De onzin van besloten vergaderingen

Vrijdag 5 december 2008

Dinsdag vindt er een besloten vergadering plaats over de stand van zaken rondom de afgebrande Elleboogkerk waarin het Armandomuseum was gevestigd. De financiële afhandeling daarvan levert nogal wat problemen op. Daarbij speelt de schuldvraag een grote rol, voor de verzekeringsmaatschappijen een cruciale kwestie.

Ik heb het niet zo met besloten vergaderingen. Ze vinden gelukkig niet vaak plaats, maar ik heb al vaker meegemaakt dat je je achteraf afvraagt waarom voor beslotenheid werd gekozen. Die vraag heb ik ook voor de komende dinsdag. Vandaag stond namelijk een uitgebreid artikel in de Amersfoortse Courant waar op datgene wat dinsdag aan de orde is, uitvoerig wordt ingegaan. De indruk ontstaat dat de AC al over de informatie beschikt waarover de raadsleden dinsdag in beslotenheid nog moeten worden geïnformeerd. Dus: waarom besloten?

En een week later is er weer een besloten vergadering. De zin daarvan is mij nog niet duidelijk, maar dat zal nog wel blijken. Overigens: aan het begin van de vergadering moeten de raadsleden nog officieel besluiten of de vergadering ook werkelijk besloten moet zijn. De betreffende wethouder moet dus met een goed verhaal komen.
Overigens: het begrip besloten is natuurlijk relatief. Indien een raadslid achteraf meent dat het in het belang van de stad is om de geheime informatie vanuit het college wereldkundig te maken, dan staat hem of haar weinig in de weg. Een sanctie bestaat niet meer, nu het college heeft verklaard geen aangifte te doen tegen ambtenaar Ashouwer die een geheim collegebesluit ‘in het belang van de stad’ aan belanghebbende ontwikkelaars doorgaf, hetgeen de stad omstreeks tien miljoen euro schade kan gaan opleveren. Wat bij een ambtenaar wordt gedoogd, moet voor een raadslid toch ook zijn toegestaan! Dus wat is de zin van een besloten vergadering?

Daar zijn ze: de papiercontainers!

Donderdag 4 december 2008

Eind augustus stelde ik schriftelijke vragen aan het college over goudpapiercontainers in Vathorst-Laak. Voor het verzamelen van afval in Laak zijn ondergrondse containers geplaatst. Deze zijn op genoeg plaatsen te vinden, maar allemaal bestemd voor restafval. Ik kon maar één container opsporen voor oud papier, wat ik bitter weinig vond. Wel was bij elke stortplek voor restafval een nog afgesloten put te vinden, waarvan de bestemming voor mij slechts een raadsel opleverde.
De beantwoording van de vragen liet even op zich wachten, maar half november was het zover. Uit de beantwoording blijkt dat de tweede put eigenlijk voor GFT-afval was bestemd. Maar ja, zoveel tuinen vindt je niet in Laak, zeker geen grote – om over bomen maar te zwijgen. Reserveren voor GFT-afval was dus niet noodzakelijk, aldus het College. Dat had ik wel kunnen voorspellen!
Voor oud papier had ik één container gevonden. Klopt, aldus het college, want er wordt maar één papiercontainer per 700 woningen geplaatst. Omdat in Laak intussen al meer dan duizend woningen zijn opgeleverd, wordt binnen ongeveer twee maanden een tweede container geplaatst, aldus het college in zijn antwoorden.
Wie schetst mijn – prettige – verbazing dat ik afgelopen week, nog geen twee weken nadat ik de antwoorden ontving, bij een wandeling door Laak al drie papiercontainers kon spotten. Ze stonden redelijk dicht bij elkaar (twee zelfs vrijwel tegenover elkaar!), wat misschien niet zo handig is, maar vooruit, het begin is er. Op twee plekken stonden stapels dozen naast de intussen volle containers, dus nu nog even wat aandacht voor het regelmatig legen en we zijn weer een stap verder.
Overigens: de containers staan nog altijd tien minuten lopen van mijn woning, dus voorlopig stort ik mijn papier maar bij het restafval. Het wachten is nu nog op een brief van de ROVA waarin de bewoners in Laak worden geïnformeerd over het verzamelen van oud papier en de plaatsen waar dat kan gebeuren.

Wat is er aan de hand met Smink?

