Woensdag 14 juli 2004

 

Het rioolstelsel in het Berggebied behoort tot de oudste afvoersystemen in de stad. De afgelopen jaren is een deel daarvan vernieuwd, meestal is daarbij meteen ook de hele laan opgeknapt. Ten zuiden van de lijn Emmalaan-Vondellaan wordt de waterafvoer nog altijd door het oude stelsel verzorgd. Omdat het gebied rijk is aan oude bomen en het materiaal van de riolering ook niet meer van deze tijd is, is de kans op defecten in het afvoersysteem in dit deel van Amersfoort groot. ‘Maar er wordt ook relatief weinig gebruik van gemaakt,’ zou een slimmerik kunnen tegenwerpen. Dat is bij een rioleringssysteem precies het probleem: hoe meer water er door stroomt, zoveel te minder restafval blijft er achter, wat de afvoerkwaliteit ten goede komt.

In de omgeving van de Hugo de Grootlaan doet zich de laatste tijd het vreemde verschijnsel voor dat op volstrekt droge dagen uit de hoger gelegen straatkolken ineens water begint te stromen. Het water is vuil en er slaat damp van af, het is dus verwarmd. Omwonenden vrezen dat de verhoogde watertemperatuur er op duidt dat het water misschien afkomstig is uit het afvoersysteem van het Lichtenbergziekenhuis, Hoe dan ook: het op droge dagen overstromen van de straatkolken is niet normaal.

Net zo min als het normaal is dat in de omgeving van het Borneoplein regelmatig ratten worden geconstateerd, in tuinen en langs de openbare weg. Het riool behoort tot de normale leefomgeving van deze dieren, hun aanwezigheid kan duiden op lekkages in het rioolsysteem. Al met al: het vermoeden ligt voor de hand dat het oude rioolsysteem in het Berggebied aan zijn eind is. Wanneer er lekkages optreden of de vuilwaterafvoer wordt verstoord, vormt dit een gevaar voor de volksgezondheid. Reden genoeg om deze dag hierover schriftelijke vragen te stellen.

 

 

Dinsdag 13 juli 2004

 

Met de bouw van de windmolens langs de A1, tussen het Amersfoortse Nieuwland en Baarn, verstoot de provincie tegen het rijksbeleid, zoals vastgelegd in de nieuwe Nota Ruimte. Dit is de stelling van de stichting Behoud de Eemvallei, zo is de afgelopen dagen uit het dagblad De Gooi- en Eemlander te ontnemen. De stichting heeft verschillende ministers gevraagd om het provinciale bestuur op het matje te roepen.

In de Nota Ruimte wordt het poldergebied Eemland, tussen Huizen en Amersfoort, aangewezen als nationaal landschap. Een harde eis van de minister VROM is dat het extreem open karakter van dit gebied wordt gehandhaafd. De stichting stelt – naar mijn mening meer dan terecht – dat met de bouw van tien windmolens, die met hun wieken de hoogte van de Onze Lieve Vrouwetoren in de Keistad gemakkelijk overtreffen, het door het rijk beschermde open karakter van de Eempolder ernstig wordt aangetast.

Wat de stichting ook schokt is de onverstoorbare houding van het provinciale bestuur. De provincie heeft de duizenden bedenkingen tegen de bouw van de windmolens in het open polderlandschap van de hand gewezen. Maar Gedeputeerde Staten lappen niet alleen alle bezwaren uit hun provincie aan hun laars, maar doen dit ook met het rijksbeleid, aldus de stichting tegenover De Gooi- en Eemlander. De stichting heeft zich voorgenomen met zijn protesten tot het uiterste te gaan, dus tot de Raad van State. Geen slechte zaak, want het hoogste rechtsorgaan op bestuurlijk gebied vergelijkt de besluiten van de lagere overheden met de uitgangspunten van het rijksbeleid. Wat voor ons provinciebestuur raar kan uitpakken!