Opnieuw word de raad in het ongewisse gelaten

Donderdag 28 januari 2010

Wordt de raad opnieuw een rad voor ogen gedraaid? Mijn antwoord is: ja! Onderwerp, de zich steeds maar verder voortslepende lijdensweg rondom het Eemplein.

Op 23 september van het vorige jaar zag het er zo mooi uit: de gemeente en Multi presenteerde en gewijzigd voorstel voor de ontwikkeling van het Eemplein. Indien de raad hiermee instemde, kon Multi haar onderhandelingen met exploitanten en beleggers afronden en zou half januari bekend zijn of Multi definitief bereid zou zijn om te investeren. De raad ging onder tandgeknars akkoord, immers, er was nogal het een en ander gewijzigd ten opzichte van de Ontwikkeling- en Realisatie Overeenkomst die in 2006 met Multi was afgesloten, en niet op alle punten ten goede.

Half januari van dit jaar lag er echter nog steeds niets op tafel. Met een simpel e-mailtje deelde het college aan de raadsleden mee dat er een positief gesprek had plaatsgevonden en er vooruitgang was geboekt. Multi had met een rij van exploitanten overeenstemming bereikt, maar voor de definitieve afronding over contracten met investeerders was nog even tijd nodig. Tot eind januari, schreef het college, waarna het college begin februari samen met Multi de plannen voor het Eemplein zou presenteren.

Met het oog daarop werd voor dinsdag a.s., 2 februari een informatieve bijeenkomst voor de raad aangekondigd. Deze bijenkomst werd in de raadsbundel voor 2 februari opgenomen. Maar in de gisterenavond ontvangen bundel was het onderwerp ‘informatie Eemplein’ overdrukt met ‘ingetrokken’. Waarom het is ingetrokken en wat voor invloed dit heeft op het verdere verloop is niet nader toegelicht, zelfs niet met een simpel e-mailtje aan de raadsleden.

Het onderwerp Eemplein staat nog wel op de agenda voor De Ronde van 9 februari. Dit is ook de laatste mogelijkheid om het onderwerp tijdens de laatste raadsvergadering van 16 februari op de agenda te krijgen. Waarbij overigens kan worden opgemerkt dat het onderwerp Eemplein op verzoek van de raad ook nog tijdens een extra bijeen te roepen vergadering op 2 maart aan de orde kan komen. Ik weet bijna zeker dat een aantal fracties hiertoe bereid is, mocht het college tot dat moment nog steeds geen waterdichte overeenkomst, met duidelijke realiseringsdata en handtekeningen van investeerders en exploitanten,  hebben gepresenteerd.

Overigens heeft de BPA op 15 januari, na het zoveelste uitstel, in een persbericht al gemeld dat zij elk vertrouwen in het tijdig slagen van de plannen van Multi heeft verloren. Het college werd opgeroepen zo spoedig mogelijk een alternatief proces te ontwikkelingen om tot realiseren van de plannen voor het Eemplein te komen. Wat er nu is gebeurd, bevestigt de opvatting van de BPA dat de raad telkens weer op het verkeerde been wordt gezet.

 Mosche tegen Joine: ‘De mensen noemen Salomon een wijze man omdat hij de ware moeder van een kind heeft gevonden. Nou, zo’n kunststuk was dat niet. De vader van het kind te vinden, dat was pas echte wijsheid geweest!’

Visie Westrand: college schuift hete aardappel door

Woensdag 27 januari 2010

In het collegeprogramma 2006-2010 was opgenomen dat binnen twee jaar een integrale visie voor de Westkant van de stad wordt gemaakt. Achter dit voornemen schuilt een heikel punt: de Westtangent. Dat dit een moeilijke bevalling moest worden, was voorgeprogrammeerd. We hebben in Amersfoort een regenboogcollege, variërend van VVD tot Groen Links. Een dergelijke collegesamenstelling levert a-priori een bestuur op dat moeilijke beslissingen voor zich uitschuift en vooral uitblinkt in het beheren van het al aanwezige.

Het moet voor het college niet moeilijk zijn geweest om in 2008 te besluiten de beloofde visie twee jaar uit te stellen. De aanleiding hiertoe vormde de interregionale pakketstudie die in 2009 onder de naam ‘Verder’ werd gepresenteerd. Het college had natuurlijk in 2008 ook kunnen besluiten om haast te maken met de visieontwikkeling om daardoor met een stevig onderbouwd standpunt aan de discussie over de pakketstudie te kunnen deelnemen. Maar dan had het college over zijn eigen schaduw moeten heenstappen, en dat was iets te veel gevraagd.