Woensdag 3 december 2008

De SP stelde in september schriftelijke vragen over de manege aan de Bunschoterstraat. In het gebouw zou een manege die uit Vathorst moest verdwijnen, worden ondergebracht. Er werd een prachtige hal gebouwd, maar de initiatiefnemer verslikte zich daarin. Smink Onroerend Goed nam het gebouw over en verhuurde het vervolgens aan een autobedrijf, tegen alle regels van het bestemmingsplan in.
De gang van zaken kreeg alle aandacht vanuit de raad. Onder meer Fethi Killi en ik stelden enkele jaren geleden vragen over het handhaven van het bestemmingsplan. Het beleid is dat ongewenste bedrijfsmatige activiteiten in Hoogland-West moeten worden geweerd. Er werd handhaving toegezegd, maar er is pas jaren later echt van handhaving sprake, pas nadat het college Smink heeft toegezegd dat rondom het manegegebouw een golfbaan mag worden aangelegd. Tegen dit laatste zijn al de nodige bezwaren ingediend, maar het college blijft er bij dat Smink moet worden gecompenseerd voor het beëindigen van een niet legale activiteit. Zo zijn de regels in onze stad.
Terecht dat de SP de kat weer de bel heeft aangebonden. Het duurde even, maar uiteindelijk zijn de 27 vragen die werden gesteld deze week beantwoord. Wie de antwoorden van het college leest, kan maar één conclusie trekken: de handhaving is met grote tegenzin uitgevoerd, er wordt veel energie gestoken in het tevredenstellen van de firma Smink en het algemeen belang, in casu bezwaren van de gewone burgers in onze stad, wordt slechts tandenknarsend gediend. Dit doet mij overigens denken aan de wijze waarop met de, door omwonenden bestreden, clandestiene hondenkennel bij Zielhorst is geopereerd. U raadt het al: eveneens op een locatie van de firma Smink.

Na jaren lange betrokkenheid bij het openbaar bestuur in onze stad, ontstaat bij mij langzamerhand het idee dat er op het stadhuis ambtenaren zitten die te nauwe relaties hebben met de firma Smink. De Bunschoterstraat, de hondenkennel, een onnodig dure afkoop van de baggerstort (kosten voor de stad: bijna 20 miljoen euro), het afwijzen door het college van gemeentelijke milieucontrole rondom de afvalberg van Smink, noem maar op: het is altijd Smink die aan het langste einde trekt, het is steeds het algemene belang (dus de Amersfoortse bevolking) die het gelag moet betalen. Kan hier nog sprake zijn van toeval?

Samenwerken en de macht van de raad

Dinsdag 2 december 2008

Vandaag werd de raad geïnformeerd over de pakketstudie Verder. Achter deze cryptische omschrijving schuilt een samenwerkingsverband van gemeentelijke, provinciale en rijksoverheden binnen onze provincie. Het doel van deze samenwerking is het oplossen van de verkeersproblemen, bijzonder die bij het autoverkeer. Wie wenst dat niet, kijkend naar de steeds verder groeiende files (in tijd en lengte) die ook rondom Amersfoort tot hoge economische schade leiden.

Dat er eindelijk iets gaat gebeuren, is alleen maar toe te juichen. Exclusief de maatregelen die de NS gaat nemen, wordt er de komende tien jaren zo’n 3,1 miljard euro aan het verkeer in onze provincie besteed. Amersfoort draagt daar 20 miljoen euro in bij, extra geld uiteraard, want de al eerder gelanceerde plannen vallen buiten dit bedrag. Van het Amersfoortse geld profiteert vooral de fietser.
Meest opvallende activiteiten uit de pakketstudie vormen de verbreding van de A1 en de A28, de reconstructie van het verkeersplein Hoevelaken en het oplossen van knelpunten, zoals aan de westkant van onze stad. Tijdens de discussie van vanavond vroegen enkele raadsleden wat er met de plannen aan de snelwegen gebeurt indien de gemeenteraad daarmee niet instemt. Onnozel, zou je bijna kunnen denken: de algemene regel binnen onze maatschappij is in het algemeen: wie betaalt, bepaalt!
Wethouder Luchtenveld sprak mooie woorden over gezamenlijk overleg en het vinden van een door iedereen afgezegende oplossing. Maar uiteindelijk werd toch duidelijk gemaakt: de keuze is aan de minister, niet aan de Amersfoortse gemeenteraad. Veel eerder is het zo dat de Amersfoortse raad waarschijnlijk tandenknarsend instemt met bepaalde maatregelen. Immers: we zingen als gemeente mee in het koor dat ‘Verder’ heet en dan moet je wel in de goede melodie blijven meezingen! Toch?

Verrassingen binnen het waterschap

Maandag 1 december 2008

De uitslag van de waterschapsverkiezingen is eindelijk bekend. Dat levert in elk geval drie opmerkingen op.
Opvallend is dat de PvdA, op de Vereniging Kleine Kernen Gelderland na, de kleinste fractie binnen het waterschap wordt.
Even opvallend is dat de Christen Unie en de SGP samen net iets meer stemmen hebben dan de nummer één bij de uitslagen. Bei beide constateringen moet natuurlijk worden opgemerkt dat de waterschapsverkiezingen zich niet tot Amersfoort beperkten, maar het gehele gebied Eem en Vallei omvat. En we leven nu eenmaal aan de rand van de Veluwe!
Verrassend is de overwinning van Water Natuurlijk. Deze partij is opgericht vanuit D66- en GL-kringen. Hadden deze partijen onder eigen vlag aan de waterschapsverkiezingen deelgenomen, dan had de uitslag er heel anders uitgezien en was het CDA als grootste fractie uit de bus gekomen.
En voor wie de uitslag ontgaan is, deze was als volgt: Water Natuurlijk: 26.221, CDA: 18.914, SGP: 14.180, CU: 12.110, Algemene Waterschapspartij: 11.836, VVD: 11.524, PvdA: 10.305, Vereniging Kleine kernen Gelderland: 3.182.