Geloofwaardigheid van de politiek wordt gesaboteerd

Donderdag 17 april 2008

Na tien dagen discussie over de opvangvoorzieningen staat in elk geval één ding vast: bij een grote groep burgers in onze stad is het vertrouwen in het openbaar bestuur, zo dat er nog was, behoorlijk gedaald. De gemeenteraad stelde een procedure vast waardoor een open proces van afwegen van locaties tot stand kon komen. Maar uiteindelijk is het weer oud bier: het college maakt vooraf afspraken met de coalitiepartijen, alvorens een voorstel naar buiten te brengen. Alles is dus voorgekookt. Vervolgens mogen burgers tijdens een fakehoorzitting hun zegje doen waarbij vertegenwoordigers van de coalitiepartijen als brave farizeeërs zitten toe te horen, het maakte immers al niks meer uit. Tijdens een discussie in De Ronde worden nog enige krokodillentranen geplengd maar blijkt geen enkele coalitiepartij bereid te zijn een duimbreed te wijken En zo zal het op 22 april opnieuw een schijngevecht worden, een toneelstukje voor de belangstellende burger en een belediging voor alle betrokkenen die zich de afgelopen maanden hebben uitgesproken. En wie verbaasd zich dan nog over het afnemend vertrouwen dat de burger heeft in zijn bestuurders?

En weer regeert de leugenachtigheid

Woensdag 16 april 2008

Zonder een discussie daarover in de raad en zonder een raadsbesluit, heeft wethouder Van Daalen op eigen houtje de locatie Kleine Haag aan de shortlist voor de opvangvoorzieningen toegevoegd. Ongetwijfeld hebben de Stichting Maliebaan en de met deze stichting bevriende ambtenaren hierbij een handje geholpen. Tijdens De Ronde deze week merkte de wethouder op dat hij hierover op 27 november van het vorige jaar, toen het besluit werd genomen over de shortlist, heeft aangekondigd de Kleine Haag bij de zoektocht mee te nemen. Dat hadden raadsleden uit de notulen kunnen opmaken, maar ja, geen raadslid heeft daarop gereageerd.
Na de discussie in De Ronde heb ik de notulen opnieuw ter hand genomen. Had ik dan ergens overheen gelezen? Nee dus, de wethouder vertelde een sprookje. Tijdens Het Besluit is geen enkele opmerking over de Kleine Haag gemaakt. Het was mevrouw Tanemal van de PvdA die in de voorafgaande Ronde zich afvroeg wat de plannen met de Kleine Haag waren en of dit pand misschien moest worden meegenomen in de overwegingen. Volgens de notulen maakte ook mevrouw Beltman een opmerking in deze richting, maar deze week deelde zij – geconfronteerd met het citaat – mee dat zij met haar opmerking juist het tegendeel bedoelde. Opvallend is dat de voorzitter van De Ronde vaststelde dat de wethouder geen locatie meer aan de lijst kon toevoegen, waarop wethouder Van Daalen meedeelde dat ook niet te doen omdat het niet past binnen de gemaakte afspraken.
Desondanks kregen de omwonenden van de Kleine Haag 19 februari van dit jaar een brief met de mededeling dat de gemeenteraad op 27 november aan het college had gevraagd de locatie Kleine Haag bij de zoektocht naar een andere opvanglocatie te betrekken. Puur boerenbedrog!