Nu het plan Verder er ligt, kan het college niet meer anders dan met een visie over de brug te komen. Sterker nog, het college kan zich nu verschuilen achter de onontkoombaarheid. Immers, in de pakketstudie Verder is tachtig miljoen euro gereserveerd voor de verkeersontsluiting aan de westkant van de stad. Nietsdoen brengt het gevaar met zich mee dat de provincie het initiatief neemt. Ik durf de stelling te poneren dat, wanneer het huidige college nog eens vier jaar de tijd krijgt, nietsdoen het wapen wordt om zelf geen besluit te nemen en het probleem maar – onder gespeeld protest – door de provincie te laten oplossen.

Maar nu ligt er dus een visie. Of eigenlijk niet: er wordt een aantal mogelijke ontwikkelingsrichtingen opgesomd en de raad moet het maar zeggen. Op zichzelf gezien is deze uitnodiging aan de raad natuurlijk een mooi gebaar, maar niet helemaal passend in de cultuur van het college. Maar laten we het positief bekijken: de raad heeft het dit keer echt voor het zeggen.

Dat lijkt dus mooi, maar toch moet je constateren dat het college huiswerk heeft laten liggen en de hete aardappel wat al te gemakkelijk over de schutting gooit. Het college schetst namelijk wel enkele ontwikkelingsmogelijkheden maar elke vorm van onderbouwing voor elk van de mogelijkheden ontbreekt. Er is een kleurrijk boekje gepresenteerd met de titel: ‘Amersfoort-West, een aanzet tot discussie’. Daarvoor is een duur extern bureau aangetrokken dat, behalve prachtige foto’s van het gebied, een aantal feiten op een rij heeft gezet die we zelf ook wel hadden kunnen bedenken. Daarnaast is in een notitie van het college een aantal cijfers genoemd over de ontwikkeling van het aantal auto’s op het bestaande tracé via de Daam Fockemalaan, zonder enige vorm van onderbouwing.

De raad moet, naar het zich laat aanzien, op 16 februari een uitspraak doen. Ze moet, zonder over onderbouwende informatie te beschikken, een keuze maken: welke van de ontwikkelingsvisies en verkeersoplossingen moet nader worden onderzocht. Dat moet leiden tot een studie die aan het einde van dit jaar gereed moet zijn. In de eerste helft van 2011 zou de raad dan een besluit kunnen nemen. De Zwarte Piet ligt dus bij een volgende college. Facit: het huidige college heeft een belangrijk punt uit het collegeprogramma aan zich voorbij laten gaan.

 Logica is een onderwerp voor plebejers. De waardigen en machtigen in onze samenleving doen het meestal zonder.

Een goed besluit: Vathorst-West in de ijskast

Dinsdag 26 januari 2010

Een bijzondere dag. De afgelopen jaren heb ik steeds grote kanttekeningen gezet bij de plannen voor Vathorst-West. Het feit dat met bouwplannen voor Vathorst-West een afkoopregeling met de firma Smink moest worden afgedekt, heb ik steeds bekritiseerd. Zo’n veertien miljoen extra, naast de grondkosten, uit een grondexploitatie van maximaal 3.000 woningen halen is een utopie. Dat de meerderheid van de gemeenteraad vanavond de plannen voor Vathorst-West in de ijskast heeft geplaatst, deed mij dus veel genoegen.

Ik ga mijn argumenten niet allemaal nogmaals herhalen. Hooguit dit: de risicoparagraaf maakte duidelijk dat de kans op een tekort van zo’n 15 tot 20 miljoen euro te groot was. En deze cijfers zijn dan nog exclusief het berekende tekort op de afgelopen maanden gepresenteerde plannen, waarvan het college hoopt dat die nog zijn weg te werken. Een ander voordeel van het uit- of afstellen van de plannen behelst het feit dat een moeizame discussie over de wijze waarop Vathorst-West ontwikkeld moet worden, met of zonder partners, overbodig is geworden.

Natuurlijk moet je voor een gebied waar de gemeente al veel geld heeft ingestoken, onderzoeken hoe een deel van dat geld kan worden terugverdiend. De sleutel ligt naar mijn mening bij de ruim twintig hectare grond op de oorspronkelijke plek voor de baggerputten, die nu in gemeentelijk eigendom zijn. Op deze strook eigen grond kunnen circa 700 woningen worden gebouwd. Bij dat aantal is geen dure ontsluitingsweg van 7,5 miljoen euro naar de Bunschoterstraat noodzakelijk en hoeft er ook geen dienstencentrum te worden gebouwd. Het wijkje kan worden aangesloten op de boulevard van Vathorst en voor de voorzieningen kunnen de bewoners terecht bij het voorzieningencluster dat op de plek wordt gevestigd waar nu nog C2000 staat. Op deze wijze kan toch nog een relevant deel van de gemaakte kosten worden terugverdiend.

