Problemen bij de verhuur van appartementen

Vrijdag 22 mei 2009

Met de verhuur van de appartementen in het winkelcentrum Vathorst gaat het niet zo goed. Dat is vreemd, want de verhuur van de appartementen in het project Foortse Torens, op nauwelijks meer dan honderd meter afstand, levert nauwelijks problemen op. Uitzondering zijn enkele penthouses met huren boven de 2.000 euro, maar dat is niet zo verbazingwekkend gezien de huidige markt. De woningen in Foortse Torens vallen binnen de gelijke prijscategorie als bij het winkelcentrum, met als grootste verschil dat ze iets luxer zijn uitgevoerd.
Van de 160 appartementen in het winkelcentrum zijn er nu zo’n dertig verhuurd. Volgens mij ligt het probleem vooral bij de prijs/kwaliteitsverhouding. En dus bij de verhuurder: de woningen in het winkelcentrum worden verhuurd door een commerciële partij. Die neemt blijkbaar veel ruimere winst- en risicomarges dan de Alliantie in de Foortse Torens.
En nog een probleem: marketingtechnisch zou er voor de woningen in het winkelcentrum best een of meer tandjes bijgezet kunnen worden. Op dat punt ontbreekt het, voor zover na te gaan, aan de nodige creativiteit. Die is juist in deze tijd van doorslaggevende betekenis.

Openheid over grondposities afgewezen

Donderdag 21 mei 2009

Het gemeentebestuur van Amersfoort zit krap bij kas. Slachtoffer hiervan is de gehele Amersfoortse bevolking, want het credo van dit moment luidt: tien miljoen euro of nog meer bezuinigen. Eigenlijk is dit hét moment om te zien of we als gemeente over min of meer verborgen potjes vervoegen, waarvan het geld in deze moeilijke tijd kan worden ingezet om de bezuinigingen te beperken.

Een van de potjes vormt naar mijn mening de strategische grondposities die de gemeente heeft ingenomen. Het gaat daarbij om grondaankopen her en der in de stad. Sommige zijn actief verworven met het oog op mogelijke plannen in de toekomst, andere zijn verworven omdat ze werden aangeboden en de gemeente bij de ontwikkeling van de stad het heft in eigen hand wil houden.
Waar de strategische grondposities zijn ingenomen, is mij niet duidelijk. Evenmin is mij duidelijk wat het strategische motief is geweest bij de aankopen. Nu we over bezuinigingen praten, zou ik graag wat meer over de strategische grondposities willen weten. Het gaat in het totaal om een bedrag van 52 miljoen euro, en dat zijn heel wat vierkante meters grond.

De bezuinigingsdiscussie is een goed moment om als raad eens te kijken of al die strategische posities wel zinvol zijn. Misschien is er veel grond bij die in het verleden met enige zin is verworven, maar waarvan de achterliggende gedachte al lang is achterhaald. Of misschien gaat het wel om grond voor plannen die bij de gemeenteraad nog nauwelijks bekend zijn en waarvan het nog maar de vraag is of het om plannen gaat die binnen de raad voldoende steun genieten.
Tijdens de discussie over de begroting, de zogenaamde kadernotadiscussie, heb ik een motie ingediend waarin aan het college wordt gevraagd inzicht te geven in de strategische grondposities: de plaats, de waarde en de achterliggende gedachte bij de verwerving. Uit een eerste reactie van het college op de moties mag ik opmaken dat het college er niets voor voelt om de raad het gevraagde inzicht te geven. Dat wordt dus interessant, aanstaande dinsdag.

Onduidelijke investeringsprogramma’s

Woensdag 20 mei 2009

De gemeente heeft talloze reservepotjes voor stedelijke investeringen. Er zijn zelfs plannen om enkele nieuwe potjes te creëren. Die reserves dragen namen als: RSV-1, RSV-2, RSV-3, RRI. Elk potje heeft zijn eigen voeding. Dat kan een vast afgesproken bedrag per jaar zijn, of winst uit grondexploitaties, of positieve uitkomsten binnen de gemeentebegroting. De projecten die in de verschillende programma’s staan, zijn zeer divers. Dat gaat om scholen, het Eemhuis, nieuwe verkeersverbindingen, de groen-blauwe structuur, sporthallen en zwembaden, gemeentelijke huisvesting en noem maar op.

Alles loopt door elkaar: geldstromen, projecten, planning bij de uitvoering. Uiteraard geldt hier: hoe meer verschillende potjes met uiteenlopende programma’s en financiële voeding, hoe moeilijker het voor de gemeenteraad wordt om in het investeringsprogramma te sturen en hoe groter de mogelijkheid voor ambtenaren en het college om een breed scala aan creativiteit te ontwikkelen.
Extra bijkomstigheid is dat over de voeding en uitvoering soms grote onduidelijkheid bestaat. Kan er wel of geen rekening worden gehouden met bijdrage van Rijk en provincie? Waarom zit een project in het ene programma en niet in het andere? Wat helemaal ontbreekt is het inzicht in de mogelijkheid om projecten in coproductie te ontwikkelen. Waarom moeten we alles zelf betalen – kunnen bijvoorbeeld sportvoorzieningen niet samen met private partijen worden ontwikkeld?