Omwonenden Hogeweg 120 om de tuin geleid

Dinsdag 15 april 2008

Het is intussen iedereen duidelijk: er zijn geen 25 (ex)harddrugsverslaafden meer die vanuit de opvang aan de Kleine Haag moeten doorstromen naar de hostel aan de Hogeweg 120. Het zijn er misschien maar vijf of acht. Tijdens de informatiebijeenkomst voor de omwonenden van Hogeweg 120 werd er, mede gezien de ervaringen elders, op gewezen dat de (ex)verslaafden die in de hostel worden gehuisvest binnen de opvang aan de Kleine Haag dusdanig zijn ‘gestabiliseerd’ dat er geen zorg voor overlast hoeft te bestaan.
Uit de recente informatie van het college, intussen ook wijzer geworden over de werkelijke aantallen, blijkt dat de hostel aan de Hogeweg niet alleen voor patiënten uit de Kleine Haag is bestemd. Er zijn nog talloze mensen die door ernstige verslaving en verwarlozing niet langer zelfstandig kunnen wonen. De hostel is ook voor deze groep mensen bedoeld.
Een onverwacht gegeven. Voor alle duidelijkheid: de raad heeft besloten locaties te zoeken voor drie omschreven doelgroepen. De doelgroep die het college nu ineens opvoert, behoorde daar niet toe. Er is binnen de raad niet gesproken over de omvang van deze doelgroep, nog over de mate van overlast die deze groep voor omwonenden kan opleveren. Voor de omwonenden geldt dat zij door de gemeente dus op het verkeerde been zijn gezet. Hen is een groep nieuwe buren voorgehouden die door voorafgaande zorg zonder te veel problemen in een hun woonomgeving kunnen worden ingepast. Daar komt nu dus een groep bij die door gedrag en andere omstandigheden niet meer zelfstandig gehuisvest kan worden, een probleemgroep dus. Dat levert toch wel een ander plaatje op.
Al met al ziet het er naar uit dat het Leger des Heils, die met de exploitatie van de hostel binnen Amersfoort een mooie voet tussen de deur krijgt, alsnog een functie heeft gekregen en uit de gemeentelijke subsidieruif mag mee-eten – zonder dat de raad hierover vooraf is geïnformeerd en kennis heeft genomen van de consequenties van deze nieuwe vorm van zorg, te realiseren binnen een omgeving waar omwonenden al hun bedenkingen hadden over de voorgeschotelde oorspronkelijke doelgroep.

Omwonenden Leusderweg in het ootje genomen

Maandag 14 april 2008

Er is grote consternatie ontstaan onder de omwonenden van de locatie naast café De Kersenbaan, waar de gemeente een 24-uursopvang voor alcoholverslaafden wil inrichten. Om het maar voorzichtig uit te drukken: de mensen in de buurt van Leusderweg 24 waren sowieso niet gecharmeerd van een opvang voor alcoholverslaafden in hun buurt. Tijdens de informatiebijeenkomst voor de omwonenden was nog sprake van een twaalfuursopvang. In een raadsinformatiebrief die de raadsleden de afgelopen week kregen, merkt het college op dat de bewoners ongerust waren over het moment waarop de opvang zou worden gesloten. Oké, roepen de linkmiechels op het stadhuis dus, dan sluiten we de opvang niet en maken we er een 24-uursopvang van. Da’s ook leuk voor de stichting Maliebaan, die zijn 24-uurs opvang aan de Kleine Haag moest inruilen voor een dagopvang voor alcoholverslaafden, wat dus minder werk zou opleveren en dus minder subsidiegelden.
Dat de bewoners niet staan te jubelen, is logisch. Een opvang voor alcoholverslaafden is geen gesloten inrichting. Dus zullen er tijdens warme dagen alcoholverslaafden die in de opvang ook kunnen overnachten, rondom dit centrum wat langer van het zonnetje genieten, voorzien van een kratje pils en ongetwijfeld tot verdriet van omwonenden voor wie een mooie zomeravond een minder aangename gebeurtenis wordt.
Tijdens de fakehoorzitting deelde een toekomstige bewoner van het project Weltevreden, die juist vier ton in een woon-werkruimte tegenover de geplande opvang had geïnvesteerd, mee dat hij en zijn toekomstige buren niet op de hoogte waren gesteld van de plannen van de gemeente. Pas toen iemand daar via een omweg weet van kreeg, werd men uitgenodigd voor een informatieavond, maar wel voor een andere locatie (Zonnehof). ‘We zijn dit van de week nog nagegaan’ schrijft het college aan de raad. Het college heeft een andere toekomstige bewoner gesproken en die had alle berichten ontvangen. Voor de goede orde: de inspreker tijdens de fake-hoorzitting sprak namens een aantal toekomstige medebewoners. We hebben met één toekomstige bewoner gesproken, aldus het college. Dat zou dus een medewerker van de afdeling WSO kunnen zijn, die tot de toekomstige bewoners behoort. En ja, die weet het natuurlijk wel!