Een probleem is wel dat alles wat in Vathorst-West wordt gebouwd, onder de heersende windrichting achter de vuilstort van Smink ligt. Dat maakt het ontwikkelen en verkopen van woningen met een aantrekkelijke opbrengst in dit gebied extra moeilijk. Maar dat geldt ook bij de bouw van 3.000 woningen, alleen al hierdoor is er sprake van een pittige risicofactor.

De avond was dus verrassend. Kijkend in mijn aantekeningen van de eerste helft van de discussie, op 24 november, kan ik slechts vaststellen dat de meeste coalitiepartijen in de tussenliggende tijd tot nader inzicht zijn gekomen. Dat is mooi en verstandig, en gezien de naderende verkiezingen voor deze partijen zelfs noodzakelijk. Jouw Amersfoort was het 24 november al met mij eens, de SP had toen grote bezwaren omdat er te weinig sociale woningbouw in het plan zat. Dat laatste vonden Groen Links en de PvdA toen ook al, maar ze verbonden er op dat moment nog geen vergaande conclusies aan.

 Mosche verblijft voor zijn werk enige tijd buitenshuis. Na enige tijd schrijft hij zijn vrouw: ‘Lieve Riwke, wees zo lief en stuur me jouw pantoffels. Natuurlijk bedoel ik de mijne en bedoel ik niet jouw pantoffels. Maar wanneer je  leest “mijn pantoffels”, dan denk je waarschijnlijk dat ik jouw pantoffels bedoel. Maar wanneer ik schrijf: stuur mij jouw pantoffels, dan lees je “jouw pantoffels” en begrijp je terecht dat ik bedoel “mijn pantoffels” en stuur je ook mijn pantoffels. Stuur mij dus alsjeblieft jouw pantoffels!’

Drogredeneringen college rond nieuwe bushalte

Maandag 25 januari 2010

Ik blijf er bij: rotonde 8 is een van de belangrijkste rotondes in de Vathorster boulevard. De rotonde ontsluit het winkelcentrum, ligt voor de ingang van de bibliotheek en de Scholen in de Kunst en ontsluit het Blokzijlplantsoen waar in de loop van dit jaar het ouderensteunpunt voor Vathorst wordt geopend. De rotonde is ook de toegang tot het dichtstbevolkste deel van Vathorst: De Foortse Torens.

Maar juist bij deze rotonde bevinden zich geen bushaltes. Niet omdat binnen enkele honderden meters afstand een rotonde ligt waar wel haltes zijn, zoals op sommige andere plekken in dit stadsdeel. Rotonde 7 ligt op zo’n 500 meter afstand, de bushalte bij het station vergt ook nog een extra voetweg van bijna 400 meter. Dus vroeg ik in december aan het college waarom bij rotonde 8 geen bushaltes kunnen worden aangelegd. Het antwoord was – zoals meestal – weer defensief. Er is geen plaats voor bushaltes en een extra stop van de bus kost te veel tijd.

Om met dat laatste te beginnen: natuurlijk is elke busreiziger van en naar Vathorst er mee gediend dat de bussen zo snel mogelijk, waar mogelijk met voorrang, van het Centraal Station naar de Vathorster boulevard rijden. Maar indien vervolgens langs die boulevard het aantal halten wordt beperkt en het college zich zelfs niet houdt aan de 400-meternorm, zoals het toegeeft, dan is het het paard achter de wagen spannen. Wat heb je aan een snelle bus, wanneer je eerst meer dan een halve kilometer moet lopen om en halte te bereiken. De rijtijdwinst wordt dan teniet gedaan door een te lange voetweg naar de haltes, zodat je pro saldo toch beter de auto kunt nemen.

En het college deelt mee dat er bij rotonde 8 te weinig plaats is voor haltes. Die zouden daarom op punten moeten worden aangelegd waar een verkeersonveilige situatie ontstaat. Voor de ingang van de bibliotheek – een van de logische plaatsen – is geen ruimte want daar zijn enkele parkeerplaatsen gepland, aldus het college. De beantwoording was zo banaal dat ik een reactie aan het college heb gezonden. In de reactiebrief schreef ik onder meer:

‘Uw omschrijving van de moeilijkheden bij het aanleggen van halteplaatsen rondom rotonde 8 ontpopt zich als een zoektocht naar problemen die er eigenlijk niet zijn. Voor een halteplaats vanuit noordelijke richting kan de aanleg op gelijke wijze plaatsvinden als bij de overige rotonden. Voor een halte vanaf het station merkt u op dat dit moeilijk is omdat er parkeerplaatsen zijn gepland. Dit is een belachelijke opmerkingen omdat op enkele tientallen meters afstand van deze plek het royale parkeerterrein van het winkelcentrum ligt.’ (……)

‘Uw redenering maakt in elk geval duidelijk dat u de situatie ter plaatse niet kent. Het niet realiseren van enkele parkeerplaatsen waarvoor een alternatief ruimschoots voorhanden is, biedt voldoende mogelijkheden voor de aanleg van een bushalte.’

