zal worden ingegaan op zaken waarmee de raad zich werkelijk zal moeten bezighouden.

Een nieuw pijnpunt: een hostel voor gebruikers

Maandag 28 januari 2008

Deze avond vond de derde bijeenkomst plaats over een mogelijke locatie voor een hostel voor (ex)drugsverslaafden. De Grote Koppel, de Hogeweg en het Rabokantoor aan de Stationsstraat behoren tot de mogelijke locaties. Tenminste, als het aan het college ligt. Wanneer serieus met alle reacties van honderden direct betrokken burgers wordt rekening gehouden, zal het gemeentebestuur voor de hostel een andere locatie moeten zoeken.
De raad moet beslissen. Dat wordt interessant, want tegen de tijd dat het zover is weten we ook wat ons de grap gaat kosten. Het gaat daarbij om bedragen van zeven cijfers. De financiële gang van zaken rondom de opvang aan de Kleine Haag, waarover langzamerhand steeds meer duidelijkheid ontstaat, geeft weinig aanleiding tot vreugde. Over de maatschappelijke impact hoef ik niet veel te zeggen, de informatieavonden waren duidelijk genoeg.
De raad moet niet alleen beslissingen nemen over een hostel, maar ook over een twee andere locaties voor dagopvang. Ook hier gaat het om het uitgeven van veel geld, zonder dat er echt iets gebeurt aan de oorzaak van ellende. Wie er in elk geval garen bij spint, dat is de zorgindustrie: organisaties zoals De Matiebaan, Iks en het Leger des Heils. En natuurlijk een legertje ambtenaren, die anders ook alleen maar duimen zouden draaien.

Een kolossaal gebouw op de verkeerde plek

Vrijdag 25 januari 2008

Het nieuwe gebouw voor de Rijksdiensten aan het Smallepad, naast de Koppelpoort, is in casco gereed. Een kolossaal gebouw, zoals critici vooraf al vreesden. Maar ja: de raad heeft zich zo’n vier jaar geleden in meerderheid (Leefbaar Amersfoort en andere oppositiepartijen waren tegen) vóór de bouw uitgesproken.
Laat ik duidelijk zijn: het gebouw als architectonisch hoogstandje is meer dan boeiend. Op dat punt ontstaat er iets waarop je als stad best trots mag zijn. Het probleem zit hem in de plek waar het wordt gebouwd. Nu de volle massa van het gebouw zich aandient, is voor mij één ding in elk geval helder: het staat op de verkeerde plaats.
Het gebouw, met de kwaliteit die het uiteindelijk zal krijgen, behoort veel meer ruimte te hebben. Voor een deel ligt het verscholen achter een kolossaal schakelgebouw, het park voor de beoogde hoofdingang is te smal om het architectonische hoogstandje tot zijn recht te laten komen. Het had aan een brede boulevard moeten liggen, midden in een open park. Maar ja, het staat er nu, we moeten het er maar mee doen.

Een nuttige ontmoeting

Donderdag 24 januari 2008

B-Art is een bijzonder initiatief. Een aantal keren per jaren komt een grote groep mensen uit de kunst, het bedrijfsleven en de politiek bij elkaar, niet alleen om een borrel te drinken maar vooral ook om aanwezig te zijn bij de opening van een nieuwe tentoonstelling in het Berghotel en een kennismaking met een van de culturele initiatieven in onze stad. Het zijn meestal bijeenkomsten met een wat ludiek sfeertje – waaraan vandaag de ‘witte dames’ een bijdrage leverden – en waar naast de beeldende kunstenaars ook andere soorten cultuur voor het voetlicht treden. Vandaag waren dat de Spullenmannen.
Bij de opening van de tentoonstelling behoort uiteraard een spreker. Dat leidt tot wisselende uiteenzettingen. Vandaag was het de beurt aan een van de raadsleden: Pim van den Berg, net als ik ooit van Leefbaar Amersfoort. Pim heeft altijd wel een goed verhaal, dat gold zeker voor deze bijeenkomst. Een nuttige toelichting, gemengd met een licht-ironische toon, droeg bij aan weer een geslaagde bijeenkomst van B-Art.

Nieuwe prioriteiten voor de politie

Woensdag 23 januari 2008

Ik heb intussen enkele bijeenkomsten meegemaakt over de zoektocht naar locaties voor dak- en thuislozen, voor de opvang van alcoholverslaafden en voor een hostel voor (ex)drugverslaafden. Van de bijeenkomsten die ik niet bijwoonde, verschenen verslagen in de verschillende media, zodat ik mij wel enigszins een beeld kan vormen van het algemeen verloop van de bijeenkomsten. De bijeenkomsten hebben in elk geval één ding gemeen: er blijkt weinig maatschappelijk draagvlak te zijn voor de vestiging van opvangvoorzieningen binnen de bestaande stad. Uiteindelijk moet de raad een aantal besluiten nemen.