Vraagtekens bij miljoenen voor bouw en exploitatie opvangvoorzieningen

Vrijdag 11 april 2008

De raad moet beslissen over de opvang van zo’n 150 mensen die, al dan niet verslaafd, tot de dak- en thuislozen behoren. Dat is het getal dat het college noemt. Daar zijn twee opmerkingen bij te plaatsen. Het aantal van 21 bezoekers aan het centrum aan de Kleine Haag, voor wie de hostel is bedoeld, ligt ver boven de werkelijkheid. Het aantal bezoekers dat de Kleine Haag frequenteert ligt onder de tien. En bij het aantal alcoholverslaafden kan ook een vraagteken worden gezet. Dat zijn er vijftig, aldus de gegevens van de organisatie die de opvang voor deze groep gaat verzorgen. Dat is de stichting Maliebaan, die eerder heeft beweert dat er vele miljoenen moesten worden geïnvesteerd voor de opvang van zestig verslaafden aan de Kleine Haag. Uiteraard rekenen de stichtingen die de centra moeten exploiteren met ruime getallen, dat beïnvloed hun omzet op positieve wijze.
De opvang van zo’n honderd dak- en thuislozen kost de gemeente de komende jaren 5,3 miljoen aan investeringen. Maar het kost de gemeenschap meer, want een deel van de hostel wordt met andere middelen gedekt. Bij het raadsvoorstel schrijft het college ook dat bouwkosten aan sterke prijsstijgingen onderhevig zijn. ‘Het gaat om forse percentages’, aldus het college. Dan zitten we dus al snel aan de 7 miljoen, zo’n 70.000 euro investeringen per dak- of thuisloze en exclusief kostenbijdrage uit andere fondsen.
Daarna komen natuurlijk de exploitatiekosten. Daarover is het college uiterst vaag. Het enige getal betreft de opvang van vijftig alcoholverslaafden. dat kost de gemeenschap 1,5 miljoen per jaar, of te wel 30.000 euro per alcoholist per jaar.
Ik geef geen oordeel of dit verantwoord is. Wel merk ik op dat er over aanmerkelijk lagere bedragen voor subsidies op het gebied van sport, cultuur, wijkactiviteiten en noem maar op vaak veel moeilijker wordt gedaan. Hoe motiveer ik dat als volksvertegenwoordiger bij mijn kiezers?

Gestolen veren

Woensdag 9 april 2008

Altijd aardig, de clubbladen van andere partijen te lezen. In het ledenblad van de CDA, dat vandaag op mijn bureau belandde, staat onder meer een dubbelinterview met fractievoorzitter Gert Boeve en wethouder Mirjam van het Veld. Mirjam meldt onder meer dat onder haar verantwoordelijkheid het sociaal programma voor Amersfoort Vernieuwd is uitgewerkt, wat – zo blijkt uit haar woorden – toch mooi een stukje belangrijker is dan het stapelen van stenen. Ook op ander gebied was ze actief: ze heeft met de scholen het spijbelconvenant afgesloten en er zijn schoolgebouwen gerenoveerd. Ook is er onder haar vleugels toch maar mooi een rap- en chillruimte aan het Operaplein geopend. De wethouders Jelle Hekman en Gerda Eerdmans staan er dus eigenlijk maar een beetje voor spek en bonen bij en mogen toezien hoe hun veren op de hoed van Mirjam worden gestoken!

Nieuwe bewoners buiten spel gezet

Dinsdag 8 april 2008

Het zal je maar overkomen. Voor zo’n 400.000 euro koop je een woon- en werkruimte in Weltevreden, het nieuwbouwgebied tussen de Bergstraat en de Kersenbaan. Nog voor je de verhuisdozen hebt gepakt, blijkt het dat het gemeentebestuur op enkele tientallen meters van je nieuwe stek een 24-uursopvang voor alcoholverslaafden wil openen. Er zijn wel inspraakavonden geweest, maar daar waren de honderden aspirant-bewoners uit Weltevreden, dat tegenover de beoogde opvang ligt, niet voor uitgenodigd. Nou ja, een keer dus wel, maar toen ging het over de mogelijke locatie aan de Zonnehof – en die werd dus niet uitgekozen. Een en ander bleek tijdens de hoorzitting over de opvangvoorzieningen die deze avond in de raadszaal plaatsvond. Het is het verhaal van een van de nieuwe Weltevredenbewoners. De nieuwe bewoners waren overigens niet voor de hoorzitting uitgenodigd, de BPA had de inspreker op de bijeenkomst geattendeerd. ‘Weltevreden’ is dus de naam van het nieuwe complex – dat is maar de vraag!