Gevaarlijker dan een verkeerde theorie is een goede theorie in verkeerde handen.

CDA-voorstel: een beetje dom!

22 januari 2010

Onlangs ontvingen alle raadsleden een notitie van mevrouw Loukachova, bewoonster van Vathorst. Zij stelde voor om de verkeersoverlast op de Vathorster boulevards tijdens de ochtendspits te bestrijden door op de Verbindingsweg, de weg tussen de afrit op de A28 en de boulevard bij Stater, doseerlichten te plaatsen. Door het verkeer vanaf de A28 lang op te houden, zou er op de Verbindingsweg een lange file moeten ontstaan waardoor het voor auto’s vanaf de A28 onaantrekkelijk wordt om Vathorst in te rijden. ‘Een kwartier gemiddelde wachttijd zal velen ontmoedigen,’ schrijft zij.

Mevrouw Pongers, kandidaat voor de CDA-fractie heeft dit voorstel overgenomen, haar fractievoorzitter viel haar donderdagavond bij. Beiden getuigde daarmee over weinig historische besef te beschikken. Ook blijken zij onvoldoende te hebben nagedacht over een aantal consequenties. Eigenlijk een dom voorstel van de CDA-raadsleden. Mevrouw Loukachova valt op dit punt niets te verwijten, maar van (kandidaat)raadsleden mag je enig historisch inzicht verwachten. Dus: een klein historisch overzicht.

In 1998 werd het bestemmingsplan Vathorst behandeld. De SGLA diende een aantal bezwaarschriften in en ging daarbij door tot aan de Raad van State. De SGLA kreeg in elk geval op een punt gelijk: het gemeentebestuur had onvoldoende maatregelen genomen voor een goede auto-ontsluiting van het nieuwe stadsdeel. Het bestemmingsplan werd geschorst, uiteindelijk voor een jaar. In die tijd werd er koortsachtig overleg gevoerd tussen zes betrokken overheden, resulterend in een gezamenlijke verkeersovereenkomst. Dat was voor de Raad van State aanleiding om de schorsing te beëindigen. Een van de kernpunten in de overeenkomst was de ontsluiting van Vathorst via een nieuwe afrit op de A28, de aansluiting waarover het bij het CDA-voorstel gaat.

Indien het voorstel van het CDA zou worden overgenomen, wordt in feite Vathorst een deel van de dag op kunstmatige wijze vanaf de A28 afgesloten. Elke ondernemer in Vathorst die zich daardoor benadeeld voelt, kan met een beroep op de uitspraak van de Raad van State de kunstmatige verkeersbehindering aanvechten, en dat met succes.

Is het alleen het sluipverkeer dat de problemen op de boulevards veroorzaakt? Ten dele, ja. Maar mensen die al iets langer in Vathorst-Laak wonen, weten te vertellen dat al voor de opening van de nieuwe aansluiting het verkeer op de boulevard in de ochtendspits hopeloos vast begon te lopen, een proces dat toenam naarmate Vathorst meer bewoners telde. Het gaat bij de problemen dus niet alleen om sluipverkeer maar ook om mensen die in de bedrijfsgebieden van dit nieuwe stadsdeel werken. Hoe zal bijvoorbeeld de directie van Strater, naast de Verbindingsweg maar bereikbaar vanaf de boulevard, er over denken als haar bedrijf een deel van de ochtend voor personeel en zakenrelaties op kunstmatige wijze ernstig wordt belemmerd?

En als we over Strater praten, dan maar meteen ook over het nu nog lege kantorengebied Podium. De bereikbaarheid van dit gebied, met name via de Verbindingsweg vanaf de A28, is een van de marketingitems bij de presentatie van dit gebied. Ik ben benieuwd hoe de wethouder Economische Zaken, toevallig uit de CDA-stal, zal reageren op het weinig doordachte idee van zijn fractiegenoten. Hij zal ongetwijfeld zeggen: ‘Een beetje dom!’

 Oenmans staat op de vijfmeterplank. ‘Zal ik springen, ach, zal ik springen’, vraagt hij zich enigszins angstig af. ‘Spring toch,’ roept de blonde secretaresse van professor Prikkel vanuit een ligstoel aan de rand van het bad. En Oenmans springt. Gelijktijdig merkt hij dat er geen water in het bassin aanwezig is. ‘Wees blij,’ roept de blonde badnimf hem na, ‘Je kunt in elk geval niet verdrinken!’

