Onderzoek BOVNG/Hoetjes is slechts grote misser

Donderdag 10 november 2005

Vandaag is het onderzoek van professor Hoetjes naar het zorgcentrum aan de Kleine Haag gepubliceerd. Een antwoord op de vele vragen en onduidelijkheden rondom de keuze voor de Kleine Haag wordt er niet in gegeven. De oorzaak hiervan is de te beperkte opdracht. Aan Hoetjes is gevraagd haar het moment en de aard van de contacten tussen de gemeente en de eigenaar van het pand aan de Kleine Haag, de firma Aedes.
Om antwoord op veel vragen te krijgen, had te vraag zich moeten richten op het moment en de aard van de contacten tussen Aedes en alle partijen die betrokken zijn bij de ontwikkeling van het zorgcentrum. Dit zijn, naast de gemeente, onder meer de stichting Thuiszorg (als voormalige pandeigenaar en tot aan de fusie met Amant aanbieder van zorg aan drugsverslaafden), de stichting Maliebaan (adviseur voor en exploitant van het zorgcentrum) en anderen.

Het onderzoek is vooral een inventarisatie, uitgevoerd door BOVNG, afgesloten met een juridische beschouwing door Hoetjes. De inventarisatie is de weergave van gesprekken, aangevuld met informatie die ambtelijk is aangereikt. Uit de gespreksverslagen blijkt dat de informatie die werd verstrekt door leden van het college, ambtenaren en Aedes zonder nader onderzoek naar juistheid en volledigheid een plaats heeft gekregen in het onderzoeksrapport. De door de bewoners verstrekte informatie is nauwelijks in het onderzoeksrapport terug te vinden.
BOVNG/Hoetjes heeft zich niet nader verdiept in de rol van Stichting Maliebaan. Stichting Maliebaan is niet alleen adviseur en exploitant voor het zorgcentrum, maar ook gerelateerd aan het bureau Stevens en Van Dijck, een bureau dat tevens is gerelateerd met Aedes, de nieuwe eigenaar van het pand Kleine Haag. In zijn nabeschouwing merkt Hoetjes tevens op dat bij het selecteren van mogelijkheden de criteria en eisen van Stichting Maliebaan van zwaar gewicht zijn geweest. Stichting Maliebaan heeft in het gehele proces een sleutelrol vervuld die niet nader is belicht.
In hoeverre al vóór maart 2005 ambtelijke contacten met Stichting Maliebaan, Aedes of andere partijen die bij de keuze voor de Kleine Haag zijn betrokken tot stand zijn gekomen, is niet uitpuntend onderzocht. De mededeling van ambtenaren dat hun agenda’s over de periode vóór april 2005 niet meer beschikbaar zijn omdat deze door de instelling van Outlook zijn gewist, wordt door de onderzoekers van BOVNG slechts als feit gememoreerd.

Enkele opmerkingen over het nawoord. Hoetjes constateert dat de mededeling van de gemeente tegenover bewoners dat ‘vaststaat dat een eventuele gebruikersruimte niet in de buurt van de Stovestraat en de Keerkring is gepland’ niet als een afgegeven garantie mag worden gezien. Indien de opvatting van Hoetjes op dit punt de norm wordt, vormt dit een ernstige aantasting van de betrouwbaarheid van de overheid. Overigens: de opmerking van Hoetjes dat de gemeente geen garanties kan afgeven, wordt gelogenstraft door de garantie die het gemeentebestuur heeft gedaan in de richting van de bewoners in de Schimmelpenninckbuurt.
Ten aanzien van de communicatie staat Hoetjes ver van de materie waarover hij een oordeel wenst te geven. De bewoners is wel degelijk toegezegd dat zij voorafgaand aan de besluitvorming gehoord zouden worden. Hoetjes constateert dat het heeft ontbroken aan criteria zoals ‘overlast voor omwonenden’, maar hij meent dat dit door enkele andere criteria voldoende is meegewogen. Deze bewering staaft hij niet met feiten. De beoordeling of de belangen van bewoners voldoende hebben meegewogen, is slechts mogelijk indien deze belangen vooraf zijn geïnventariseerd. En daarvoor is inspraak het meest geëigende instrument.

Een politiek café moet bruisen

Woensdag 9 november 2005

Deze avond vond het tweede politieke debat plaats in café Borra. Een leuk initiatief, ook al ontmoet je er in hoofdzaak de mensen die je elders ook steeds weer tegenkomt, maar dat hoeft niet slecht te zijn. Vorige maand kruisten vertegenwoordigers van VVD en PvdA de degens over het volkshuisvestingsbeleid. Veel kan ik mij er niet meer van herinneren, alleen maar dat de discussie soms heftig was, de zaal rumoerig en de drank rijkelijk. Eigenlijk geen slechte start, ook al is van de discussie weinig blijven hangen en zijn de meningen niet verder gekomen dan de deur van het café.
Deze avond waren CDA en SP aan de beurt. Het onderwerp voor deze avond: de WMO (Wet Maatschappelijke Opvang). Het thema had alles in zich om niet enerverend te zijn, en zo ging het ook. Er werd veel aandacht besteed aan de inhoud en techniek van de wet, bij de discussie bleken de meningen niet echt uiteen te lopen en de technocratie van het onderwerp zette een domper op de spontane reacties. Dat leidde tot talloze subdiscussie, dit tot groot verdriet van de organisatie, veel helderder werd het er niet door.

Een tip voor de volgende keer: zoek geen onderwerp dat weliswaar maatschappelijk uiterst relevant is, maar waarvan door het technocratische niveau spontane reacties en pakkende tegenstellingen achterwege blijven. Echte discussie en tegenwerpingen uit de zaal ontstaan pas als het onderwerp bij iedereen bekend is en de meningen erover grondig verdeeld zijn. Verkeer, integratiebeleid (ik weet een interessante inleider uit Rotterdam die wat meer tijd heeft gekregen), de sloop van woningen of andere aansprekende bouwsels – onderwerpen genoeg.