Een voorbeeld voor Vathorst-Noord?

Maandag 7 april 2008

Vandaag gingen de sirenes, dus er was weer een architectuurcafé. Het was druk in de Zonnehof, het onderwerp was ‘Retro’. Bij retro is de eerste gedachte: nieuwbouw-jaren-dertighuizen, iets waarmee zo’n vijftien jaar geleden het Bouwfonds in Helmond succesvol begon en die nu tot een vastbestanddeel in elke vinexwijk behoren. Wat Sjoerd Soeters van het gelijknamig architectenbureau liet zien, was toch wel wat anders: traditionalisme ten top. Een aantal geruchtmakende projecten passeerden de revue, zoals het Javaeiland in Amsterdam, Kasteel Leliënhuyze in ’s Hertogenbosch en een zeer opvallend project in Heerenveen. Bijna adembenemend zijn Soeters plannen voor het nieuwe centrum van Zaanstad, met onder meer een stadhuis dat net zo goed in de Efteling een plaats had kunnen krijgen. Maar wel boeiend.
Kasteel Leliënhuyze in het Bosche Haverleij is juist daarom zo interessant omdat het onder de categorie ‘buitenplaatsen’ valt, het aangepast bouwen in een groen omgeving. Binnen het Amersfoortse stadhuis zijn mensen te vinden die in Vathorst-Noord ook graag enkele buitenplaatsen gebouwd zouden zien. Het plan Haverleij laat zien tot wat zo iets kan leiden, dat moet je je voor Vathorst-Noord niet wensen. Overigens in Kasteel Leliënhuyze een bezienswaardig project.

Stilzitten wanneer je wordt geschoren

Zaterdag 5 april 2008

Bijna getergd heeft het college gereageerd op de uitzending die Zembla wijdde aan de ventilatieproblemen in een deel van Vathorst. Er is een eenzijdig beeld geschetst, aldus het college. Uit een uitvoerig gesprek met wethouder Hans van Daalen zijn op selectieve wijze enkele citaten gelicht, waardoor een verkeerd beeld over de inspanningen van ons college is ontstaan.
Grappig. We hebben tientallen communicatieadviseurs rondlopen op het stadhuis. Was er dan niet één die de wethouder had kunnen voorbereiden op de werkwijze van een actualiteitenrubriek? Of dacht de wethouder dat een uitvoerig gesprek één op één op de buis komt. Wanneer de medewerkers van een actualiteitrubriek een thema behandelen, zoeken ze de quotes uit die bij dat thema passen. Daar moet je als wethouder op zijn voorbereid. Of zijn al die presentatiecursussen die de collegeleden hebben doorlopen helemaal voor niets geweest en is de horde communicatieadviseurs er alleen maar om het beleid zo goed mogelijk aan de eigen bevolking te verkopen. Het persbericht dat het college deze dagen uitbracht en waarin de makers van Zembla werden gekapitteld, gaat voorbij aan een bekend gezegde dat zowel in de politiek als in de journalistiek opgeld doet: als je wordt geschoren, moet je stilzitten.

Het spel van slechte acteurs

Vrijdag 4 april 2008

Onze Jan Pieter Balkenende (nou ja, ónze?) is altijd vermakelijk als je hem ziet optreden. Hij speelt een rol die hem niet past: de krachtige bestuurder. Tijdens persbijeenkomsten of in de Kamer zie je hem na elke ingestudeerde oneliner krachtdadig de lippen samenpersen, met een blik van: jawel, ik ben echt wel de premier!
Iets soortgelijks zag ik weer bij Rita Verdonk, toen die deze week haar beweging op de kaart probeerde te zetten. Ook zij speelt een rol, ver weg van de vrouw die ze eigenlijk is. Een slachtoffer van adviseurs die haar hebben gezegd: je staat op stevige poten, dan zul je dat ook moeten laten merken! Ook dus zo’n bestuurder die zich sterker probeert te tonen dan ze is, en juist daardoor door de mand valt.
Nou ja, dat kennen we in Amersfoort natuurlijk ook. Neem bijvoorbeeld wethouder Gerda Eerdmans. In het wild is het gewoon mens, zelfs wel aardig. Maar zet haar achter een microfoon en zeg haar dat ze wethouder is, en er vindt een totale gedaanteverandering plaats. Dan spreekt ze ineens als de heilige god zelf, er vanuit gaande dat die binnen een ambtelijke organisatie functioneert. Schijnbaar geldt voor veel politici: autoriteit en gezag verwerf je als je een rol gaat spelen die je eigenlijk niet past. Bijna lachwekkend om aan te zien, maar van de andere kant misschien ook wel vertederend. Ze doen zo hun best!