De discussie die de komende tijd wordt gevoerd over de begroting voor 2010 en volgende jaren is een moeilijke, geldstromen vallen droog en investeringsprogramma’s staan onder druk. Dat is, zo vinden we binnen de fractie van de Burgerpartij, een goed moment om alle investeringspotjes eens kritisch te bezien en een nieuw programma te maken. Eén investeringsprogramma waarin alle projecten zijn opgenomen en waarin duidelijk wordt aangegeven welke partijen kunnen meebetalen: Rijk, provincie, particulier initiatief.
Bijkomend voordeel is dat de raad bij één programma beter inzicht krijgt en meer mogelijkheden om te sturen. Maar ja, dat wordt bij het beleidsapparaat binnen het stadhuis niet zo op prijs gesteld. Stel je voor, een gemeenteraad die, gebaseerd op voldoende inzicht, zijn invloed wil vergroten. Het college wijst daarom een motie van de Burgerpartij, waarin om de stroomlijning van het nu nog verbrokkelde investeringsbeleid wordt gevraagd, van de hand. Uiteraard!

Niet vertragen maar plannen uitvoeren!

Dinsdag 19 mei 2009

De woningbouw in Vathorst heeft sterk te leiden onder de economische crisis. Dat houdt in dat de inkomsten die de gemeente uit de ontwikkeling van Vathorst geniet, over een langere periode moet worden uitgesmeerd. De nieuwe situatie levert extra risico’s op, maar daarvoor is al jaren geleden gewaarschuwd. Het college wees waarschuwende signalen steeds van de hand, weigerde inzicht te geven en verwees naar de eindafrekening, ergens in 2014.

Nu het wat tegenzit, is het college met het voorstel gekomen om de voorzieningen in Vathorst, voor zover die nog moeten worden uitgevoerd, te versoberen en later dan gepland uit te voeren. Uit de discussie die vandaag in de raad werd gevoerd, blijkt dat verschillende fracties het met de Burgerpartij eens zijn: je moet niet versoberen, want wat je bouwt dat bouw je voor zeker dertig jaar;. De – naar mag worden aangenomen – tijdelijke dip moet dan decennialang als last worden meegedragen.
De Burgerpartij gaat nog een stap verder. Je moet de realisatie van voorzieningen niet gaan faseren. Uiteraard, Zolang er in Laak 3 niet wordt gebouwd ga je er geen buurtcentrum neerzetten. Maar nu bijvoorbeeld in De Bron de woningproductie op gang begint te komen, moet je de bouw van scholen en jongerenvoorzieningen in dit gebied niet jarenlang uitstellen, integendeel.
Juist nu het bij de afzet van nieuwe woningen tegenzit, moet je potentiële kopers wat bieden. Niet alleen een aantrekkelijke woning, maar ook een wijk met alles er op en er aan. Veel potentiële kopers vallen onder de categorie ‘jonge gezinnen’. Die vragen zich af: is er wel een school in de buurt, waar de winkels liggen, hoe het staat het met sportvoorzieningen (bijvoorbeeld: een zwembad), en of er genoeg is te doen voor de oudere jeugd. Kort en goed: wanneer het gemeentebestuur ernst wil maken bij het streven om de nieuwbouwproductie op peil te houden, zal het moeten voorinvesteren en potentiële kopers een aantrekkelijk voorzieningenpakket moeten voorhouden. Bezuinigen op dit punt getuigt van een verkeerde kruideniersmentaliteit en gebrek aan visie.

Wat is de toekomst van het waterwingebied?

Maandag 18 mei 2009

Het waterwingebied tussen Liendert en Rustenburg is een prachtig natuurgebied. Maar op een aantal plekken is sprake van achterstallig onderhoud en moet worden geïnvesteerd in aanpassingen van het park. Dat is vooral van belang omdat het verbeteren van de kwaliteit van het waterwingebied een belangrijk onderdeel is van de stadsvernieuwingsplannen die met name voor Liendert op het programma staan.

Voor de herontwikkeling van het waterwingebied had het college vorig jaar een bedrag van drie miljoen euro gereserveerd. Een opsteker voor de bewoners in de omgeving en vooral voor de bewonersstichting die zich de afgelopen jaren voor het gebied heeft ingezet. Maar in de begroting voor 2010 is ineens een bedrag van 1,75 miljoen euro van het toegezegde bedrag afgesnoept. Dat geld wordt doorgeschoven naar een aantal andere zaken die samenhangen met de stadsvernieuwing.
Op zich is het schuiven met geld in een tijd van bezuinigingen best te verdedigen. Waaraan het in dit geval echter aan ontbreekt, is aan informatie over het moment waarop de onttrokken 1,75 miljoen euro wél beschikbaar komt. Want dat er win het waterwingebied iets moet gebeuren, daarover hoeft geen discussie te worden gevoerd. Zoals het er nu uitziet, kan het best zo zijn dat het toegezegde geld dat nu ineens een andere bestemming krijgt, voorgoed is verloren voor de noodzakelijke herontwikkeling van het waterwingebied. En dat moet je niet willen. Reden voor de Burgerpartij om, door middel van een motie bij de kadernotadiscussie, het college te vragen hoe het er met de toekomst van het waterwingebied en de financiering van de plannen voor de tijd na 2010 uitziet.