Geslaagd politiek debat

Donderdag 21 januari 2010

Deze avond vond het door de SGLA georganiseerde debat plaats dat in het teken stond van de ruimtelijke ontwikkeling van onze stad. Een levendig debat, goed geleid en tegenover een decor van een overvolle zaal. Geslaagd dus. Uiteraard, het publiek bestond uit mensen die waarschijnlijk allemaal gaan stemmen en ook al weten op wie. Maar de media waren ruimschoots aanwezig, zodat een breder publiek van de avond kennis kan nemen.

Een steeds weer opvallende punt: de collegepartijen presenteren tijdens hun de campagne soms frisse voornemens die ook in hun programma’s staan beschreven, maar vaak op een wat voorwaardelijke wijze. De vraag die je je dan stelt is: maar jullie zaten toch al vier jaar in het college, waarom hebben jullie al niet eerder iets met deze prachtige ideeën gedaan!

Het grootste deel van het publiek vertegenwoordigde de oppositionele kant van onze maatschappij. Niet vreemd, want de SGLA vertegenwoordigt tientallen groepen die op de een of andere wijze actie tegen gemeentelijke plannen hebben gevoerd, meestal ondersteund door houtsnijdende alternatieven. Eigenlijk was de VVD de enige partij die de aanwezigen niet naar de mond sprak. Opvallend is tijdens zo’n avond Groen Links, dat zich probeert te ontpoppen als een vooruitstrevende, alternatieve beweging. Maar de afgelopen vier jaar heeft deze partij braaf het collegebeleid gesteund, tegen veel beweging vanuit de stad in. Als vertegenwoordiger van de BPA (en als oud-bestuurslid van de SGLA) voelde ik mij geheel thuis tijdens deze avond!

Enkele impressies. Over de Westtangent merkte de VVD op dat deze er al lang had moeten zijn, de Christen Unie was genuanceerd maar wil wel een tunnel in plaats van de huidige spoorwegovergang, de PvdA is tegen maar is wel voor een tunnel, het CDA merkte op dat het vooral voor het oplossen van een lokaal verkeersprobleem moet gaan en D66 vindt dat er in elk geval iets moet gebeuren. De discussie vond plaats in twee ronden, zodat de mening van andere partijen nog even in het verborge bleef – daar horen we dinsdag meer over.

Bij het onderwerp Vathorst-West benadrukte de PvdA (consequent) dat er gebouwd moet worden voor onze kinderen. Daarmee houdt je een vliegwiel in beweging en moet je, zeker in een jeugdige stad, nog vele decennia blijven bouwen, waar dan ook. De Christen Unie viel de PvdA bij. D66 wees op het feit dat het nog wel een tijdje duurt voor in Vathorst-West gebouwd gaat worden. Veel enthousiasme klonk er niet, maar D66 wees wel op de gigantisch tekort dat nu al op deze bouwlocatie rust. Ook dit onderwerp wordt komende dinsdag in De Ronde besproken.

En wat de BPA betreft: de Daam Fockemalaan moet bevrijd worden van het toenemende doorgaande verkeer op deze weg en Vathorst-West moeten we vergeten of beperken tot hooguit zo’n 750 woningen op door Amersfoort verworven gebied.

Wanneer een vogel op je hemd poept, erger je niet maar wees blij dat koeien niet kunnen vliegen.

Los zand onder collegeplannen

Woensdag 20 januari 2010

Donderdagavond vindt het door de SGLA georganiseerde verkiezingsdebat plaats. De onderwerpen die aan de orde zijn, zijn te voorspellen: Beekdal, Vathorst-West en –Noord, Eemplein, Westtangent en dergelijke. Plannen die door B en W zijn gepresenteerd en die – sommige al tijden lang – veel discussie teweeg hebben gebracht.

Los van de vraag hoe alle plannen van het college moeten worden uitgevoerd, staat ook een andere vraag op de lessenaar: moet of kan je alle plannen eigenlijk wel uitvoeren. Bij het Beekdal wil de gemeente zo’n 700 woningen bouwen om de grondexploitatie van dit gebied rond te krijgen. Vathorst-West moet worden gebouwd omdat de gemeente Smink heeft gefêteerd met een bedrag van 14 miljoen euro. Het Eemplein omvat een groot aantal woningen die essentieel zijn om dit project te kunnen financieren.

Zo’n 700 appartementen in het Beekdal: vergeet het maar. In onze stad is de markt voor koopappartementen zeer beperkt. Dat was de afgelopen twintig jaren zo, dat zal de komende twintig jaren niet veel anders zijn. Zo’n honderd koopappartementen per jaar gaat nog, maar dan moeten er niet gelijktijdig elders soortgelijke plannen worden ontwikkeld. Let wel: we praten voor het Beekdal om woningen die, ten behoeve van de grondexploitatie, ook geld moeten opbrengen – niet om appartementen in de goedkope sector. Het realiseren van de geplande woningen n het Beekdal is een proces van jaren en jaren. En al die tijd tikt de rentemeter.