Wat mij bij alle bijeenkomsten opvalt is niet alleen het wantrouwen dat blijkt te bestaan ten opzichte van de stedelijke overheid. Ook de presentatie van de politie vind ik bijzonder en roept niet alleen bij mij een aantal moeilijk te beantwoorden vragen op. Tijdens alle bijeenkomsten zeggen politiefunctionarissen toe dat bij de drie vestigingen extra politietoezicht zal plaatsvinden. Bewoners hebben er moeite mee hieraan geloof te hechten. Bij vrijwel elke discussie wordt er op gewezen dat tot nog toe de politie niet altijd even makkelijk aanspreekbaar is wanneer burgers een melding van overlast doorgeven. Vaak blijkt optreden niet tot de prioriteiten van de politie te behoren, wat in elk geval duidt op een gebrek aan voldoende mensen.
Ik vraag mij af wat de gevolgen zijn wanneer de politie over enige tijd extra aandacht moet besteden aan drie nieuwe opvangvoorzieningen. Wat voor consequenties heeft dat voor andere delen van de stad? Is het gevolg van deze extra noodzakelijke inspanning misschien dat elders in de stad klagende stadgenoten nog vaker op gevraagde bijstand moeten wachten? Ik maak mij zorgen daarover!

Ongewenste koppeling in Vathorst

Dinsdag 22 januari 2008

De raad moest deze avond een besluit nemen over de startnotie voor de ontwikkeling van Vathorst-West en – Noord. In West moeten maximaal 3.000 woningen worden gebouwd, in Noord moet een groen recreatiegebied ontstaan. Het college heeft de ontwikkeling van deze twee gebieden aan elkaar gekoppeld, ook en vooral in financieel opzicht.

De Burger Partij Amersfoort heeft bezwaren tegen deze koppeling. Vathorst-West wordt op zichzelf al een moeilijk gebied. De woningbouw moet er ruim 16 miljoen euro extra opbrengen om de ongelukkig verlopen afkoop van de baggeractiviteiten van de firma Smink te kunnen bekostigen. Daarnaast zou dit woongebied, als het aan het college ligt, nog een aantal miljoenen extra moeten opleveren voor de groenontwikkeling in Vathorst-Noord. Dat alles bij elkaar levert een behoorlijke extra kostenpost op voor de woningen in Vathorst-West. Hierdoor zal de kwaliteit onder druk komen te staan, waarbij gedacht moet worden aan te weinig openbare ruimte, te kleine kavels of veel te dure woningen.
De startnotitie werd al drie keer in De Ronde besproken. Het moet worden gezegd: wethouder Mirjam van ’t Veld heeft de notitie waarover de raad vanavond moest beslissen, verschillende keren aangepast. Ze heeft zich ingespannen om aan zoveel mogelijk wensen vanuit de raad tegemoet te komen, iets dat niet tot de vanzelfsprekende cultuur binnen ons college behoort. Maar de koppeling tussen Vathorst-West en –Noord bleek een onbespreekbaar punt.

Dat is jammer. Voor de BPA (evenals de SP en JA) was dit reden om het voorstel van het college af te stemmen. Er komt gelukkig nog een herkansing: in een aantal gespreksronden waaraan bewoners en organisaties deelnemen, moeten de uitgangspunten voor Vathorst-West verder worden uitgewerkt. Dan zal blijken of wensen naar kwaliteit zich verdragen met de financiële hypotheek die er op dit gebied ligt. Het is daarna de raad die de resultaten mag beoordelen.

Maak de welstandscommissie overbodig!

Maandag 21 januari 2008

De raad moet zich de komende tijd uitspreken over de welstandsnota. Wat voor de BPA in elk geval van belang is, is het beperken van allerlei regels aan de hand waarvan de welstandcommissie – vaak op ondoorgrondelijke wijze – plannen beoordeelt. Onderdeel van de herziening van de welstandsnota is dat er minder regels worden gesteld aan het aanbrengen van dakkapellen. Aan de straatkant blijft een aantal regels van kracht, maar aan de achterkant van de woningen vervallen vrijwel alle regels voor het bouwen van dakkapellen. Dat zal in een enkel geval wel eens tot vreemde oplossingen leiden (één procent van de gevallen, stelt de welstandscommissie), maar ik vind dat opwegen tegen het feit dat er een stuk bureaucratische regelgeving komt te vervallen.

De rol van de welstandscommissie bij de bouw van dakkapellen is de afgelopen jaren al beperkt. Desondanks is het juist dit onderwerp waarover de welstandscommissie een gepeperde, bijna demagogische brief aan de raad heeft geschreven. Is dat een stuiptrekking van een orgaan waarvan steeds meer mensen zich afvragen welke nuttige functie deze vervult? Welstandscommissie hier, welstandscommissie daar: elk jaar kan er een prijsvraag worden georganiseerd van de lelijkste gebouwen in onze stad. De keuzemogelijkheid is altijd breed, ondanks de aanwezigheid van een welstandscommissie.
Van mij – en van velen – mag de welstandscommissie grotendeels worden opgeheven. Ik zou er voor zijn wanneer deze commissie alleen nog een taak zou hebben voor gebieden die het predikaat ‘beschermd stadsgezicht’ hebben: de binnenstad en het Bergkwartier. Voor de rest zou ik meer vrijheid toejuichen. Natuurlijk leidt dat hier en daar tot lelijke gebouwen, maar die worden nu ook gebouwd! Weg met al die regels en met grotendeels overbodige, ondoorzichtige adviesorganen!