Een laffe verkiezingscampagne

De dag is laatste dag van een uitgebreid bezoek aan Berlijn, waarbij niet alleen de laatste ontwikkelingen in de stad werden bewonderd en enkele interessante exposities werden bezocht, maar waarbij vooral veel tijd werd besteed aan het ontmoeten van vrienden en bekenden in deze stad waar ik vele jaren actief aanwezig ben geweest.
Een van de dingen die mij het meeste opvielen, was de verkiezingscampagne voor de Bundestag. Eind september vinden de verkiezingen voor het Duitse parlement plaats, alle aanleiding dus voor een pittige campagne. Niet dus. Iedereen die ik sprak uitte zijn verbazing over het uitblijven van elke vorm van verkiezingsspektakel. Aan de SPD en de oppositie ligt het niet; het is mevrouw Merkel, de Bundeskanzler, die weigert om de discussie aan te gaan. Uit de peilingen blijkt dat zij straatlengten voorligt op haar SPD-concurrent. Haar opvatting is schijnbaar: als ik mij niet verroer kan er ook niets fout gaan. En aan die opvatting houdt zij zich met uiterste consequentie.

Verschillende van mijn kennissen zijn het met mij eens: de politieke immobiliteit van Merkel ongetwijfeld te is verklaren vanuit haar afkomst. Als voormalig DDR-burger is zij een regering gewend die niet uitblonk in democratische verantwoording. Verkiezingen in de DDR waren voorspelbaar, politieke discussie was niet nodig en gewenst. Merkel doet het niet anders.
Dat Merkel een product van haar verleden is, is haar natuurlijk niet kwalijk te nemen. De schuld ligt meer bij haar partij, de CDU. Die had het moeten weten: Merkel was lid van de FDJ, als domineesdochter heeft zij een goede studie kunnen volgen, wat er op duidt dat zij geheel systeemcomform heeft geleefd.Haar Rondetafelactiviteiten na de val van de muur en de weg naar de CDU waren opportunistische stappen van een vrouw die binnen het DDR-systeem had geleerd hoe de paarden lopen en schijnbaar geen moeite heeft gehad zich hierbij aan te passen. Dat zij nu in de Bondsrepubliek campagne voert zoals zij dat in de DDR gewend was, mag eigenlijk niemand verbazen.