Donderdag 27 mei 2004

Hoe krijg ik mijn boodschap in de krant of op het scherm? Dat is een vraag die veel gemeenteraadsleden bezighoudt. Waarom krijgt een andere partij met een onbeduidende vraag wel aandacht in de media, en mijn partij niet? Frustraties kunnen soms hoog opspelen. Probeert de pers mij een hak te zetten? De vraag die gemeenteraadsleden zich wel eens stellen. Veel gemeenteraadsleden zien de media als een duister land waar een onbegrepen adat heerst. Wethouders in grote steden kunnen in veel gevallen nog terugvallen op professionele communicatieafdelingen, maar in kleine gemeenten hebben ook de wethouders en burgemeesters een wissellende en vaak onbegrepen relatie met de media.

Dus koos de provinciale afdeling van de VNG voor haar voorjaarsvergadering een steeds weer actueel thema: ‘Lokale politiek en de media’. Zo’n zeventig raadsleden, wethouders en burgemeesters togen naar Breukelen om daar eens een boom op te zetten over de relatie die zij hebben met de media. Burgemeester Van Lidth de Jeude, jarenlang wethouder in Utrecht, en algemeen directeur van RTV Utrecht Van der Lugt lieten hun licht schijnen over de relatie met de media, waarna de aanwezigen in de zaal hun ervaringen en frustraties de vrije loop konden laten, hiertoe aangemoedigd door Elisabeth van der Hoogen, verslaggever bij RTV Noord-Holland en niet zo lang terug redactielid van de Amersfoortse Courant.

Veel leverde de bijeenkomst niet op, maar wie dat had verwacht is niet van deze wereld. Het dagelijkse reilen en zeilen op een redactie is niet op een ochtend in Breukelen te doorvorsen, althans niet via een forumdiscussie. Veel politici gaan er van uit dat hun boodschap of mening onze aardkloot doet sidderen. Ze staan verbaasd dat hun brief met opschrift ‘persbericht’ niet integraal wordt overgenomen, graag op de voorpagina. En dat van een gesprek voor de camera slechts één zin wordt gemonteerd – en dan uiteraard de verkeerde tussenzin -, kan sommige politici tot wanhoop brengen. Een bijeenkomst over lokale veiligheid in Breukelen, een mooie nota van de SGP in Veenendaal: het journaille toont geen enkele belangstelling. Zo krijg je je boodschap dus nooit bij de kiezers!

Het credo van Van Lidth de Jeude was duidelijk: bij contacten met de media: wees eerlijk, ken je dossiers en haal geen trucjes uit. Van der Lugt en zijn eveneens aanwezige eindredacteur waren duidelijk: een redactie heeft maar een beperkt aantal medewerkers en er vinden elke avond op tientallen plaatsen in de provincie opmerkelijke gebeurtenissen plaats. Nog belangrijker was de boodschap: nieuws heeft vele kanten, de politici zijn niet de enige bron van informatie. Elisabeth van den Hoogen citeerde uit een handleiding voor journalisten die in de VS is gepubliceerd. Daarin staan negen aanwijzingen, de tweede stelt vast dat het belang van de pers bij de burger, de lezer ligt en in veel mindere mate bij de overheid.

Alles horende tijdens de VNG-bijeenkomst, hebben we het in Amersfoort niet zo slecht. Uiteraard, we leven in een one-paper-city, waardoor het aan pittige concurrentie tussen meerdere dagbladen ontbreekt. En onze plaatselijke media hebben in steeds sterkere mate te kampen met een gebrek aan redactioneel personeel. Maar van de andere kant kan worden gezegd dat de raad die in 2002 is aangetreden, veel meer aandacht krijgt dan in het verleden. Er is oppositie, er vinden soms pittige discussies plaats, het college blundert met vaste regelmaat en is zelfs bereid af en toe even onder te duiken: nieuws genoeg dus.

Politici die klagen over gebrek aan media-aandacht, hebben dat veelal aan zichzelf te wijten. En natuurlijk, ook journalisten blunderen wel eens, net als raadsleden, advocaten, medici, schoenmakers en de juffrouw aan de kassa. En met regelmaat roepen raadsleden dat de media sensatiepers bedrijven (zelfs raadsleden krijgen soms dat verwijt). Meestal wordt dat geroepen bij onwelgevallige publicaties. De oorzaak daarbij ligt vooral bij de bron van het nieuws, en niet bij degene die de aandacht richt op het onaanvaardbare!