Iets soortgelijks kan gezegd worden van de woningen aan het Eemplein. Het is niet voor niets dat de ontwikkelaar al om fasering van de woningbouwplannen heeft gevraagd. Multi moet maar eens bij Heijmans te rade gaan, die vijf jaar geleden aan de Grote Koppel koopappartementen probeerde te slijten. Omzetten in dure huur bleek de enige mogelijkheid te zijn. De appartementen aan het Eemplein liggen natuurlijk gunstig, in een nieuw winkelgebied en vlak bij de binnenstad. Daar staat tegenover dat je een appartement aan het Eemplein niet moet kopen voor de rust. En dat is een argument dat voor de beter gesitueerde oudere, een belangrijke doelgroep voor duurdere appartementen, een rol speelt.

Vathorst-West is een verhaal apart. In een gebied dat dichter moet worden verkaveld dan Vathorst-Velden, moeten woningen worden gebouwd in een prijsklasse die de afkoopsom van Smink afdekt. Geen goedkope woningen dus, en dat in een gebied achter een vuilstortlocatie en met een heersende wind die de afvalberg regelmatig onaangenaam bemerkbaar maakt.

En al deze woningplannen moeten worden gerealiseerd in een markt die het de komende jaren extra zwaar gaat krijgen. Er mag van worden uitgegaan dat de regering, in het kader van het terugdringen van de huizenhoge staatsschuld, de kosten van de hypotheekfaciliteiten (nu zo’n elf miljard euro) gaat terugdringen. Elk miljard euro dat op de fiscalisering van de hypotheekschild wordt bespaard, moet uit de portemonnee van de woningeigenaren komen. Dat zal zijn gevolgen hebben voor de prijsvorming of de verkooptijd, of voor beiden.

Conclusie: ons gemeentebestuur ontwikkelt projecten en rekent zich rijk op een wijze die steeds minder verantwoord is. De tijd dat elke grondexploitatie geld oplevert, is voorbij. Dat zal zijn repercussies hebben voor de ambities van ons gemeentebestuur.

 Moische: ‘Heb je er al eens over nagedacht waarvan de thee zoet wordt: van de suiker of van het omroeren?’ Jankel: ‘Natuurlijk, van de suiker!’’O. En heb je wel eens thee gedronken die niet was omgeroerd. Was die thee zoet?’ ‘Nou ja, misschien heb je gelijk. Maar waarom dan de suiker in de thee, als het toch alleen op het omroeren aankomt.’ ‘Om te weten hoe lang je moet roeren, natuurlijk!’

Beweoners slachtoffer van valse belofte

Dinsdag 19 januari 2010

‘Bewoners weigeren woning te beveiligen tegen inbraak’ Aldus een boterlettergrote kop op de eerste pagina van de Amersfoortse Courant van vandaag. Toen ik dat las, moest ik aan een gesprekje denken dat ik niet zo lang geleden voerde met een buurvrouw uit mijn woontoren – bij de brievenbussen, want dat is een ontmoetingspunt bij uitstek.

Toen mijn buurvrouw, anderhalf jaar geleden, naar haar nieuwe woning in De Bascule verhuisde (gelijk met mij), ging zij er van uit dat onze woningen waren voorzien van een politiekeurmerk. Dat is immers datgene wat de gemeente uitdraagt: alle woningen in Vathorst zijn voorzien van een politiekeurmerk. Keurig op tijd gaf zij haar verhuizing door aan de verzekeraar van haar inboedel. Die vroeg per ommegaande om een certificaat waaruit zou blijken dat haar woning van een politiekeurmerk is voorzien.

Geen vreemd verzoek. Mijn buurvrouw beschikt over een meer dan gemiddelde collectie kunst en profiteerde op haar vorige adres van een premiekorting als gevolg van de aanwezigheid van een politiekeurmerk. Dus verzocht zij haar verhuurder, De Alliantie, om een kopie van het gevraagde certificaat. Het antwoord van De Alliantie: dat hebben wij nog niet, het duurt nog en jaar voordat het politiekeurmerk voor de woningen in De Bascule wordt verleend.

Dat was jammer. De premiekorting verviel daardoor. Maar wat erger was: ze kreeg een clausule in een aangepast polisblad. Omdat er geen politiekeurmerk aanwezig was, werd haar kunstverzameling wel tegen brand, maar niet tegen diefstal verzekerd!

