Bij de afsluiting van een pr-campagne

Zaterdag 10 december 2005

‘Criminaliteit neemt af’ kopt de Amersfoortse Courant vandaag, met als chapeau: ‘Burgemeester: campagne Veilig op Straat succesvol’. De opmerking van de burgemeester is niet zo verbazingwekkend. Nadat het afgelopen jaar meer dan een miljoen euro is gestoken in de actie Veilig op Straat, was er nauwelijks een andere reactie vanuit het college te verwachten. Toch leidt de eindconclusie van onze burgemeester tot twee kanttekeningen.

Indien in de vier kerngebieden waarop de actie zich richtte de criminaliteit inderdaad bovengemiddeld is gedaald, dan moet voor dergelijke gebieden structureel meer geld worden ingezet. Dat blijkt dan nodig en nuttig te zijn. Eigenlijk hadden we de informatie over de effecten op de vier hotsport een maand eerder moeten hebben, dan had de gemeenteraad er tijdens de begroting gericht geld voor kunnen vragen.
Dat had dan wel voor meer gebieden moeten gelden, want terwijl in de hotspotgebieden de criminaliteit dus merkbaar lijkt te zijn afgenomen, nam deze in omgevingsgebieden juist toe. Het ‘waterbedeffect’, zoals onze burgemeester dat zelf omschrijft. Eigenlijk kan je zeggen: als een actie in een beperkt aantal gebieden er toe leidt dat andere gebieden meer overlast krijgen, dan is het succes nogal relatief.

Maar het grootste deel van de campagne Veilig op Straat betrof een pr-actie, met vlaggenvertoon, bijeenkomsten met uiteenlopende groepen bewoners en wekelijks vier tot zes betaalde pagina’s in een van de plaatselijke media. Met al die pr-actie is het veiligheidsgevoel onder veel stadgenoten verbeterd, is de conclusie die het college trekt. Maar een actie die op veranderingen van gevoelens is gericht, verliest zijn effect op het moment dat de werkelijkheid anders is dan de gesuggereerde situatie. Alle stadgenoten die door de actie een veiliger gevoel hebben gekregen, verliezen dat op slag op het moment dat zij weer rechtstreeks met crimineel gedrag worden geconfronteerd, zelf of in hun onmiddellijke woon- of werkomgeving.
En juist daarom zou het miljoen euro veel effectiever zijn geweest wanneer het zou zijn besteed aan concrete zaken. Voor het miljoen euro dat nu aan een aangeklede pr-actie is besteed had je bijvoorbeeld zestien extra agenten op straat kunnen hebben of op hotsport vijftig camera’s kunnen ophangen, om maar eens enkele voorbeelden te noemen.

En voor de rest: een aantal van de activiteiten die voor veel geld in het kader van Veilig op Straat zijn ontwikkeld, reken ik tot het gewone werk van onze veiligheidsambtenaren. Daar zijn ze voor aangesteld, dat is hun dagelijkse werk. Daardoor blijf ik bij mijn opvatting: de actie Veilig op Straat heeft er vooral toe gediend om collegeleden, de burgemeester en de gemeentesecretaris voorop, wat extra profiel te verlenen.
Voor het overige hoop ik dat het feestje van 100.000 euro, dat vandaag in de Stadshal wordt georganiseerd, erg veel stadgenoten aantrekt. Als er toch al zo een grote som gemeenschapsgeld wordt ingezet om een dure pr-campagne af te sluiten, moeten er ook maar zoveel mogelijk stadgenoten van profiteren. Het is tenslotte hún geld.

Twee dagen weg en Het Spijkertje is verdwenen!

Vrijdag 9 december 2005

Toen ik donderdagochtend half acht voor een tweedaags bezoek aan Berlijn mijn woning verliet, stond op het Gildeplein een bulldozer te ronken. Nog voor ik bij het spoorwegtunneltje aankwam, hoorde ik achter mij de eerste bonk op de muren van Het Spijkertje, gevolgd door het geluid van neerstortend puin. Ze zijn begonnen, wist ik meteen, en uitgerekend op de dagen dat ik niet thuis ben. Toen ik vrijdagavond half elf weer de Grote Koppel opliep, was er van het gebouwtje, waar ik tien maanden tegenaan keek, niets meer over. Oké, het uitzicht heeft zich ineens verbreed, maar de weemoed naar de laatste herinnering aan het verleden van het Gildekwartier zal mij nog lang bezighouden. De nieuwe plannen voor een bouwwerk op de gelijke plaats lijken mij best interessant, maar het blijft natuurlijk surrogaat.