Waar bouwen we een vrijetijdscentrum?

Donderdag 3 april 2008

Kryco is een Amersfoorts bedrijf dat landelijk opereert. In Amersfoort kennen we dit bedrijf alleen maar als eigenaar van veel onroerend goed in de horecasfeer, exploitant van enkele hallen met speelautomaten en sponsor van talloze culturele en sportieve gebeurtenissen. Buiten onze stad kom je echter een Kryco tegen zoals we die in Amersfoort nauwelijks kennen. Ik mocht dat vandaag ervaren, tijdens een bezoek aan een leisurecentrum van Kryco in het nieuwe Boreelcentrum aan de rand van de Deventer binnenstad. En leisurecentrum dat meer dan 7.000 vierkante meter groot is, met een casino, een gamehal, een grand café, restaurant, kookcentrum, bowlingbaan, vier grote bioscoopzalen en een stadsstrand. Vooral de luxueuze bioscoopzalen en een 3D-demonstratie met het optreden van You2 waren indrukwekkend.
Waarom niet zoiets in Amersfoort? Het nieuwe Eemplein zou er de plek voor kunnen zijn, maar daar is geen ruimte meer. Wat er op het Eemplein aan leisure komt (bioscoop, horeca, misschien een danspaleis) is versnipperd. De allure op het Eemplein moet vooral uit het culturele centrum komen, wat op zichzelf een goed gebaar is maar voorbijgaat aan de vrijetijdswensen van een groot deel van onze burgers.
Kryco is in bijna twintig steden in ons land actief en zet daar steeds mooiere vrijetijds-voorzieningen neer. Dat er in het Eemplein geen ruimte meer is, is een gegeven waaraan weinig is te veranderen – hetzij dat het bioscoopproject flopt. Voor de ambtenaren en bestuurders die zich verantwoordelijk voelen voor de vrijetijdsbesteding in onze stad zou het een aanrader zijn om eens naar het Boreelcentrum in Deventer te gaan. En wie weet, als we de Flint ooit gaan verplaatsen, komt er een mogelijkheid vrij!

Een gemiste kans

Woensdag 2 april 2008

Vlak bij de Eem, aan de rand van het geplande Eemcentrum, wordt het kantoortje voor Amersfoort 750 gebouwd. Ik vraag mij overigens af of vijftig jaar geleden, toen onze stad 700 jaar bestond, er ook een hele ambtelijke organisatie met een eigen vestiging op poten werd gezet. Ik hoop dat er nog wat geld overblijft om écht feest te vieren.
Maar oké, een van onze stedelijke aannemers heeft zijn medewerking toegezegd en zo ontstaat er een opmerkelijk gebouwtje. Opmerkelijk, omdat een meer dan tien meter hoog portaal de ingang naar de 750-veestiging vormt. Aha, dacht ik, toen ik de plannen zag, dat is slim. We zetten een mooie poort neer die als platform kan dienen tijdens de bouw van het Eemcentrum. Ik ken dit verschijnsel uit Berlijn, waar op talloze plekken, van Potsdammerplatz tot Friedrichstrasse, bij elke nieuwbouwplek een platform werd neergezet zodat nieuwsgierigen over de bouwschutting heen het optrekken van nieuwe bouwwerken konden bewonderen. Het platform bij de Potsdammerplatz haalde zelfs de architectuurbladen, tienduizenden mensen liepen de trappen op om het bouwgedoe te volgen.
Jammer echter: bij nader inzien blijkt het bordes op de poort bij het 750-kantoor niet openbaar toegankelijk te worden. Dat zou extra voorzieningen noodzakelijk maken, en daar is geen geld voor. Jammer, temeer omdat volgens jaar tijdens het 750-feest het Eemplein een van de grootste bouwplekken in onze stad is en duizenden belangstellenden had kunnen trekken.