Zo’n maandje geleden, het jaar waarover de Alliantie sprak was ruimschoots voorbij, schreef zij maar eens een briefje aan haar huisbaas. Het antwoord kwam vrij snel, dat was in elk geval positief. Maar de inhoud van het antwoord was dat minder. Het politiekeurmerk zou pas in de loop van 2010 worden verstrekt.

Dat was voor haar aanleiding om maar eens met de Alliantie te bellen. Ten slotte zat ze met een ongunstige verzekeringsdekking en moet ze ook nog meer premie betalen. De medewerker van de Alliantie vertelde haar dat Latei, de ontwikkelaar van het wooncomplex, bij oplevering een initiatief voor het verkrijgen van een politiekeurmerk achterwege had gelaten. Daardoor kon een aanvraag voor het keurmerk pas twee jaar na oplevering plaatsvinden. Mijn buurvrouw heeft Latei maar eens gebeld om te vragen waarom deze ontwikkelaar geen keurmerk heeft aangevraagd. Het antwoord staat uit.

Ik heb het haar maar niet gezegd, maar ik vermoed dat ze het slachtoffer is van verkeerde zuinigheid bij Latei en De Alliantie. Eind 2010 worden de laatste woningen van het project Foortse Torens opgeleverd. Waarschijnlijk is het voor De Alliantie goedkoper een certificaat aan te vragen nadat alle woningen zijn opgeleverd, dan dit per toren te doen. Als dat zo is, zijn er twee opmerkingen te maken. De Alliantie communiceert slecht op dit punt en de bewoners zijn de dupe van verkeerde zuinigheid. Maar misschien heb ik wel ongelijk.

In elk geval, terugkomend op het krantenartikel: aan de bewoners ligt het in dit geval niet: het is de verhuurder die slordig is bij het afronden van het beveiligingsproces.

 Ik ben een optimist. Naar mijn mening is de situatie nooit zo slecht dat men de waarheid moet verzwijgen.

Verkeersproblemen Vathorst: BPA en VVD willen actie

Maandag 18 januari 2010

Over de verkeersproblemen in Vathorst is de afgelopen maanden al heel wat opgemerkt. Vathorst Nu besteedde afgelopen week ruimschoots aandacht aan de bemoeienissen die BPA, VVD en D66 intussen met de verkeersproblemen in Vathorst hebben. Zelf heb ik op 29 december schriftelijke vragen over dit onderwerp gesteld die binnenkort moeten worden beantwoord. Het was overigens niet de eerste keer dat ik het college op het verkeersprobleem attent maakte, maar tot nog toe heeft het college mijn opmerkingen steeds weggewuifd. Intussen kan het college, lijkt mij, niet meer om de problemen heen.

Constateren is prima, uitspraken in de media zijn mooi, maar er zal toch meer moeten gebeuren. Dat was voor Manfred Vogels, de lijsttrekker van de VVD, en voor mij aanleiding om een initiatiefvoorstel in te dienen. In dit initiatiefvoorstel wordt het college opgedragen om met oplossingen te komen voor de verkeersproblemen. Uiteraard is een structurele oplossing nodig, maar in het initiatiefvoorstel wordt ook gevraagd om maatregelen voor de korte termijn te nemen. Die zouden kunnen bestaan uit het openstellen van de busbanen tijdens spitstijden voor gewoon verkeer, afsluiten of eenrichtingsverkeer op de Brenninkmeijerlaan of andere maatregelen die uit de koker van het college kunnen ontspringen.

Waarom zo een haast? De problemen in Vathorst zijn nu al groot. En dit nieuwe stadsdeel is een gebied dat in ontwikkeling is. Bijna dagelijks vestigen zich nieuwe inwoners en op korte termijn is ook de start van een aantal nieuwe bedrijfsgebouwen te verwachten. De bestaande problemen kunnen dus alleen maar toenemen, dus er is snelle actie noodzakelijk.

Het initiatiefvoorstel moet er toe leiden dat het college een onderzoek start, waarvan de resultaten naar de mening van Manfred Vogels en mij in elk geval in het komende voorjaar bekend moeten zijn. Dan kan de raad de noodzakelijke besluiten nemen zodat het probleem zo spoedig mogelijk kan worden aangepakt. Overigens, het college zou de suggesties die in het initiatiefvoorstel zijn genoemd al veel eerder kunnen uitvoeren. Het zou in elk geval van bestuurlijke besluitvaardigheid getuigen.

 Verklarende economie. Jossel: ‘Ik begrijp het niet, de post verkoopt 44-centpostzegels voor precies 44 cent. Waarin zit de verdienste, waarvan leeft de post?’ Hersch: ‘Dat is wel uit te leggen. Een brief van 44 cent heeft een bepaald maximumgewicht. Maar de meeste brieven zijn lichter. Dus, in het verschil tussen het maximale gewicht en het werkeljke gewicht van de brief zit de nettowinst van de Post!’