Een mislukte poging om protesten in te tomen

Dinsdag 1 april 2008

Alle ambtenaren op ons stadhuis die zich communicatieadviseur mogen noemen, hebben het als eerste les geleerd: een groep emotionele burgers moet je zo snel mogelijk verspreiden zodat protesten tegen gemeentelijk beleid hun uitwerking verliezen. Zo was het ook gepland voor de eerste informatiebijeenkomst over de Hogeweg. Een algemene inleiding door de projectleider en daarna de aanwezigen snel verspreiden over een aantal plekken waar tientallen ambtenaren op kleine schaal elk verontrust geluid kunnen sussen, dat was het plan. Niet nieuw, het is de afgelopen jaren al veel vaker vertoond.
Dit keer ging de vlieger niet op. Na de inleiding over de plannen voor de Hogeweg wensten de aanwezige bewoners plenair te discussiëren. Groot verzet van ambtelijke zijde: zo zijn de spelregels niet. Tegenover een nerveus ambtelijk front stond een steeds bozer wordend publiek dat aanvoelde dat het in de maling werd genomen. De ambtenaren wilden geen duimbreed wijken, het zou eens uit de hand kunnen lopen. En dat gebeurde dus ook, juist door het bokkige verzet vanuit de gemeentelijke medewerkers. Het was uiteindelijk wethouder Jelle Hekman die de knoop doorhakte: eerst plenair. Zo werd ambtelijke lafheid bestuurlijk gecorrigeerd. En zo hoort het ook.
Ik ken nog een andere variatie (zelf meegemaakt). Wanneer een onverwacht groot aantal burgers zich tegen een plan verzet, gooi de volgende ochtend bij alle buurtbewoners een briefje in de bus: gezien de grote weerstand trekken we het plan terug, u hoort nog van ons. Vervolgens nodig je gericht twee of drie bewoners uit, benoemd die tot woordvoerders en overdonderd ze tijdens een besloten bijeenkomst waar de ambtelijke overmacht is verzekerd. Een maand later krijgen de bewoners dan een brief in de bus met vrijwel het oorspronkelijke plan en de mededeling dat dit het resultaat is van het overleg met de bewonersvertegenwoordigers – wie dat dan ook waren!

Topsport, een noodzakelijk gegeven

Maandag 31 maart 2008

Het sportcafé op deze avond ging over topsport. Dat is aardig, want in het eindrapport van GA2030 stond dat we als raad daaraan geen aandacht moeten schenken. Het zal aan het selecte publiek hebben gelegen, maar de ruim honderd aanwezigen die het maatschappelijke veld vertegenwoordigden waren juist wél voor topsport. Er is zelfs een stichting opgericht waarbinnen verschillende initiatieven op dit gebied zijn vertegenwoordigd. En er werden zinvolle dingen gezegd waarom je in onze stad juist wél aandacht aan topsport moet besteden. Kort gezegd: topsport stimuleert breedtesport. Een aardige avond, vooral omdat ik de indruk heb dat binnen de gemeenteraad verschillende partijen topsport vies en voos vinden, zonde van het geld en verwerpelijk omdat het prestatiegericht is. Alsof onze hele maatschappij niet prestatiegericht is, tot binnen de gemeenteraad toe!

Zure opmerkingen over ambtenaren

Vrijdag 28 maart 2008

Ik maak wel eens zure opmerkingen over beleidsambtenaren. Ik mag ze daarbij natuurlijk niet over een kam scheren, iedereen doet zijn best en als er dingen fout gaan is het vooral het gevolg van een introverte bestuurscultuur binnen het stadhuis, niet omdat mensen willens en wetens de zaak willen verzieken. En het moet worden gezegd, naast ijzeren koppen bevinden zich ook ambtenaren binnen het stadhuis die hebben begrepen dat ‘dienstverlening’ niet zomaar een toevallige term uit het woordenboek is.
Laatst vroeg ik mij af wat het maatschappelijk nut is indien de gemeente na een rechterlijke uitspraak in het voordeel van een burger alsnog in beroep gaat. Uiteraard, als er grote economische belangen in het geding zijn of een uitspraak ingrijpende gevolgen heeft voor beleid in de toekomst, dan is een extra oordeel van de rechter wel op zijn plaats. Maar ik heb vaak het gevoel dat juristen binnen ons stadhuis vooral in beroep gaan omdat dat juristeneigen is. Je wil geen zaak verliezen en het maakt ook geen goede indruk op je wethouder.
Deze opvatting leverde mij in elk geval een reactie uit ambtelijke hoek op. Ik wekte ten onrechte, zo de reactie, de indruk dat het gemeentehuis bevolkt wordt door lieden die er genoegen in scheppen om de burger te pesten, nooit luisteren en hun megalomane projecten willen realiseren. Ik zou, zo werd mij verweten, ambtenaren zien als autisten, menigmaal als regelrechte zwakzinnigen en zonder een oor voor de burger.
Dat is niet de dagelijkse praktijk, aldus de reactie. En lang niet alle burgers zijn ontevreden over hun bestuur, integendeel, er zijn ook veel tevreden burgers. Om met dat laatste te beginnen: gelukkig wel! Als volksvertegenwoordiger wordt je echter vooral geconfronteerd met de gevallen waar het niét goed gaat. En dat gebeurt nog wel eens. Niet omdat het stadhuis wordt bevolkt door autisten of zwakzinnigen, maar vooral omdat elke bureaucratische organisatie tegen het gevaar van kafkaiaanse incidenten aanloopt. Elk raadslid heeft voldoende voorbeelden bij de hand.
En voor de rest vind ik dat overheidsjuristen die er uiteindelijk zijn voor de burger, moeten leren te accepteren dat de rechter soms ook een burger in het gelijk stelt. Waarmee ik overigens geen negatief oordeel wil geven over hun vakkennis, hooguit over de cultuur waarbinnen zij werken.

Wel of geen rede tot vreugde?

Donderdag 27 maart 2008

Hoera, het ziet er naar uit dat er een nieuwe tennishal in Amersfoort komt. De afgelopen jaren werd er maar tennis-indooraccommodatie gesloten: Isselt, Boogschuttersplein, Bokkeduinen.. Intussen groeit de stad en het aantal inwoners en roept het gemeentebestuur steeds weer dat het stimuleren van sportbeoefening een speerpunt is. Een voorbeeld: toen ik deze dagen mijn contract voor een baan in De Inslag (dat is dus Leusden) wilde verlengen, hoorde ik dat ik sneller dan in het verleden moet beslissen: nu, in maart, staan er al meer dan 300 tennissers op de wachtlijst voor het nieuwe winterseizoen dat in oktober begint. En alle halen in de omgeving van onze stad hebben met dit probleem te maken, wachtlijsten die vooral gevuld zijn met sporters uit Amersfoort!
Ik stelde er enige tijd geleden schriftelijke vragen over. Ja, er komt een nieuwe tennishal, bij het station Vathorst, zo antwoordde het college. En vandaag stond dat ook in de krant. Reden tot vreugde, maar ook nu schuiven er wat wolken langs de zon. De hal is een initiatief van de KNLTB en Pellikaan. De bond wil er de trainingen voor selectiespelers, die nu nog in Almere trainen, in onderbrengen. En Pellikaan ken ik als een sportclub waar je jaarlid van moet worden en waar het huren van een baan voor één uur per week in het winterseizoen niet mogelijk is. Dat scheelt nogal in de prijs!
Mooi dus dat er een hal komt, maar of daarmee de behoefte binnen de kring van de duizenden recreatieve tennisspelers kan worden vervuld, is nog maar de vraag.

Hoorzitting over voorgebakken besluit

Woensdag 26 maart 2008

Er komt een hoorzitting over de opvanglocaties, lees ik vandaag in de Amersfoortse Courant. Da’s mooi. Maar ik las de afgelopen dagen ook dat het college zijn plannen pas heeft gepresenteerd nadat er vooroverleg met de fractievoorzitters van de coalitiepartijen heeft plaatsgevonden. Die hebben dus ingestemd met de keuze van het college. Blijft de vraag: wat is dan nog de zin van een hoorzitting. Of is dit een doekje voor het bloeden, om de indruk te wekken dat de mening van de inwoners in onze stad er nog wat toe doet. Dat laatste betwijfel ik!