De trieste tragikomedie rondom het Eemplein

15 januari 2010

Het Eemplein heeft een lange geschiedenis. In de jaren tachtig van de vorige eeuw werd gesproken over een Vrijetijdscentrum. In 1997 werden gesprekken gevoerd met Wilma, in combinatie met ABN-AMRO. Dit overleg duurde een jaar. In 1998 werd door de OCA een plan ingediend. Te veel winkels, aldus het toenmalige college. Daarna volgde een rij van plannen: een Multimediacentrum, het Eemcenter, Centre Dynamique, VTC Amersfoort van de Merlin Entertainmentgroep (waarmee een Letter of Intent werd afgesloten) – een greep uit de reeks van plannen.

In 2004 meldde een persbericht: ‘Realisatie Eemcentrum onder handbereik’. AM-Vastgoed, nu Multi-Vastgoed, had zich gemeld. Er lag een stedenbouwkundig plan van Peter Wilson, alles leek in kannen en kruiken. Geplande eerste paal: woensdag 21 februari 2007, oplevering: 1 april 2009. Daarna volgde uitstel op uitstel en werden plannen aangepast of versoberd. In september deelde het college mee dat de realisatie op een haar na was gevild, waarbij de raad overigens forse ingrepen op het plan moest accepteren. De go-or-not-go datum werd geprikt: 15 januari, vandaag dus.

Vandaag ontvingen de raadsleden een simpel briefje. Er is een positief gesprek gevoerd en veel voortgang geboekt. Maar ja, er moeten nog wat zaken worden afgerond, financiële zekerheden en garanties moeten nog worden afgehecht. Het wordt wel eind januari voordat er meer helderheid is, begin februari kunnen de plannen worden gepresenteerd. Voor de BPA rede genoeg om onderstaan persbericht te verspreiden.

‘De Burger Partij Amersfoort heeft elk vertrouwen in de voortgang bij de ontwikkeling van het Eemplein verloren. Wederom is ontwikkelaar Multi Vastgoed haar toezeggingen niet nagekomen, wederom is om uitstel van een beslissing gevraagd. Concrete informatie waarop de positieve verwachtingen die Multi Vastgoed proclameert, zijn niet onderbouwd en ongeloofwaardig. De gemeenteraad wordt opnieuw met vage toezeggingen aan het lijntje gehouden.’

‘In september van het afgelopen jaar verklaarde het College van B en W, op basis van de door Multi Vastgoed verstrekte informatie, in een persbericht: ‘Realisatie Eemplein in Amersfoort stap dichterbij’. Gelijktijdig werd een aantal maatregelen gepresenteerd die afbreuk deden aan het  eerder vastgestelde Programma van Eisen. Het winkelareaal werd vergroot, het aantal parkeerplaatsen werd beperkt, er werd fors ingegrepen in de architectuur en indeling, het aantal woningen werd beperkt en de uitvoering van het plan werd gefaseerd.’

‘Het college deelde in september mee dat door de ontwikkelaar nog enkele nadere afspraken moesten worden gemaakt. Op 15 januari van dit jaar zou duidelijk zijn of marktpartijen definitief bereid zijn te investeren. Vandaag heeft het college een gesprek gevoerd met Multi Vastgoed waaruit blijkt dat nog steeds geen zekerheid bestaat over de realisatie van het Eemplein.’

‘Het college omschrijft het gesprek van vandaag als positief, er schijnt veel voortgang te zijn geboekt. Een onderbouwing van deze bewering is achterwege gebleven, de informatie is van gelijke vaagheid als vier maanden geleden. Multi Vastgoed heeft weer om uitstel gevraagd, dit keer tot eind januari.’

‘Deze gang van zaken is voor de BPA onaanvaardbaar. Vier jaar geleden werd de oplevering van het Eemplein vastgesteld op 1 april 2009. Onze stad kijkt een jaar na de geprognosticeerde oplevering  nog steeds uit over een kale vlakte. In plaats van de realisatie van het Eemplein is onze stad afgelopen twee jaar alleen maar geconfronteerd met toezeggingen, beloften en aanpassingen van de plannen.’

‘De BPA roept het college op zo spoedig mogelijk, nog voor het einde van deze maand, met een alternatief proces te komen voor het realiseren van plannen voor het Eemplein. Elk vertrouwen in de thans beoogde ontwikkelaar is tot nog toe beschaamd, het is tijd voor een nieuwe aanpak!’

 Het is geen kunst om heldendaden te verrichten wanneer men een held is. Voor een lafaard is het veel moeilijker.